Άνθρωποι με ισχυρές θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι λιγότερο ανήσυχοι και με μικρότερη αμφιβολία για τον εαυτό τους, και αντίστοιχα ο σκεπτικισμός τους, σύμφωνα με μια μελέτη της εγκεφαλικής δραστηριότητας. [...]

Δεν υπάρχει παλιότερη και πιο οδυνηρή διαμάχη από αυτήν περί του Θεού. Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να διαλέξει τον θεό του, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το σύμπαν και τη δημιουργία του. Όλοι οι άνθρωποι αναρωτιούνται: Γιατί ο Θεός που είναι παντοδύναμος επιτρέπει τόσα δεινά στον κόσμο; Γιατί η ύπαρξη της ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου καταλήγει στο Κακό; Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να συμφωνήσουν σε μια ενιαία θρησκεία; [...]

Η συμπεριφορά του ανθρώπου δεν καθορίζεται κατά τον Δημόκριτο από τον τρόπο δομής των υλικών ατόμων ή από εξωτερικές επιδράσεις. Η ατομική θεωρία του φιλοσόφου δεν έχει καμιά σχέση με τις ηθικές του αντιλήψεις ούτε τις επηρέασε. Από την ηθική του Δημοκρίτου απουσιάζει κάθε ντετερμινιστική αλλά και κάθε υλιστική ή νατουραλιστική σκέψη. [...]

Μπορεί να είστε βαθιά ερωτευμένοι και αυτή η σχέση να είναι η σχέση που τόσα χρόνια ονειρευόσασταν, αλλά αξίζει, τελικά, να χάσετε τον [...]

Ταξιδέψτε, όσο πιο πολύ μπορείτε, σε μέρη, που οι αδαείς δεν πάνε. Ενσωματωθείτε στην καθημερινότητα των κατοίκων, προετοιμασμένοι για τις κουλτούρες και τις παραδόσεις εκείνων, που θα συναντήσετε. Προπάντων ξεφύγετε από το μαρασμό της δική σας πόλης. Το κέντρο του κόσμου δεν είναι αυτή, αλλά η καρδιά σας. [...]

Ένα ζευγάρι, ο Γκάρι και η Μαίρη Τζέιν Τσόνσι, ήταν απόλυτα αφοσιωμένο στην εντεκάχρονη κόρη τους Άντρεα, η οποία ήταν καρφωμένη σε αναπηρική καρέκλα λόγω εγκεφαλικής παράλυσης. Η οικογένεια Τσόνσι ταξίδευε με ένα τρένο το οποίο όμως έπεσε στο ποτάμι, όταν υποχώρησε η σιδηροδρομική γέφυρα στην παραποτάμια περιοχή της Λουιζιάνα. Έχοντας στη σκέψη πρώτα την κόρη τους, το ζευγάρι έκανε τα πάντα για να σώσει την Άντρεα, καθώς το νερό ορμούσε μέσα στο τρένο που βυθιζόταν. Κατάφεραν με κάποιο τρόπο να σπρώξουν το κορίτσι από ένα παράθυρο, ώστε να το πιάσουν τα συνεργεία διάσωσης. Στη συνέχεια, καθώς το βαγόνι χανόταν κάτω από τα νερά του ποταμού, χάθηκαν κι εκείνοι1. [...]

Κανείς δεν μας χρωστάει και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η ζωή είναι σαν μια γιορτή. Ας σκεφτούμε τη ζωή μας σαν γιορτή, κανονισμένη προς όφελος μας από τον θεό, σαν κάτι που πρέπει να ζούμε με χαρά και να μη λυγίζουμε από τις δυσκολίες. Ας τη σκεφτούμε και σαν παιχνίδι. [...]