ΤΟ ΚΙΒΩΤΙΟ

«Το κιβώτιο», έργο φαντασίας, ευανάγνωστο και συναρπαστικό σε όλα τα κεφάλαιά του, είναι κλασικό, θα λέγαμε, μυθιστόρημα, που όμως ξεχωρίζει αισθητά για τις συνεχείς παρεκβάσεις του από τα καθιερωμένα είδη, τα οποία γνωρίζει και σέβεται. Σε πρώτο στρώμα φαίνεται να περιγράφει την επικίνδυνη περιπέτεια μιας σαρανταμελούς ομάδας επιλέκτων αγωνιστών να μεταφέρουν από την πόλη Α στην πόλη Β ένα κιβώτιο αγνώστων στοιχείων, από το περιεχόμενο του οποίου θα κριθεί η έκβαση της αποστολής. Το κιβώτιο φτάνει στον προορισμό του με μοναδικό επιζώντα …
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1941-1971

Οι Εποχές γράφτηκαν από το 1941 μέχρι το 1944 και τυπώθηκαν τον Οκτώβριο του 1945 στη Θεσσαλονίκη. Οι Εποχές 2 γράφτηκαν στη διετία 1946-1948 και τυπώθηκαν τον Αύγουστο του 1948 στη Θεσσαλονίκη. Η χρονολογία 1943-1946 που είχε μπει κάτω από το τελευταίο ποίημα, για να υποδηλώσει έτσι ότι η σειρά αύτη των ποιημάτων ανήκει σ’ εκείνη την περίοδο, ήταν σκόπιμα λαθεμένη και υπαγορεύτηκε από ορισμένους λόγους. Τα ποιήματα της σειράς Εποχές 3 είναι γραμμένα στα 1949-1950 και τυπώθηκαν στη Θεσσαλονίκη τον Ιούλιο του 1951. Η Συνέχεια γράφτηκε στα 1…
Διαβάστε περισσότερα…

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Νεανική δροσιά φωτεινά καλοκαίρια ενός μικρού κοριτσιού στη Μύκονο, μουντοί χειμώνες στο σχολείο καλογραιών, ανώμαλη προσγείωση στην Αθήνα με τη γνωριμία του έρωτα, ολοκληρώνουν το οδοιπορικό από το παιδί στη γυναίκα. Το πρώτο βιβλίο της Μέλπως Αξιώτη (1938). Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο του Γυναικείου Συλλόγου Γραμμάτων και Τεχνών. Το πρωτοποριακό αυτό βιβλίο έγινε αμέσως αντικείμενο εγκωμιαστικών κριτικών και έκανε τη Μέλπω Αξιώτη πασίγνωστη. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΙΑ

Στοιχειωμένα σπίτια, τρομακτικά είδωλα χαμένων πολιτισμών, κατάρες και μυστηριώδη πηγάδια αναδύονται μέσα από έναν γοτθικό κόσμο «ρομαντικού τρόμου», εκπληκτικής περιγραφής και φιλοσοφικών προεκτάσεων. Ιστορίες με λαβκραφτική ομορφιά και ποεδική παράνοια, βγαλμένες μέσα από τη σκοτεινιά του 19ου αιώνα. «Η ανθρώπινη γνώση δεν ξεπερνάει σε μέγεθος μια σταγόνα που κόλλησε πάνω στο στόμιο ενός ποτηριού και, που στην καλύτερη περίπτωση, θα κυλήσει λίγο παρακάτω, ώσπου να χαθεί ολοκληρωτικά. Μερικοί θνητοί που υποψιάστηκαν κάποια βαθύτερα μυστικ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60

Αγαπητή κυρία Μίνα, ήρθα στην Αθήνα από δέκα ετών. Δούλευα και πήγαινα στο σχολείο να τελειώσω το δημοτικό. Τότε έμενα σε μια θεία του πατέρα μου και με έδερνε, δεν πέρασα καλά. Ύστερα εργάστηκα ως μαθητευόμενη γαζώτρια. Έκανα και άλλες δουλειές. Τώρα εργάζομαι σε έναν γιατρό και το βράδυ μένω μέσα, ως εσωτερική, κάνοντας και τις δουλειές του σπιτιού. Ο μισθός μου είναι πιο ικανοποιητικός εκτός ότι όλα είναι ξένα. Ο γιατρός είναι εργένης. Έχει έναν δεσμό με μια κυρία της ηλικίας του. Είναι πολύ ευγενής και καλοσυνάτος ενώ θα μπορούσε να έχ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΜΕΡΙΚΗ

Δεν βρήκα τιποτα και το πρωί έφυγα για την Τρίπολη. Έμεινα στο ξενοδοχείο του Ματζαγριώτη και τηλεφώνησα στο χωριό. Την άλλη μέρα ήρθε ο αδελφός μου ο Αντώνης με δυο ζώα. Καβαλήσαμε να φύγουμε. Περνώντας από την Πλατεία Αγίου Βασιλείου του λέω: Περίμενε μια στιγμή. Κατεβαίνω και πάω στο πραχτορείο Μαλούχου. Ήταν ένας νέος υπάλληλος. Του λέω: Σε έξι μήνες ειδοποίησέ με όταν έχει πλοίο. Και άφησα όνομα και σύσταση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ – ’22

ΝΑ ΜΑΖΕΨΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΗΘΩ ΟΛΑ. Έκανα στο πυροβολικό. Στους άλλους πολέμους με είχαν στα βαρέα. Με ρίξαν στο ορειβατικό έπειτα. Να βγάνουν τα αυτιά αίμα. Έντεκα χρόνια τα δούλεψα. Το καλοκαίρι σε σκηνές, τον χειμώνα στα αμπριά. Λάσπη και υγρασία. Με τη χλαίνη και μια κουβερτούλα μονή, μαδημένη. Έντεκα χρόνια στρατιώτης. Θα ‘θελες να ξαναπάς να τα δεις εκείνα τα μέρη; Μπορεί. Τα βλέπω στον ύπνο μου κάτι φορές. Τα βλέπεις; Ναι. Και γω είμαι όπως τότε. Είκοσι χρονών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Οι περιπέτειες το…
Διαβάστε περισσότερα…

ΟΡΘΟΚΩΣΤΑ

Τον φέραν κυλώντας, με τις κλοτσιές, μέχρι τον Άγνωστο. Εκεί του έδωσαν μια και τον έριξαν από κάτω στης Μάρκαινας. Και τον γάζωσαν με μια ριπή. Και τον πέταξαν στο περιβόλι της Ομορφούλας. Τρεις μέρες είπαν, όποιος πάει να τον θάψει θα τον σκοτώσουν. Σηκωθήκαμε, κοιτάξαμε γύρω, δεν πήγαινε κανένας. Πήγα εγώ με τη Στέλλα, παιδευτήκαμε, τον βάλαμε σε μια σκάλα. Οι δυο μας. Και τον ανεβάσαμε στο σχολείο. Εκεί περίμεναν οι αδερφές του. Δεν θυμάμαι ποιοι άλλοι. Τον πήγαμε στο νεκροταφείο. Τους λέω, κάντε ό,τι θέλετε, εγώ δεν μπορώ να σας βοηθή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ

“Το φως που καίει”, όπως συλλαμβάνεται στην πρώτη έκδοση και όπως τεχνικότερα αναμορφώνεται στη δεύτερη, έχει εξωτερικά το χαρακτήρα ενός συνθέματος. Είναι σύνθεμα και όχι σύνθεση οργανική και ενιαία, καθώς φαίνεται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του: απαρτίζεται από αυτοτελή ποιήματα ή λόγους, που αναφέρονται θεματικά σε διαφορετικά επίπεδα και χρόνους και εκφράζεται εναλλακτικά με δύο γλώσσες. Με άλλα λόγια, συνοικονομούνται στην πνευματική σκευή του τα αντίθετα: ο χριστιανικός και ο αρχαίος μύθος, ο συμβολισμός και ο ρεαλισμός, ο ποιητ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΦΥΛΛΟ, ΤΟ ΠΗΓΑΔΙ, Τ’ ΑΓΓΕΛΙΑΣΜΑ

