Σε κάθε οικογένεια, όπως είναι φυσικό, κάποιες φορές υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των μελών της, δηλαδή μεταξύ γονιών-παιδιών αλλά και μεταξύ των ίδιων των γονιών. Εξάλλου, οι αντιθέσεις και ο γόνιμος διάλογος που προκύπτει από αυτές είναι ένα σημαντικό στοιχείο για την ψυχολογική εξέλιξη του παιδιού. [...]

Είμαι χωρίς σχέση εδώ και σχεδόν δύο χρόνια και, όπως ο καθένας που είναι στην ίδια κατάσταση, με ρωτάνε γιατί δεν έχω βρει κάποιον εδώ και τόσο καιρό περισσότερες φορές από όσες έχω μετρήσει. Καταρχάς, βαρέθηκα να εξηγώ. Κι όλο αυτό, απλώς, με έχει κουράσει. Έτσι, αφήνω τον καθένα να σκέφτεται ό,τι θέλει για μένα. Νομίζουν ότι είμαι πολύ επιλεκτική, ότι έχω υψηλά πρότυπα, ότι θεωρώ πως κανείς δεν είναι τέλειος για μένα. [...]

«Τι παλιόκαιρος σήμερα… Βρέχει από το πρωί. Δεν ξέρω γιατί, αλλά η νοσταλγία έχει το άρωμα της βροχής…» «Αυτός ο κόσμος ο κερατάς- μου ‘λεγε μια φορά η φίλη μου η Βιργινία – λες κι είναι καμωμένος μόνο γι’ αυτούς που ξέρουν να καταπατούν. Γι’ αυτούς που στήνουν ταμπέλες. Που κάνουν περιφράξεις και βάζουν μέσα άγρια σκυλιά για φύλακες. Αυτός ο κόσμος ο κερατάς λες κι είναι καμωμένος, μόνο για μπρατσωμένες ψυχές.» [...]

Ο όρος «επιστήμη» και «επιστήμονας» είναι εντυπωσιακό ότι αποτελούν σύγχρονες επινοήσεις. Στην πραγματικότητα, ο όρος «επιστήμονας» προτάθηκε από το βικτοριανό πολυμαθή Ουίλιαμ Ουέγουελ, ο οποίος τον χρησιμοποίησε στο περιοδικό Quarterly Review το Μάρτιο του 1834. Σχεδόν αμέσως ο όρος υιοθετήθηκε από τους Αμερικανούς, και προς το τέλος του 19ου αιώνα ήταν ήδη δημοφιλής στη Βρετανία [...]

Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή ή μονοπολική διαταραχή, είναι μία κοινή διαταραχή της διάθεσης στην ψυχολογία και την ψυχιατρική, στην οποία η καθημερινότητα ενός ατόμου διαταράσσεται από την έντονη θλίψη, μελαγχολία ή απελπισία. Διαφέρει από την κοινή κατάθλιψη και από το συνηθισμένο αίσθημα της θλίψης. Η διάγνωση μπορεί να γίνει μόνο από ιατρό και κλινικό ψυχολόγο και θεραπεύεται με ψυχοθεραπεία και αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Υπάρχουν διάφορες υπο-κατηγορίες κατάθλιψης, μερικές από τις οποίες πληρούν τα συνηθισμένα διαγνωστικά κριτήρια της θλίψης, της αναστάτωσης και της διαταραχής του ύπνου ή της όρεξης για φαγητό και άλλοι τύποι που δεν διαταράσσουν την χαρά και την απόλαυση σε κάποιο άτομο αλλά δημιουργούν έναν έντονα διασπαστικό κύκλο εσωτερικής παράλυσης και ληθαργίας. [...]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς. Μια μέρα λοιπόν βγάζει τελάληδες και λέει στους υπηκόους του: – Όποιος μου βρει και μου φέρει τον Χιζίρη θα του κάνω ό,τι μου ζητήσει. Αν όμως με κοροϊδέψει τον περιμένει βαριά τιμωρία. Ποιος μπορούσε όμως να βρει τον Χιζίρη; Γιατί ο Χιζίρης κατέβαινε στον κόσμο μόνο μια φορά το χρόνο στη γιορτή του Χιντρελέζ* και δε φτάνει μόνο αυτό αλλά παρουσιαζόταν μόνο στους καλόψυχους ανθρώπους. Κι όποιος έβλεπε μπροστά του τον Χιζίρη του ζητούσε ό,τι επιθυμούσε κι αυτός το εκτελούσε αμέσως. [...]

Οι περισσότεροι από εμάς αντιμετωπίζουμε προβλήματα επικοινωνίας στην σχέση μας και (δυστυχώς) δεν σκεφτόμαστε να δώσουμε μία λύση, παρά τα αφήνουμε και διογκώνονται. Είναι γεγονός ότι η καθημερινότητα και οι πολλές υποχρεώσεις, όπως είναι λογικό και αναμενόμενο, φθείρουν μία σχέση. Τα προβλήματα επικοινωνίας όμως θα μπορούσαμε να τα βελτιώσουμε με απλούς τρόπους: [...]

Πραγματικά αναρωτιέμαι, μερικές φορές, τι μας κρατάει σταθερούς (άλλοι θα πουν αλυσοδεμένους) και δεν αλλάζουμε; Κατανοώ βέβαια τη δύναμη της συνήθειας, και των βιωμάτων μας… Την δύναμη που έρχεται με φόρα από το παρελθόν, συμπαρασύροντας στο πέρασμα της κάθε τι νέο, κάθε τι διαφορετικό. Αρκεί όμως αυτό; Αρκούν τα υπάρχοντα βιώματα του παρελθόντος για να διαμορφωθεί το εκάστοτε παρόν και μέλλον μας…; Μας αρκεί μια τέτοια ζωή, μια ζωή με τόσους περιορισμούς; [...]