Λογική και ευαισθησία

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από τον οργανισμό . Στην περίπτωση λοιπόν που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας , η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη μέσα μας , και προσπαθεί να βρει διέξοδο. Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος , πνίξιμο στο λαιμό , εφίδρωση κά.

woman

Αρκετές φορές τα συναισθήματα μας αποκτούν το πρώτο λόγο στην ζωή μας , νικώντας κατά κράτος την λογική. Άλλες φορές πάλι , σκεφτόμαστε ορθολογικά  , προσπαθώντας να τα διαχειριστούμε , όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα .

Πότε όμως ζούμε ουσιαστικά καλύτερα ; όταν επιλέγουμε την λογική ή την ευαισθησία ;

Κι ενώ  η ψυχή όπως λένε ζυγίζει 21 γραμμάρια , μέσα της συνυπάρχουν  τόσα πολλά συναισθήματα που δεν υπολογίζονται με αριθμούς. Ήδη από την ενδομήτρια ζωή μας , νιώθουμε δύο τουλάχιστον αποχρώσεις των συναισθημάτων μας , την ευχαρίστηση και την δυσαρέσκεια. Αν λοιπόν τα συναισθήματα γεννιούνται μαζί μας , εμείς γιατί προσπαθούμε να τα αποφύγουμε  ή ακόμα καλύτερα να τα αποκωδικοποιήσουμε και να τα τιθασεύσουμε ;

Είναι γεγονός ότι κάθε συναίσθημα εξυπηρετεί  την επιβίωση και την επικοινωνία. Έξι είναι οι βασικές συγκινήσεις , που μας βοηθούν από την αρχή της ζωής μας να σχετιστούμε με τους γύρω μας.

woman-1 Η αηδία , ο θυμός , ο φόβος , η θλίψη , η έκπληξη , και η χαρά .

Οι βασικές αυτές συγκινήσεις βιώνονται από όλους και γι αυτό κατά την Μπετίνα Ντάβου , καθηγήτρια ψυχολογίας , ονομάζονται οικουμενικές. Σίγουρα βέβαια , ο κάθε ένας από εμάς  θα θελε να εξαλείψει τον θυμό , τον φόβο και την θλίψη , όμως προτού το ευχηθεί αυτό , είναι καλό να γνωρίζει ότι , όλα τα συναισθήματα , εξυπηρετούν ένα συγκεκριμένο σκοπό.  Οπότε , ποτέ δεν νιώθουμε κάτι χωρίς κάποιο λόγο.

Πάρα πολλές έρευνες δείχνουν ότι συνήθως επιλέγουμε – συχνά ασυνείδητα – αυτό που μας ελκύει περισσότερο και εκ των υστέρων επινοούμαι τρόπους να δικαιολογήσουμε την επιλογή μας. Φυσικά είναι σχεδόν αδύνατο να αποφασίσουμε για κάτι απομονώνοντας το συναίσθημα , όμως για να αμυνθούμε  ,ενεργοποιούμε αρκετά συχνά  τους ψυχικούς μηχανισμούς μας ώστε  να διαχειριστούμε  μία κατάσταση που μας φορτίζει . Με την λέξη διαχείριση εννοούμαι την προσπάθεια μας να προσαρμόσουμε τα συναισθήματα μας,  στους κοινωνικούς κανόνες που πολλές φορές μας ορίζουν πως πρέπει να αισθανόμαστε , καθώς και τον βαθμό που μπορούμε να  εκφράσουμε τα συναισθήματα αυτά .

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε συναίσθημα είναι μια μορφή ενέργειας, που παράγεται από τον οργανισμό . Στην περίπτωση λοιπόν που συνεχώς αγνοούμε το συναίσθημα μας , η ενέργεια του παραμένει εγκλωβισμένη μέσα μας , και προσπαθεί να βρει διέξοδο. Έτσι φυσικά εξηγούνται ψυχοσωματικά συμπτώματα όπως σφίξιμο στο στήθος , πνίξιμο στο λαιμό , εφίδρωση κά.

Ωστόσο καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολλές καταστάσεις στις οποίες η αυθόρμητη έκφραση των συναισθημάτων μας μπορεί να χει συνέπειες στις σχέσεις μας με το περιβάλλον . Προφανώς λοιπόν θα χρειαστούμε , να  διαχειριστούμε   τα συναισθήματα  μας ή ακόμα καλύτερα να  ρυθμίσουμε  την ένταση τους , ώστε να μπορέσουμε να τα εκφράσουμε όσο πιο εποικοδομητικά μπορούμε. Μια πολύ καλή ιδέα για  να το καταφέρουμε , είναι  να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα με γνώμονα τα εξωτερικά ερεθίσματα , και να προσπαθούμε  να εκτονώνουμε την ενέργεια τους  , εκφράζοντας κάθε φορά το συναίσθημα μας με ειλικρίνεια και απλότητα.

  Η ισορροπία λοιπόν;  Ρευστή .. και η εναλλαγή μεταξύ της λογικής σε συνδυασμό με την ευαισθησία , απόλυτα απαραίτητη!

Της Κατερίνας Μαλλιωτάκη  ΠηγήΠηγή