H Τριλογία είναι η πολεμική φωνή ενός εξεγερμένου νέου των σίξτις. Κι όπως ακριβώς η ροκ μουσική εκείνης της περιόδου έτσι και η Τριλογία κατόρθωσε, χάρη στην αυθεντικότητα του ύφους της και την καθολικότητα των θεμάτων της, να διατηρήσει αυτή τη φωνή ζωντανή και πάντα ανατρεπτική στο μάκρος του χρόνου. Στο Φύλλο, η Φύση εκδικείται τους πρώτους τυχόντες: τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας που συμβιβάζονται με την καταστροφή της. Στο Πηγάδι, η Γη εκδικείται εκείνους που την απαρνούνται ασφαλισμένοι στην ψευδαίσθηση της τεχνολογίας. Στο Αγγ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΙΟΛΙΚΗ ΓΗ

«… Κι ο Βενέζης το ίδιο, σαν ετούτο τον καλό τσιτμή, ενεργεί μέσα σ’ αυτό του το βιβλίο. Δεν ακουμπά ιδιαίτερα σε κάποιον απομονωμένο τόνο, δε ζητάει την επικράτησή του, δεν υπογραμμίζει περισσότερο ετούτη την πλευρά που προέρχεται στο έργο του απ’ την Ιστορία, την καθαυτό και τόσο πρόσφατη Ιστορία, απ’ την άλλη που προέρχεται από μόνη την αισθαντικότητά του. Όπως εκείνος ο τσιτμής, κάνει και τούτος κάτι πάνσοφο. Γυρεύει ν’ αποδώσει σ’ όλα, είτε πρόσωπα είτε πράγματα είτε γεγονότα, που κινούνται μέσα στο βιβλίο του – και για τούτο και με…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 31328

Το Νούμερο 31328 είναι η ίδια η ταυτότητα του συγγραφέα, τότε που παιδί δεκαοκτώ χρόνων οδηγήθηκε από τους Τούρκους στα κάτεργα της Ανατολής. Το βιβλίο είναι ένα συγκλονιστικό χρονικό «γραμμένο με αίμα», όπως επεσήμανε ο Βενέζης, προσθέτοντας: «Λέω για την καυτή ύλη, για τη σάρκα που στάζει το αίμα της και πλημμυρίζει τις σελίδες του». Στην αρχική του μορφή γράφτηκε το 1924 και ξαναδουλεύτηκε το 1931, οπότε εκδόθηκε για πρώτη φορά. Η επιτυχία που σημείωσε τότε ήταν τεράστια, ακόμα και έξω από τον ελληνικό χώρο. Ο Ηλίας Βενέζης (το βιβλίο -…
Διαβάστε περισσότερα…

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

Ολοκληρωμένο μέσα σ’ ελάχιστα χρόνια, έτσι που να φαίνεται σχεδόν ενιαίο στη σύλληψη και την εκτέλεσή του, το διηγηματογραφικό έργο του Βιζυηνού αποτελεί αναμφισβήτητα μια ζωντανή συνύπαρξη αντιθέσεων. Η ανανεωτική πνοή της γενιάς του ’80 περνά, φυσικά, κι από εδώ, ωστόσο η πρωτοποριακή τόλμη δεν εκδηλώνεται επιδεικτικά και, πάντως, δεν αποβλέπει σε εντυπωσιακές ρήξεις. Τα παραδοσιακά στοιχεία προσθέτουν σημαντικές αποχρώσεις, αλλά δε ρυθμίζουν αποκλειστικά την πολυχρωμία του πίνακα η μεταβατικότητα της εποχής επιβάλλει τη λογική της. Έτσ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΑΜΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΜΟΥ

Στον τόμο αυτό συγκεντρώνονται τα πέντε κορυφαία διηγήματα του Γεωργίου Βιζυηνού (1849 – 1896): Το αμάρτημα της μητρός μου (1883), Ποίος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου (1883), Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας (1884), Το μόνον της ζωής του ταξείδιον (1884), Ο Μοσκώβ – Σελήμ (1895). Τα τέσσερα πρώτα γράφονται μέσα στη διετία 1882 – 1884 στο εξωτερικό και δημοσιεύονται στην Εστία, που δίνει την εποχή εκείνη με ένταση τη μάχη για την ανάπτυξη του νεοελληνικού διηγήματος, ενώ το τελευταίο γράφεται στην Ελλάδα μετά τον Σεπτέμβριο του 1886 και δημ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΜΟΝΟΝ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΕΙΟΝ

Ότε μ’ έστρατολόγουν δια το έντιμον των ραπτών επάγγελμα, ουδεμία υπόσχεσίς των ενεποίησεν επί της παιδικής μου φαντασίας τόσον γοητευτικήν εντύπωσιν, όσον η διαβεβαίωσις, ότι εν Κωνσταντινουπόλει έμελλον να ράπτω τα φορέματα της θυγατρός του Βασιλέως. Εγνώριζον πολύ καλά ότι οι “βασιλοπούλαις” έχουν εξαιρετικήν τινα αδυναμίαν εις τα ραφτόπουλα, μάλιστα, όταν αυτά ηξεύρουν να τραγουδούν τους επαίνους των θελγήτρων αυτών, ενώ ράπτουν τα “βλατιά”, με τα οποία στολίζουσι τα κάλλη των. Εγνώριζον, πως όταν ερωτευθή καμμία βασιλοπούλα με το ραφτ…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΙΣΜΑΗΛ ΦΕΡΙΚ ΠΑΣΑ

Η αιχμαλωσία ενός αγοριού, η αλλαγή θρησκείας και η σταδιοδρομία του στη διοίκηση δεν ήταν ασυνήθιστο φαινόμενο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η περίπτωση του Ισμαήλ Φερίκ πασά υπήρξε, ίσως, διαφορετική. Μισόν αιώνα μετά την αιχμαλωσία του επέστρεψε στη γενέτειρα Κρήτη, ως αρχηγός του αιγυπτιακού στρατού, για να καταστείλει την επανάσταση του 1866-1868. Κατά τη διάρκειά της, όμως, δολοφονήθηκε ή σκοτώθηκε. Ο αδερφός του, με τον οποίο είχαν αιχμαλωτιστεί μαζί αλλά η μοίρα του επιφύλαξε άλλη οδό, χρηματοδοτούσε και εμψύχωνε την ίδια επανάσταση…
Διαβάστε περισσότερα…

ΓΥΑΛΙΝΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

“Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά κι ανάτελλε τα ζωντανά του, καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες, αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην οφθαλμού και κάστρα πατημένα. Θα ‘ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα, στο χιόνι και στον άγριο καιρό γυάλινα και μαλαματένια. Κι όσο πήγαινε η μέρα, σαν το βαπόρι σε καλά νερά, είδα και μιναρέδες κι άκουσα τα μπακίρια να βελάζουν”. Τα Γυάλινα Γιάννενα, που επανακυκλοφορεί σε έβδομη έκδοση, είναι το τρίτο ποιητικό βιβλίο του Μιχάλη Γκανά (Ακάθιστος Δείπνος 1978, Μαύρα Λιθάρια 1980) και το χωρίζει μια δεκαετία σχεδόν από τ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΜΟΡΓΟΣ

Η “Αμοργός” είναι διαποτισμένη από μια φυσικότητα που την κάνει να ηχεί τόσο όμορφα όσο και την εποχή που εκδόθηκε, πράγμα που για πολύ λίγα ποιήματα μπορούμε να πούμε. Όσες παρατηρήσεις κι αν κάνουμε λοιπόν για την “Αμοργό”, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να εντοπίσουμε το μυστικό της. Ίσως, μια υπόθεση κάνω, το αληθινά εκπληκτικό μ’ αυτό το ποίημα να είναι, απλώς και μόνον, αυτή η φυσικότητά του, η ισορροπία του νοήματος πάνω στη γλώσσα, ερήμην και των δύο. Δεν μπορούμε και πάλι να θίξουμε τον πυρήνα αυτής της φυσικότητας, η οποία εν τέλ…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΚΡΥΠΤΗ

“ΠΟΛΛΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ”: Πολλά λουλούδια, πολλοί στήμονες, πολλές ρίζες βαλσαμώθηκαν και μέσα σε πολύχρωμες βελουδένιες θήκες, πίσω από παχιά κρύσταλλα, θαμπώνουν τους επισκέπτες του μουσείου. (Από την έκδοση)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΕΘΑΙΝΩ ΣΑΝ ΧΩΡΑ

[…] Την χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι που συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να ‘ρθει στον κόσμο. […] Εκτός απ’ ολιγάριθμες εξαιρέσεις βίαιων αντιδράσεων σ’ αυτή την ξεθεμελιωτική συμφορά, που πολύ αργότερα ονομάστηκε Μεσαίωνας της Μήτρας (: πυρπολισμοί δημόσιων κτηρίων, καταστροφές μνημείων και εθνικών συμβόλων, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον προσώπων που οι επιτιθέμενοι τα θεωρούσαν υπεύθυνα για το κακό που τους είχε βρει), όλοι οι άλλοι, μαθημένοι στην εγκράτ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΝΤΙΑΛΙΘ’ ΙΜ, ΧΡΙΣΤΑΚΗ

«Μάτια λεπίδια, που κομμάτιαζαν το νεκρό κορμάκι, τα κατουρημένα πόδια της. Μερικοί άρχιζαν να βάζουν χέρι. Όλα γύρω της πάγος, νέκρα, ερημιά. Άνοιξε τα χέρια της να πιάσει τη μουσική. Να πιάσει κοτσύφια, νερόλακκους, θυμιατά και μανούσια μολυβένια σύννεφα και στρακαστρούκες της Λαμπρής, πλαγίτσες, κουτσουπιές, κηδείες, τριφύλλια, μελίσσια και βασιλικούς. Στο βουνό, μανίτσα. Βουνά, βουνά, φωνούλες του χιονιού -αρέντα, μωρή Μηλιά, αρέντα, κόρη μου- χαμένες στην αντάρα της ψυχής της, πριν τα φώτα της πόλης. Μόνο για μια στιγμή. Αμέσως κατόπι…
Διαβάστε περισσότερα…

ΧΑΙΡΕ ΠΟΤΕ

Η ΑΡΧΑΙΑ ΣΚΟΥΡΙΑ

“[…] H μεταπολίτευση υπήρξε μια μεταβατική και ρευστή εποχή, γεμάτη αντιφάσεις και εκπλήξεις. […] O καθένας χωριστά και πολλοί από κοινού διεκδικούσαν το αλάθητο. Άλλοι εξαργύρωναν κι άλλοι σώπαιναν. […] Τότε ακριβώς εμφανίζεται η νεαρή πεζογράφος Mάρω Δούκα με την Αρχαία σκουριά… Τραβάει την κουρτίνα και αποκαλύπτει το εξωτερικό και το εσωτερικό τοπίο της εποχής σε όλες του τις διαστάσεις. O Σταντάλ πιστεύει πως η πολιτική στο μυθιστόρημα μοιάζει με πυροβολισμό σ’ ένα σαλόνι. Η Δούκα δε διστάζει να τραβήξει τη σκανδάλη ταράζοντας …
Διαβάστε περισσότερα…

ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥ

“Στην καταστροφή της Σμύρνης, βρέθηκα με τους γονιούς μου στο λιμάνι, στην Πούντα. Μεσ’ απ’ τα χέρια τους με πήρανε. Κι έμεινα στην Τουρκία αιχμάλωτος. Μεσημέρι πιάστηκα μαζί με άλλους. Βράδιασε και τα περίπολα ακόμα κουβαλούσαν τους άντρες στους στρατώνες. Κοντά μεσάνυχτα, όπως ήμαστε ο ένας κολλητά στον άλλο, μπήκε η φρουρά κι άρχισαν να μας χτυπούν, όπου έβρισκαν, με ξύλα, και να κλοτσοπατούν όσους κάθονταν χάμω, γόνα με γόνα. Τέλος πήραν διαλέγοντας όσους ήθελαν κι έφυγαν βλαστημώντας”… Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου πρωτοδημοσιεύθηκε τ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ

Είναι τα ποιήματα μιας εικοσαετίας, μαζί με μερικά αλλά. Παρουσιάζονται με τη χρονολογική σειρά που γράφτηκαν. Γράφτηκαν, τρόπος του λέγειν, γιατί δεν υπήρξα ποτέ συστηματικός συγγραφεύς, συστηματικός λογοτέχνης, litterateur. Η μεγάλη μου αγάπη στη ζωή ήτανε η μόνη ζωγραφική. Κάθε ώρα, που δεν την αφιερώνω στη ζωγραφική, είναι ώρα χαμένη. Αλλά ένας πίνακας δεν απαιτεί βέβαια συνεχώς την απόλυτη αφοσίωση του νου και της καρδιάς. Είναι στιγμές που το χέρι, μπορώ να πω, πηγαίνει μόνο του. Αλλά το μυαλό πάντα δουλεύει. Και τότε επωφελούμαι κα…
Διαβάστε περισσότερα…

ΜΠΟΛΙΒΑΡ

“Το ποίημα “Μπολιβάρ” γράφτηκε τον χειμώνα του 1942 προς το 1943. Κυκλοφόρησε, στην αρχή, σε χειρόγραφα αντίγραφα που έκαναν πολλοί, και το διάβαζαν σε συγκεντρώσεις αντιστασιακού χαρακτήρα”. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΕΛΥΤΗΣ: ΠΟΙΗΣΗ

Σ΄έναν ενιαίο καλαίσθητο τόμο, όλες οι γνωστές ποιητικές συλλογές του Οδυσσέα Ελύτη….
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ

Στην αρχή το φως και η ώρα η πρώτη που τα χείλη ακόμη στον πηλό δοκιμάζουν τα πράγματα του κόσμου Αίμα πράσινο και βολβοί στη γη χρυσοί Πανωραία στον ύπνο της άπλωσε και η θάλασσα γάζες αιθέρος τις αλεύκαντες κάτω απ’ τις χαρουπιές και τους μεγάλους όρθιους φοίνικες Εκεί μόνος αντίκρισα τον κόσμο κλαίγοντας γοερά Η ψυχή μου ζητούσε Σηματωρό και Κήρυκα Είδα τότε θυμάμαι τις τρεις Μαύρες Γυναίκες να σηκώνουν τα χέρια κατά την Ανατολή Χρυσωμένη τη ράχη τους και το νέφος που άφηναν λίγο-λίγο σβήνοντας δεξιά […] [Από την έκδοση]…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΑ ΕΛΕΓΕΙΑ ΤΗΣ ΟΞΩΠΕΤΡΑΣ

Άγρια μαύρη θάλασσα χτυπιέται πάνω μου Η ζωή των άλλων. Οτιδήποτε μέσα στη νύχτα ισχυρίζεσαι Ο Θεός το μεταβάλλει. Ελαφρά πάνε τα σπίτια Μερικά φτάνουν κι ως την τρικυμία μ’ αναμμένα φώτα Η ψυχή πηγαίνει (λένε) των αποθαμένων […] [Από την έκδοση]…
Διαβάστε περισσότερα…

ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ

Μ.Ν. – Περπατώ μες στ’ αγκάθια μες στα σκοτεινά σ’ αυτά που ‘ναι να γίνουν και στ’ αλλοτινά κι έχω για μόνο μου όπλο μόνη μου άμυνα τα νύχια μου τα μωβ σαν τα κυκλάμινα. Α. – Παντού την είδα. Να κρατάει ένα ποτήρι και να κοιτάζει στο κενό. Ν’ ακούει δίσκους ξαπλωμένη χάμου. Να περπατάει στο δρόμο με φαρδιά παντελόνια και μια παλιά γκαμπαρντίνα. Μπρος από τις βιτρίνες των παιδιών. Πιο θλιμμένη τότε. Και στις δισκοθήκες, πιο νευρική, να τρώει τα νύχια της. Καπνίζει αμέτρητα τσιγάρα. Είναι χλωμή κι ωραία. Μ’ αν της μιλάς ούτε που ακούει …
Διαβάστε περισσότερα…

