Αποσύνδεση, η αιτία που τσακώνονται τα ζευγάρια

Πολύ συχνά, τα ζευγάρια δεν τσακώνονται για αυτό που νομίζουν, δηλαδή για τα χρήματα, το σεξ, την ανατροφή των παιδιών, τα πεθερικά ή τις δουλειές του σπιτιού. Στην πραγματικότητα, οι σύντροφοι τσακώνονται κυρίως όταν πιστεύουν ότι το ταίρι τους δεν ενδιαφέρεται για το πώς αισθάνονται. Τσακώνονται εξαιτίας του πόνου της αποσύνδεσης.

romantic-scene-from-teri-meri-kahaani-coda-craven

Η αποσύνδεση συμβαίνει πιο συχνά στις προσωπικές σχέσεις, όταν ο φόβος ή το άγχος στον έναν, προκαλεί μια αίσθηση ανεπάρκειας στον άλλο.

Αντιμέτωπος με το άγχος ή το φόβο μιας γυναίκας, ένας άντρας συνήθως ανταποκρίνεται με προστασία/υποστήριξη. Αλλά αν δεν ξέρει πώς να προστατεύσει/υποστηρίξει ή αισθάνεται αποτυχημένος ως προστάτης, είναι πιθανό να στρέψει την επιθετικότητα πάνω της (συνήθως με τη μορφή της κριτικής, «ανώτερης συλλογιστικής», ελέγχου κ.λπ. ) ή να την συγκρατήσει μέσα του, αποσυρόμενος στην απογοήτευση. Ο θυμός ή η απόσυρση από τους άνδρες συχνά διεγείρει το άγχος ή το φόβο της απομόνωσης στις γυναίκες, ακόμα και όταν ο θυμός του ή η απόσυρσή του δεν έχει σχέση μαζί της.

couples7

Σε γενικές γραμμές, ένας άντρας είναι πιθανό να αποτραβηχτεί, να είναι επικριτικός, αμυντικός, ή περιφρονητικός, αν βιώνει (ή, πολύ πιο συχνά, προσπαθεί να αποφύγει να βιώσει) αισθήματα αποτυχίας ή ανεπάρκειας ως πάροχος, προστάτης ή εραστής.

Μια γυναίκα είναι πιθανό να γίνει επικριτική, αμυντική ή περιφρονητική, αν βιώνει (ή της υπενθυμίζουν ότι έχει βιώσει) φόβο μήπως πάθει κακό, απομόνωση ή αποστέρηση.

Αν το ζευγάρι δεν κατανοεί αυτή την ασυνείδητη, αμφίδρομη δυναμική, θα νομίζουν ότι έχουν ένα πρόβλημα «επικοινωνίας» και κατά πάσα πιθανότητα θα συνεχίσουν να προκαλούν άγχος και ντροπή ο ένας στον άλλο, καθώς προσπαθούν να μιλήσουν. Θα αρχίσουν να σκέφτονται ότι έχουν έναν κακό, αναίσθητο ή εγωιστή σύντροφο και τελικά θα εγκαταλείψουν τη σχέση χωρίς να κατανοήσουν τον πρωτόγονο συναισθηματικό μηχανισμό που έκανε την πραγματική ζημιά.

Αυτό είναι ιδιαίτερα άσχημο, γιατί η αλληλεπίδραση φόβου-ντροπής δεν είναι το αποτέλεσμα του ενός μέλους που κάνει κάτι στο άλλο μέλος. Συμβαίνει και στους δύο ταυτόχρονα. Αν δεν το προσάψουν, ο ένας στον άλλο, τότε μπορούν να δουλέψουν μαζί για να αφοπλίσουν αυτό που είναι μια πραγματικά πρωτόγονη, προ-λεκτική δυναμική.

Πρώτα θα πρέπει να εκπαιδευτούν οι ίδιοι να θυμούνται ότι νοιάζονται ο ένας για τον άλλο, όταν διαφωνούν.

Παναγιώτα Δ. Κυπραίου, Ψυχοθεραπεύτρια – Συντονίστρια Σχολών Γονέων

 Πηγή