Κοινός παρανομαστής όλων των ελληνιστικών σχολών – συμπεριλαμβανομένης και της αριστοτελικής – είναι η αναγνώριση της επίγειας προσωπικής ευδαιμονίας ως υπέρτατου αγαθού ή τέλους (τέλος = ο σκοπός για τον όποιον κάθε τι άλλο αποτελεί μέσον). [...]

Στην τελευταία τάξη του γυμνασίου, μια μαθήτρια είχε κολλήσει στο ντοσιέ μου ένα αυτοκόλλητο που με παρότρυνε: «Ποτέ μην κάνεις σήμερα αυτό που μπορείς να αναβάλεις για αύριο». Μου φαινόταν πολύ απελευθερωτικό ως στάση ζωής, έως τη στιγμή που προσπάθησα να ακολουθήσω τη συμβουλή. Διαπίστωσα ότι η καθημερινότητά μου έμοιαζε απλούστερη, ψυχολογικά όμως άρχισα να συσσωρεύω άγχος και αισθανόμουν αναποτελεσματική. [...]

Έρευνα που έγινε από τη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard, έδειξε ότι το στρες που βιώνουμε όταν έχουμε αρνητικά συναισθήματα από δραστηριότητες που δεν μας ευχαριστούν, επηρεάζει αρνητικά τον εγκέφαλο, την καρδιά και άλλα ζωτικά όργανα. [...]

Σύμφωνα με μελέτη που έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου Stirling, στην κεντρική Σκωτία, η ψυχολογική βλάβη που προκαλείται από την ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που μέχρι σήμερα θεωρείτο. Είναι καλά γνωστό ότι η ανεργία προκαλεί σημαντικές πτώσεις στην προσωπική ευημερία. Με τη νέα μελέτη, οι συμπεριφορικοί επιστήμονες του Stirling βρήκαν ότι η ανεργία μπορεί επίσης να προκαλέσει ευρύτατες αλλαγές στον πυρήνα της προσωπικότητας ενός ατόμου. [...]

Οι γυναίκες έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από τους άνδρες να βιώσουν το άγχος σύμφωνα με μια επανεξέταση υπαρχόντων επιστημονικών ερευνών, που έγινε υπό την καθοδήγηση του Πανεπιστημίου του Cambridge. Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι οι κάτοικοι της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής, είναι περισσότερο πιθανό να υποφέρουν από άγχος, από ότι άνθρωποι από άλλους πολιτισμούς. [...]

Τα παιδιά µας σαπίζουν αυτές τις µέρες στο σπίτι, µετακινούµενα µε δυσκολία ανάµεσα στην τηλεόραση και τον υπολογιστή και αναφωνώντας κατά τακτικά χρονικά διαστήµατα την οικουµενική και αιωνίως επίκαιρη λέξη «βαριέµαι». [...]

Έργο της ύστερης περιόδου του Τολστόι, «Ο Αλιόσα το Τσουκάλι» (1905) σκιαγραφεί ένα χαρακτήρα, ο οποίος αντιπροσωπεύει πλήρως μιαν ιδιότητα. Μολονότι ο χρόνος της ιστορίας καλύπτει τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, η αφήγηση καταγράφει ελάχιστα στοιχεία εξέλιξης ή αλλαγής. Ολόκληρη η ζωή ενός ανθρώπου συνοψίζεται έτσι στη χαρακτηρολογική του ιδιαιτερότητα και συμπυκνώνεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δημιουργεί την εντύπωση ενός μονάχα περιστατικού [...]

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ ανακάλυψαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τον μισό χρόνο της ημέρας σκέφτονται κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν. Έτσι βρήκαν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αφαιρούνται και σκέφτονται κάτι διαφορετικό από αυτό με το οποίο ασχολούνται εκείνη τη στιγμή, σχεδόν τον μισό χρόνο της ημέρας. Ωστόσο αυτή η «ονειροπόληση» φαίνεται να τους κάνει λιγότερο ευτυχισμένους. [...]

Έξοχο δείγμα του σατιρικού ρεαλισμού του Πιραντέλλο, «Το Πιθάρι» επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση δύο εκκεντρικών και εξίσου αδιάλλακτων τύπων, που εκπροσωπούν διαφορετικούς κόσμους. Η [...]

Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα ζωής που μπορεί κάποιος να μάθει είναι ότι πριν δημιουργήσει οτιδήποτε, θα πρέπει να σχεδιάσει και να έχει διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή ένα βασικό πλάνο. [...]

Ριζωμένο στην κακοτράχαλη γη των Βαλκανίων, το νατουραλιστικό διήγημα του Γιόρνταν Γιόφκωφ σκιαγραφεί με λυρισμό και γνήσια συγκίνηση το δράμα των φτωχών και βασανισμένων χωρικών που, ανήμποροι να αντιμετωπίσουν με άλλον τρόπο τη δυστυχία τους, αναζητούν τη βοήθεια υπερφυσικών δυνάμεων, στις οποίες ακόμη και οι ίδιοι δεν πιστεύουν. [...]