ΟΚΤΑΝΑ

“Eίναι αληθές ότι η πλήρης μοναξιά είναι βαρεία και ότι η έρημος είναι αυχμηρά και ταλανίζει. Aλλά, αλλά, ου μην αλλά (όπως του Iσλάμ το Iλ Aλλά, των χριστιανών το Έχει ο Θεός και των αθέων αι υψηλαί αι σκέψεις) κανείς ιδρώς, καμία δίψα, δεν εξαντλούν τον μυστικόν Eυφράτην, που και εν τη ερήμω ακόμη, και εντός και πέραν της σιγής, εντός και πέραν πάσης μοναξιάς και πάσης μεμψιμοιρίας, ποτίζει τα πάντα, πάντοτε, χωρίς να φαίνεται η πηγή του, όπως το μέγα φως, το άκτιστον, φωτίζει τα πάντα εις τον αιώνα, χωρίς να φαίνεται η εστία, τα πάντα, …
Διαβάστε περισσότερα…

ΕΝΔΟΧΩΡΑ

“Οι λογισμοί της ηδονής είναι πουλιά Που νύχτα-μέρα διασχίζουν τον αέρα”. Η συλλογή συγκεντρώνει ποιήματα που γράφτηκαν από το 1934 ώς το 1937 και τυπώθηκε το 1945 σε 470 αριθμημένα αντίτυπα από τις εκδόσεις του περ. Τετράδιο, στο τυπογραφείο Ταρουσόπουλου. Το ποίημα “Την ώρα του δείκτου”, με δύο σχέδια του Γιώργου Γουναρόπουλου, είχε πρωτοδημοσιευτεί το 1935 στο καλλιτεχνικό περιοδικό 20ός αιώνας του γλύπτη Ν. Τόμπρου. Ποιήματα της Ενδοχώρας είχαν επίσης δημοσιευτεί το 1940 και το 1944 στο περιοδικό Νέα Γράμματα. Η συλλογή αυτή έμμετρων …
Διαβάστε περισσότερα…

ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ

“Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ’ αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας της υπάρξεώς μας.” (Τριαντάφυλλα στο παράθυρο) Η Υψικάμινος, συλλογή 63 πεζόμορφων ποιημάτων, είναι το πρώτο…
Διαβάστε περισσότερα…

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΕΠΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ

Με την ανεξιχνίαστη περιστροφή που θα ακολουθούσε ένα ηλιοτρόπιο της νύχτας, η τέχνη της Ζ. Ζ. -επαληθευμένη χαρμόσυνα σε αυτό το τρίτο της βιβλίο, που είναι και το πρώτο της μυθιστόρημα- αποδεικνύει ότι μπορεί κανείς να γράφει σαν να προσπαθεί να λύσει τα μάγια του κόσμου ή σαν να ξορκίζει τη λύση τους. Το διάχυτο θέμα αυτών των ιστοριών: πώς γεύεται κανείς το μέλι πάνω στο τσεκούρι, είναι και η απάντηση στη συναρπαστική αδυναμία της αφηγήτριας: ανίκανη να αντέξει το μαράζι της σιωπής, γιατρεύει τη σιωπή της με τη λογοτεχνία. Ο αναγνώστη…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Ευγενικιά Κυρία, Θα ήθελα να Σας αφιερώσω το έργο που από καιρό Σας έχω υποσκεθεί, ένα έργο άξιο του ονόματός Σας, της καλλιτεχνικής ψυχής Σας και του άπειρου σεβασμού που τρέφω για Σας. Δε μου έλειψε η θέληση παρά η δύναμη και για τούτο Σας παρακαλώ να αποδεχτείτε με τη συνηθισμένη Σας καλοσύνη το μικρό και ασήμαντο διήγημα που Σας προσφέρω. Εγράφτηκε, Κυρία, πριν από το βαλκανικό πόλεμο, που είταν το προοίμιο του σημερινού ολέθριου σπαραγμού της Ευρώπης και εδημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο Νουμά ενώ διαρκούσε και εμάνιζε εκείνη η αντάρα. Εί…
Διαβάστε περισσότερα…

ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΘΡΗΝΟΣ

Τα δεκατρία πεζογραφήματα του Επιτάφιου θρήνου γράφτηκαν από τον Γιώργο Ιωάννου στην Αθήνα. Το ομώνυμο πεζογράφημα που δίνει τον τίτλο στο βιβλίο είναι ένα κείμενο που αγαπήθηκε πολύ – ένα πεζογράφημα που περιέχει το ύφος, το ήθος και την εξέλιξη της γραφής του Ιωάννου. Από τα υπόλοιπα αναφέρονται ενδεικτικά «Ο ανάπηρος», «Οι νεροφίδες», «Η δασκάλα» κ.ά. – όλα μαζί αποτελούν ένα σφιχτοδεμένο σύνολο με έξοχη γλώσσα και χαρακτήρες που μένουν για πάντα χαραγμένοι στο μυαλό και στην καρδιά μας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΣ

Τα εικοσιεννιά κείμενα της «Σαρκοφάγου» γράφτηκαν από τον Γιώργο Ιωάννου στη Θεσσαλονίκη μέσα στις πιο μαύρες μέρες της δικτατορίας, από το 1968 ως το 1970, και κυκλοφόρησαν σε βιβλίο στις αρχές του 1971, μετά τη λήξη της προληπτικής λογοκρισίας. Το σημειώνουμε, γιατί τα κείμενα αυτά εκτός από τη γενικότερη τοποθέτησή τους βρίθουν από υπαινιγμούς για την τότε κατάσταση, πράγμα που ίσως σε ορισμένες περιπτώσεις δεν γίνεται τώρα αμέσως αντιληπτό. Κατά τα άλλα, ο αναγνώστης θα βρει και σ’ αυτά τα κείμενα του Ιωάννου πολλή από τη νεοελληνική π…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1897-1933 (ΔΙΤΟΜΟ)

[…] Επεδίωξα να εμπλουτίσω τις αναδομημένες σημειώσεις με όσο το δυνατόν περισσότερα αυτοσχόλια του ποιητή, που προκύπτουν από δικά του κείμενα είτε από δημοσιεύματα αξιόπιστων φίλων του. Αντιθέτως, εστάθηκα πολύ φειδωλός στην παράθεση ερμηνευτικών σχολίων από εργασίες τρίτων (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου). Τόσο τα αυτοσχόλια όσο και τα σχόλια, πάντως, καταγράφονται λεπτομερώς, από την Diana Haas και τον Μιχάλη Πιερή, στον πολύτιμο “Βιβλιογραφικό Οδηγό στα 154 ποιήματα του Καβάφη”, Ερμής, 1984. Επίσης, έκρινα και πάλι περιττό να…
Διαβάστε περισσότερα…

ΚΑΒΑΦΗΣ: ΚΡΥΜΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1877-1923)

Τούτη η έκδοση των λεγόμενων “Ανέκδοτων” ποιημάτων και στιχουργημάτων του Κ. Π. Καβάφη, δεν καταργεί την προηγούμενη (Ίκαρος, 1968), στην οποία είχα εφαρμόσει αυστηρά φιλολογική μέθοδο, βάσει του τότε διαθέσιμου βιβλιογραφικού και αρχειακού υλικού. Διαφέρει, όμως, σημαντικά από εκείνην, διότι την ενημερώνει, την διορθώνει, και την ελαφρώνει από κάμποσον σχολαστικό φόρτο (όπως ήταν η “διπλωματική” αναπαραγωγή όλων των ορθογραφικών ιδιορρυθμιών των χειρογράφων), ενσωματώνοντας την φιλολογική και εκδοτική μου πείρα μιας εικοσιπενταετίας. Με ά…
Διαβάστε περισσότερα…

ΚΑΒΑΦΗΣ: ΑΤΕΛΗ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 1918-1932

Η έκδοση περιλαμβάνει μια σειρά ποιημάτων της περιόδου 1918-1932, τα οποία ο Κ.Π. Καβάφης δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει. Τα 34 αυτά ατελή ποιήματα που βρέθηκαν στο αρχείο Καβάφη, συγκροτούν ένα ομογενές σύνολο που ανήκει στην ίδια κατηγορία με τα αναγνωρισμένα ποιήματα, τα οποία διαφέρουν μόνο στο βαθμό που τα σχεδιάσματα αυτά δεν πήραν την οριστική τους μορφή. Η έκδοση, αποτέλεσμα μακροχρόνιας εργασίας, παρουσιάζει όλες τις παραλλαγές και τις διορθώσεις του ποιητή, και δείχνει το ποίημα από τη στιγμή που διαμορφώνεται μέχρι τη σταδιακή αποκ…
Διαβάστε περισσότερα…

Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ: ΤΑ ΠΕΖΑ

Πρόκειται για μια νέα αναθεωρημένη έκδοση του πεζογραφικού έργου του Κ.Π. Καβάφη στην οποία συγκεντρώθηκαν κείμενα αμιγώς λογοτεχνικά αλλά και κάποια μικτού χαρακτήρα, κριτικά, δοκιμιακά και φιλολογικά. Το βιβλίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο, τα “Πεζά Δημοσιευμένα”, εντάσσονται με χρονολογική σειρά πρώτης δημοσίευσης, όσα κείμενα δημοσιεύτηκαν από τον ίδιο τον ποιητή και επομένως εκφράζουν τη βούληση και τις συγγραφικές του προθέσεις κατά την εποχή που τα δημοσιεύει. Διαιρούνται σε δύο ενότητες: α) Άρθρα και μελετήματα β) Κριτικά ση…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ (ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Η Αναφορά μου στον Γκρέκο δεν είναι αυτοβιογραφία· η ζωή μου η προσωπική για μένα μονάχα έχει κάποια, πολύ σχετική, αξία, για κανένα άλλον· η μόνη αξία που της αναγνωρίζω είναι ετούτη: ο αγώνας της ν’ ανέβει από σκαλοπάτι σε σκαλοπάτι και να φτάσει όσο πιο αψηλά μπορούσαν να την πάνε η δύναμή της και το πείσμα – στην κορφή που αυθαίρετα ονομάτισα Κρητική Ματιά. Θα βρεις λοιπόν, αναγνώστη, στις σελίδες ετούτες την κόκκινη γραμμή, καμωμένη από στάλες αίμα μου, που σημαδεύει την πορεία μου ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες. Κάθ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ

«Πολλές φορές πεθύμησα να γράψω τον βίο και την πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, ενός γέρου εργάτη που πολύ αγάπησα. […] Αν ήταν στον κόσμο όλο σήμερα να διάλεγα έναν ψυχικό οδηγό, σίγουρα θα διάλεγα τον Ζορμπά. Γιατί αυτός είχε ό,τι χρειάζεται ένας καλαμαράς για να σωθεί: την πρωτόγονη ματιά που αδράχνει ψηλάθε σαϊτευτά τη θροφή της. Τη δημιουργική, κάθε πρωί ανανεούμενη, αφέλεια να βλέπει ακατάπαυτα για πρώτη φορά τα πάντα και να δίνει παρθενιά στα αιώνια καθημερινά στοιχεία αγέρα, θάλασσα, φωτιά, γυναίκα, ψωμί. Τη σγουράδα του χεριού, τη δρ…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ

Όταν άρχισα, τώρα στα γεράματα, να γράφω τον Καπετάν Μιχάλη, ο κρυφός σκοπός μου ήταν τούτος: να σώσω, ντύνοντάς το με λέξες, τ’ όραμα του κόσμου όπως το δημιούργησαν τα παιδικά μου μάτια. Κι όταν λέω τ’ όραμα του κόσμου, θέλω να πω τ’ όραμα της Κρήτης. Δεν ξέρω τι γίνουνταν, την εποχή εκείνη, στ’ άλλα παιδιά της λευτερωμένης Ελλάδας· μα τα παιδιά της Κρήτης ανάπνεαν έναν αέρα τραγικό στα ηρωικά και μαρτυρικά χρόνια του Καπετάν Μιχάλη, όταν οι Τούρκοι πατούσαν ακόμα τα χώματά μας και συνάμα άρχιζαν ν’ ακούγουνται να ζυγώνουν τα αιματωμένα …
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ

“Κάθεται ο Αγάς της λυκόβρυσης στο μπαλκόνι του απάνω από την πλατεία του χωριού, καπνίζει το τσιμπούκι του και πίνει ρακή. Ψιχαλίζει ήσυχα, τρυφερά, και στα γυρτά χοντρά μουστάκια του, τα φρεσκοβαμμένα με καραμπογιά, κρέμουνται λαμπυρίζοντας μερικές ψιχάλες κι ο Αγάς, ξαναμμένος από τη ρακή, τις αναγλείφει να δροσερέψει. Δεξά του στέκεται όρθιος ο σεΐζης, ένας θεόρατος άγριος ανατολίτης, αλλήθωρος και κακομούτσουνος, με την τρουμπέτα του ζερβά του κάθεται διπλοπόδι, απάνω σε βελουδένιο μαξιλάρι, ένα όμορφο στρουμπουλό τουρκόπουλο, που τ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΩΔΑΙ

«Είκοσι ωδές σε δύο συλλογές, που δημοσιεύτηκαν η μια στη Γενεύη το 1824 με τον τίτλο “Η λύρα” κι η άλλη στο Παρίσι το 1826 με τον τίτλο “Λυρικά”, αποτελούν την ελληνική ποιητική παραγωγή του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869). Της πρώτης συλλογής, δηλαδή των “Ωδών Ι – Χ”, σώζεται το χειρόγραφο, αυτόγραφο του ποιητή. Το 1960 ανακαλύφθηκε και δημοσιεύτηκε στην Ιταλία απόσπασμα από μια άγνωστη και ατελείωτη νεανική ελληνική ωδή του (στον Ναπολέοντα;) του 1811. Δεν είναι πιθανό ν’ ανήκει στον Κάλβο ένας ανώνυμος “Εις ελαίαν ύμνος” που βρέθηκε σε ένα μ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΘΕΑΤΡΟ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

1955. Η μορφή του κόσμου που ζούμε αλλάζει μέρα με τη μέρα. Όμως η αλλαγή αυτή δεν είναι καθολική, και δεν γίνεται προς την ίδια κατεύθυνση. Για τις μεγάλες και πλούσιες χώρες ή άπλα της γης ίσως να στένεψε με την υπερηχητική κατάκτηση των αποστάσεων και τα δαιμονικά δίχτυα των τηλεπικοινωνιών. Με τις αδιάκοπες επιστημονικές και τεχνικές έρευνες και τις αποκαλύψεις που τόσο συχνά εισβάλλουν στα άδυτα των μυστικών δυνάμεων που κρύβονται στη φύση, με την υποταγή τους στον ανθρώπινο νου, οι πλούσιοι και εξελιγμένοι λαοί δίνουν μια διέξοδο στη…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΙΜΑΙΡΑ

«Η μεγάλη χίμαιρα» είναι ένα λεπτομερές ψυχογράφημα. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με έναν γυναικείο χαρακτήρα και τον αναλύει συστηματικά. Είναι η ιστορία της Μαρίνας, μιας νεαρής Γαλλίδας που ερωτεύεται, παντρεύεται κι ακολουθεί τον άνδρα της στη Σύρα, στο πατρικό σπίτι της Επισκοπής. Εκεί ζει κάτω από τον βαρύ, αποδοκιμαστικό ίσκιο της πεθεράς της. Καθώς η Μαρίνα συνδέει την τύχη της με τα βαπόρια του άνδρα της, κάθε ψυχική της αναταραχή έχει περίεργες συνέπειες πάνω στη ζωή τους. Όταν έρχεται η οικονομική καταστροφή που είναι συνδεδεμένη μ…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΟΥ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ – ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Μυθιστόρημα συναρπαστικό, ο «Γιούγκερμαν» είναι και από τα πιο πολυδιαβασμένα πεζογραφήματα της νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής. Η ζωή και οι περιπέτειες του Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν -γόνου μιας πλούσιας φινλανδικής οικογένειας- που έχει πάρει το δρόμο του γλεντιού, του ποτού, του χαρτοπαίγνιου, της απάτης και του εκβιασμού, και που η ρώσικη επανάσταση και άλλα γεγονότα τον οδηγούν ως το τόπο μας. Στην Ελλάδα, ενώ σκοπεύει να εξακολουθήσει την ύποπτη δράση του, προσλαμβάνεται σε μια τράπεζα, γίνεται ανώτατος υπάλληλός της και καταλ…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΓΙΟΥΓΚΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΕΡΝΑ ΤΟΥ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ – ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Μυθιστόρημα συναρπαστικό, ο «Γιούγκερμαν» είναι και από τα πιο πολυδιαβασμένα πεζογραφήματα της νεοελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής. Η ζωή και οι περιπέτειες του Βασίλη Κάρλοβιτς Γιούγκερμαν -γόνου μιας πλούσιας φιλανδικής οικογένειας- που έχει πάρει το δρόμο του γλεντιού, του ποτού, του χαρτοπαίγνιου, της απάτης και του εκβιασμού, και που η ρώσικη επανάσταση και άλλα γεγονότα τον οδηγούν ώς το τόπο μας. Στην Ελλάδα, ενώ σκοπεύει να εξακολουθήσει την ύποπτη δράση του, προσλαμβάνεται σε μια τράπεζα, γίνεται ανώτατος υπάλληλός της και καταλή…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΛΙΑΠΚΙΝ

Ένα από τα κείμενα της σύγχρονης λογοτεχνίας μας που έχουν γίνει πια κλασικά -το βιβλίο με το οποίο ο Καραγάτσης πρωτοπαρουσιάστηκε και επιβλήθηκε ως πρώτης γραμμής πεζογράφος. Η συναρπαστική ιστορία και το δράμα ενός Ρώσου εμιγκρέ, που βρίσκεται ξαφνικά, ξεριζωμένος από τον τόπο του, στον κάμπο της Θεσσαλίας και που, όσο και να το προσπαθεί, αδυνατεί να εγκλιματιστεί στα ελληνικά χώματα. Η οριστική μορφή (από την 5η έκδοση) του δυνατού αυτού αφηγήματος, όπου έχουν διορθωθεί όλες οι ατέλειες του αρχικού κειμένου, χωρίς να χαθεί ούτε στο ελ…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ

“… Διάβασα το βιβλίο σας και θέλω να σας συγχαρώ για τα εξαιρετικά του προτερήματα. Νομίζω πως κανείς δεν έχει χειριστεί το θέμα της παιδικής ηλικίας όπως εσείς. Δεν έχει μιλήσει για την κρυφή σκληράδα, για το αόρατο αυτό μείγμα της φαντασίας και της πραγματικότητας, μ’ έναν τρόπο τόσο ανοιχτό και απροσδόκητο. Μου ήρθανε στο νου ο Proust, ο Jerzy Kosinski και ο Lewis Carroll… Εσείς, όμως, έχετε βρει εδώ μία αλήθεια που κανένας απ’ αυτούς τους τρεις συγγραφείς δεν έπιασε. Περιμένω με ανυπομονησία το επόμενό σας βιβλίο.” (Απόσπασμα από γ…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ

Αν ο Καρκαβίτσας ανήκει στους κλασικούς της νεότερης πεζογραφίας μας, «Ο ζητιάνος» είναι ασφαλώς το κλασικότερο έργο του. Ο ηθογράφος και θαλασσογράφος Καρκαβίτσας των σύντομων διηγημάτων γίνεται εδώ έμπειρος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής. Η περιγραφή του κοινωνικού μικρόκοσμου, με τους ανθρώπους και τους χώρους του, ξετυλίγεται σε ένα από τα δυνατότερα μυθιστορήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. «Ο ζητιάνος» επαινέθηκε ανεπιφύλακτα τόσο από τους έλληνες κριτικούς όσο και από τους έγκυρους ξένους ελληνιστές. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΕΛΕΓΕΙΑ ΚΑΙ ΣΑΤΙΡΕΣ

” Όμως κάθε φορά πού ή ελληνική ποίηση απελπίζεται, δηλαδή κάθε φορά πού γίνεται ποίηση, ό Καρυωτάκης είναι εξακολουθητικά παρών.” Μετράει σχεδόν εν τέταρτον του αιώνος ή διαβεβαίωση ετούτη του ποιητή και κριτικού Βύρωνα Λεοντάρη, πού με την επιλογή του σημαδιακού επιρρήματος “εξακολουθητικά” θέλει να παραπέμψει ευθέως στη γνωστή, γενναία διαπίστωση του Τέλλου Άγρα: “Κι έξαφνα, στα 1927, με την τρίτη και τελευταία του συλλογή, Ελεγεία και Σάτιρες, μας εξεπέρασεν όλους, αμέσως κι εξακολουθητικά. Έγινεν αμέσως maitre.” Στό σύστημα της διαβε…
Διαβάστε περισσότερα…

ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΕΖΑ

Έχοντας δημοσιεύσει μόλις τρεις ποιητικές συλλογές πριν θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, ο Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928) υπήρξε εξακολουθητικά παρών στη νεοελληνική ποίηση, συντροφεύοντας γενιές αναγνωστών μέχρι τις μέρες μας και επιβιώνοντας με ποικίλους τρόπους στις συνειδήσεις μεταγενέστερων ποιητών. Στην παρούσα έκδοση περιέχονται όλα τα ποιήματα των τριών συλλογών του Καρυωτάκη, μαζί με τις μεταφράσεις που πρόσθεσε ο ποιητής στις δύο τελευταίες συλλογές, οι οποίες, φωτίζοντας έμμεσα την ποιητική του, αποτελούν οργανικό τμήμα του έργου…
Διαβάστε περισσότερα…

ΝΗΠΕΝΘΗ

“Μπαλάντα στους άδοξους ποιητές των αιώνων” Από θεούς και ανθρώπους μισημένοι, σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί, μαραίνονται οι Βερλέν τους απομένει πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή. Οι Ουγκό με “Τιμωρίες” την τρομερή των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε. Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή μπαλάντα στους ποιητές άδοξοι που ‘ναι. Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι, και αν οι Μποντλέρ εζήσανε νεκροί, η Αθανασία τους είναι χαρισμένη. Κανένας όμως δεν ανιστορεί και το έρεβος εσκέπασε βαρύ τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε. Μα εγώ σαν προσφορά κ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΚΑΤΑ ΣΑΔΔΟΥΚΑΙΩΝ

Ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός, εμφανίστηκε στα γράμματα μετά το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, με την Ομάδα των Νέων Λογοτεχνών, που έβγαζε το περιοδικό “ΘΕΜΕΛΙΟ”. Δημοσίευσε και τύπωσε τα πρώτα του βιβλία “Μεσολόγγι”, “Κατά Σαδδουκαίων” και “Οροπέδιο”. Μετά από επαναληπτικές εκδόσεις των έργων του, από το 1971, τύπωσε τέσσερα νέα βιβλία ποίησης και ένα ευρύ φιλοσοφικό δοκίμιο. Εκτός από την ποίηση, “αναστήλωσε” και παρουσίασε εικόνες της Επτανησιακής Σχολής. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΕΞΩΣΤΗΣ

ΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ τις βρήκα, νοτισμένες από μία τροπική μούχλα, μαζί μ’ ένα σωρό άχρηστα χαρτιά, έτοιμα για κάψιμο, στο υπόγειο ενός βιβλιοπωλείου, όπου δούλευα κάποτε ως ταξινομητής. Πρόκειται για το ιστορικό των τελευταίων στιγμών ενός που έχει να δώσει λόγο για τις πράξεις του. Πριν τις παραδώσω σε μορφή βιβλίου στη διάθεση του φιλόμουσου ελληνικού κοινού, θεωρώ υποχρέωσή μου να ευχαριστήσω και δημόσια, με τις άτεχνες αυτές γραμμές, τον παλαιό νοσοκόμο, και ήδη αξιωματούχο του Στρατού της Σωτηρίας κάποιας ξένης χώρας, Κον Ρεάλο…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΙΣ ΑΡΧΗΣ

Σ’ έναν Τριακονταετή Πόλεμο πολλοί είναι εκείνοι που εκούσια ή ακούσια θυσιάζονται υπάρχουν όμως κάποιοι δεξιοτέχνες της επιβίωσης που μεθοδικά και αδίσταχτα αξιοποιώντας τα όσα προσόντα τους χάρισε η φύση επιδιώκουν ένα και μοναδικό σκοπό: να διολισθήσουν μέσα από την κοινή δοκιμασία αλώβητοι. Τέτοιος προικισμένος δεξιοτέχνης είναι και ο ήρωας αυτού του βιβλίου. Το κρίσιμο τριήμερο της φοιτητικής εξέγερσης στις 14, 15 και 16 Νοεμβρίου 1973 τον ρίχνει βέβαια σε μια δεινή εμπλοκή που τον αναγκάζει να κινητοποιήσει όλες του τις δυνάμεις για…
Διαβάστε περισσότερα…

ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΥΑΛΙΚΩΝ

Η ιστορία της Μπέμπας και του Βλάση Ταντή, που διατηρούν ένα μαγαζί με γυαλικά. Εκείνη θεληματική κι ανήσυχη με τους άλλους άντρες. Εκείνος καταθλιπτικός κι αιώνια ερωτευμένος με τη γυναίκα του. Τους πλαισιώνουν ο Βάσος και ο Σπύρος, δύο φίλοι κωμικοτραγικοί. Μια ιστορία χαμένων ιδεολογιών και ξοφλημένων ονείρων στη μεταπολεμική Ελλάδα. Βιβλίο – σταθμός στην πορεία του συγγραφέα. Μένει πάντα κλασικό στη συνείδηση των αναγνωστών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ (ΤΡΙΤΟΜΟ)

Θα ήθελα τώρα, προτού τελειώσω, να συνοψίσω τη γνώμη μου για την αξία του βιβλίου του Μακρυγιάννη. Ακούσατε λίγες περικοπές του. Είναι ελάχιστες και ανεπαρκείς. Αλλά θα σας δώσουν οπωσδήποτε μια μικρή βάση για να κρίνετε την ιδέα μου, πού είναι ή ακόλουθη: Ο Μακρυγιάννης είναι ό πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, αν όχι ό πιο μεγάλος, γιατί έχουμε τον Παπαδιαμάντη. […] Το περιεχόμενο της γραφής του Μακρυγιάννη είναι ό ατέλειωτος και ό τραγικός αγώνας ενός ανθρώπου, που με όλα τα ένστικτα της φυλής του ριζωμένα βαθι…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ

Η μητέρα του σκύλου είναι βραβευμένο και πολυμεταφρασμένο μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι. Πρώτη φορά εκδόθηκε το 1990 από τις Εκδόσεις Καστανιώτη και από τότε έχει επανεκδοθεί δεκάδες φορές. Μεταφράστηκε αρχικά στα γαλλικά το 1993 από τον Ζακ Μπουσάρ (Jacques Bouchard) και σε άλλες γλώσσες. Βραβεύτηκε με το βραβείο της κοινότητας Ελληνοφώνων της Νότιας Ιταλίας το 1998, με το μεγάλο βραβείο των κριτικών το 2000 και το βραβείο Acerbi (Premio letterario Giuseppe Acerbi) στην Ιταλία το 2002). Το βιβλίο είναι, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, ένας …
Διαβάστε περισσότερα…

ΜΗΤΣΑΚΗΣ: ΠΕΖΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ

Αν ο κανόνας είναι ο χρόνος να λειτουργεί αρνητικά για τους περισσότερους συγγραφείς και το έργο τους, η λαμπρή εξαίρεση του Μιχαήλ Μητσάκη έρχεται να διαψεύσει – ή να επιβεβαιώσει – τον κανόνα. Απαράμιλλος στυλίστας, οξύς παρατηρητής της ζωής, γλωσσικά και κοινωνικά απροσάρμοστος, με προδρομικά στίγματα μιας νέας γραφής, προσφέρεται σήμερα σε μια καινούργια ανάγνωση, σχεδόν αποκαλυπτική από ορισμένες πλευρές. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΠΛΑΤΥ ΠΟΤΑΜΙ

Όσοι ανοίγουν το βιβλίο τούτο μόνο για ν’ απολαύσουν ένα εξαίρετα τίμιο κι εξαίσια καλογραμμένο πολεμικό αφήγημα, μπορούν να παρατρέξουν τις λίγες σελίδες του προλόγου. Αν όμως , ύστερα από το διάβασμα του βιβλίου, τους γεννηθεί η διάθεση να συζητήσουν πάνω σ’ αυτό, ίσως βρουν εδώ μερικές σκέψεις που θα μπορέσουν να θρέψουν το στοχασμό τους, και ας μην μπορούν να τον χορτάσουν. Ο σύντομος αυτός πρόλογος είναι γραμμένος, όπως συμβαίνει συνήθως με τους προλόγους, για κείνους που αγαπούν όχι μόνο την απόλαυση που παρέχεται από το διάβασμα, αλ…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

Το “Η ζωή εν τάφω” άρχισε να σχεδιάζεται μέσα στα χαρακώματα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, στην προκάλυψη του Μοναστηριού της Σερβίας. Ένα κεφάλαιο κιόλας δημοσιεύτηκε από τότε στην εφημερίδα “Νέα Ελλάδα”, που ‘βγαινε στη Θεσσαλονίκη το 1917. Μετά από τη Μικρασιατική Καταστροφή, το πρώτο σύνολο μπήκε σαν επιφυλλίδα στη βδομαδιάτικη “Καμπάνα” της Μυτιλήνης. Το ανάτυπο από κείνη την επιφυλλίδα (1924) στάθηκε η πρώτη έκδοση του βιβλίου. Από τότε το “Η ζωή εν τάφω” σημειώνει μια σταθερή πορεία ως τις μέρες μας, ανάμεσα σε πολλές και τρικυμιώδ…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΜΑΤΙΑ

Ο Στρατής Μυριβήλης γεννήθηκε το 1890 στη Σκαμιά Λέσβου. Ευθύς μετά την αποπεράτωση των εγκυκλίων σπουδών του (1909) θα αρχίσει να δημοσιεύει τα πρώτα λογοτεχνικά κείμενά του στα τοπικά έντυπα του νησιού. Το 1912 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή αρχικά και στη Νομική αργότερα, χωρίς ποτέ να πάρει πτυχίο, λόγω της συμμετοχής του στους αλλεπάλληλους πολέμους που διεξάγει η Ελλάδα εκείνα τα χρόνια. Θα λάβει μέρος ως εθελοντής και στους δύο βαλκανικούς πολέμους (θα τραυματιστεί στη μάχη του Κιλκίς – 20.6.1913) και λίγο …
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ – ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΗΛΙΟΓΕΝΝΗΤΗΣ

Άνθρωποι! Είναι κάποια μέτωπα και είναι κάποια μάτια, κάποια είναι χαμόγελα, κάποια περπατήματα, κάποια κυματίσματα κορμιών και χεριών παιξίματα και δασοφυτρώματα μαλλιών και προσώπων λαμπυρίσματα! Και οι προφήτες κυνηγάτορες των μεγάλων μυστηρίων θα είδαν και θα γρίκησαν σε οραμάτων ξάφνισμα πως τα κορφοβούνια ταπεινά γέρνουν χαιρετίζοντας, πως καλοτυχίζουν οι αϊτοί κάποια κάποια μέτωπα, άνθρωποι! […] (Από την έκδοση)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ REMINGTON…

Ήταν η δεύτερη φορά που περνούσα κάτω από το σπίτι της και πάλι δεν τόλμησα ν’ ανέβω. Μπήκα σ’ όλα τα καφενεία με τ’ αχνισμένα τζάμια, τα χνώτα και τις πυρωμένες θερμάστρες, στάθηκα για κάμποση ώρα με μια τρελή επιθυμία μπροστά στο καπελάδικο με την ξύλινη μόστρα βαμμένη παλιό κίτρινο, μα δεν έλεγα να γλυτώσω από κείνο το ανέμισμα των μαλλιών της που στραφτάλιζε στα μάτια μου με όλο το κόκκινο εβραίικο χρώμα. Η Θεσσαλονίκη με βούλιαζε στη μελαγχολία και πήρα το τραίνο για τη Φλώρινα. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΦΟΝΙΣΣΑ

Αυτόκλητη τιμωρός της κοινωνικής αδικίας, διεστραμμένη εγκληματική φύση, αντάρτισσα οργισμένη απέναντι στο Θεό – τι είναι εντέλει η Φραγκογιαννού, η “Φόνισσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη; Συμπάσχει με το θύμα ή το θύτη ο συγγραφέας, ταυτίζεται “ιδεολογικά” με την ηρωίδα του ή προβληματίζεται, όπως ο Ντοστογιέφσκι, με το “Κακό”, με την άβυσσο της ανθρώπινης ύπαρξης – πάντα βέβαια (κάτι που δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνά ο αναγνώστης) από την αμετακίνητη σκοπιά του πιστού της Ορθοδοξίας. Το πιο γνωστό, και για πολλούς το κορυφαίο έργο του μεγάλ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: “Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα”. Το “σήμερον” το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: “Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα”. Το “σήμερον” το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: “Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα”. Το “σήμερον” το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: “Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα”. Το “σήμερον” το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Ο Π. Νιρβάνας στα 1906, τέσσερα δηλαδή χρόνια προτού πεθάνει ο Παπαδιαμάντης, έγραφε τα εξής: “Τα φιλολογικά του έργα, τα οποία σήμερον αριθμούν τόσας εκδόσεις, εκτός της μνημειώδους εθνικής εκδόσεως, ήσαν διεσπαρμένα εις εφημερίδας και περιοδικά, τα οποία με κόπους και μόχθους περισυνέλεξαν οι εκδόται αργότερα”. Το “σήμερον” το τοποθετούσε φανταστικά στον εικοστό πρώτο αιώνα, ενώ μόλις είχε μπει ο εικοστός. Αλλά τη στιγμή, που οραματιζόταν ή προέβλεπε μια τέτοια κατάσταση των παπαδιαμαντικών πραγμάτων για την επόμενη εκατονταετία, δεν υπή…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ κατέχει ιδιαίτερη, μοναδική ίσως θέση στο έργο του Nίκου Γαβριήλ Πεντζίκη: ακολουθεί, ακροθιγώς βέβαια, τους θεσμοθετημένους κανόνες του λογοτεχνικού είδους του μυθιστορήματος, μέσα σε ένα συγγραφικό σύμπαν που χαρακτηρίζεται όχι τόσο από πειθαρχία στη μορφή και τους κανόνες των διαφόρων λογοτεχνικών ειδών αλλά από οργιαστικές μεταμορφώσεις και ρυθμούς αφήγησης τόσο ποικίλους που σαστίζουν το νου. ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΕΡΣΗΣ στην οριστική του σημερινή μορφή πρωτοεκδόθηκε το 1966. H μορφή αυτή του μυθιστο…
Διαβάστε περισσότερα…

Ο ΠΕΘΑΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Το πεζογράφημα Ο Πεθαμένος και η Ανάσταση, γραμμένο το 1938, εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1944 κι αποτελεί σταθμό για την ελληνική πεζογραφία, καθώς ο εσωτερικός μονόλογος, που είχε ήδη εισαχθεί απ’ το 1930, παίρνει στην περίπτωση Πεντζίκη μια διαφοροποιημένη και πιο εξελιγμένη μορφή. Ο συνειρμικός λόγος, που επηρέασε βαθύτατα την πεζογραφία μας, ειδοποιός διαφορά του Πεντζίκη ανάμεσα στους άλλους πεζογράφους του εσωτερικού μονολόγου, καταλήγει συχνά στην κατάργηση κάθε λογικής συνέπειας και φόρμας προαναγγέλλοντας σε μια εποχή τόσο παρωχημέ…
Διαβάστε περισσότερα…

EROICA

Η Eroica, που πρωτοκυκλοφόρησε σε τόμο το 1938, είναι το κατεξοχήν «μυθιστόρημα της εφηβείας» της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Τρίτο κατά σειρά μυθιστόρημα του Κ. Πολίτη, είναι και το πιο πετυχημένο από καλλιτεχνική άποψη. Στάθηκε το αγαπημένο ανάγνωσμα μιας ολόκληρης γενιάς, αυτής που ενηλικιώθηκε κατά την οδυνηρή δεκαετία του 1940 – 1950. Αγαπήθηκε κυρίως γιατί βασίζεται στη ρομαντική και νοσταλγική αναπόληση της ξένοιαστης νιότης και σε μια ιδεαλιστική αντίληψη της φιλίας, του έρωτα και του ηρωισμού. Πολύ λιγότερο όμως προσέχτηκε μια εξίσο…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΤΟΥ ΧΑΤΖΗΦΡΑΓΚΟΥ

Εμπνευσμένο από τη Μικρασιατική Καταστροφή, το μυθιστόρημα «Στου Χατζηφράγκου» δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στον Ταχυδρόμο το 1962-3, στην τεσσαρακοστή επέτειο του ολοκαυτώματος της Σμύρνης. Ο τίτλος αναφέρεται σε λαϊκή συνοικία της Σμύρνης, όπου και διαδραματίζονται τα περισσότερα επεισόδια του μυθιστορήματος. Τα πολυάριθμα πρόσωπα είναι, σχεδόν όλα, “καθημερινοί άνθρωποι, με τις καθημερινές έγνοιες και τις μικροχαρές τους”. Κάτω όμως από μια ηθογραφική επίφαση διαφαίνεται ένας εντελώς μοντέρνος χειρισμός του χρόνου και του χώρου, καθώς και …
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΛΕΜΟΝΟΔΑΣΟΣ

Ο Κοσμάς Πολίτης στο “Λεμονοδάσος” (1931), το πρώτο του βιβλίο, σε μια ιστορία που γράφεται σε πρώτο πρόσωπο εν είδει ημερολογίου και καλύπτει τον ίδιο χρόνο που καλύπτουν τα αναφερόμενα γεγονότα, αφηγείται τον νεανικό έρωτα ανάμεσα στον Παύλο, το κεντρικό πρόσωπο, ένα νέο με επιτυχημένη σταδιοδρομία, γεμάτο όρεξη για ζωή και πόθο να χαρεί τα νιάτα του, και στην Βίργκω, το νεαρό κορίτσι από τον Πόρο που εγκλιματίζεται σιγά σιγά και στην κυριολεξία “ετοιμάζεται” να ενσαρκώσει την πραγματικότητα του απόλυτου έρωτα που βιώνει στο πρόσωπό της …
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ

“(Ανοιξιάτικο βράδι. Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μία ηλικιωμένη γυναίκα ντυμένη στα μαύρα μιλάει σ’ έναν νέο. Δεν έχουν ανάψει φως. Απ’ τα δυο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα να πω ότι η γυναίκα με τα μαύρα έχει εκδώσει δυο-τρεις ενδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές θρησκευτικής πνοής. Λοιπόν, η Γυναίκα με τα μαύρα μιλάει στον νέο.) Άφησε με να ‘ρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Είναι καλό το φεγγάρι, – δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. Άφησε με να ‘ρ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΡΙΤΣΟΣ: ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΕΚΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Ατέλειωτα κυριακάτικα πρωινά με μια παγερή χειμωνιάτικη λιακάδα λίγες παιδιάτικες φωνές σταματημένες στον καρόδρομο κ’ η επαρχία ασβεστωμένη φέγγοντας μες στο κενό, μες στην ασφυχτική διαφάνεια – […] [Από την έκδοση]…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΠΑΠΙΣΣΑ ΙΩΑΝΝΑ

Η έκδοση των Απάντων του Ροΐδη στην σειρά “Φιλολογική Βιβλιοθήκη”, καθώς και η έκδοση των Σκαλαθυρμάτων (επιλογή κειμένων) στην σειρά της Ν.Ε.Β. δηλώνουν μια θέληση του επιμελητή: να αποκατασταθεί στην εποχή μας στην κοινή συνείδηση ο Εμμανουήλ Ροΐδης, ως ένα από τα πρώτα ονόματα της νεοελληνικής σκέψης, με το σύνολο του ποικιλοδύναμου συγγραφικού του έργου, αποδεσμευμένος από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Πάπισσας Ιωάννας. Γι’ αυτό, άλλωστε, ο επιμελητής εξεδήλωσε την επιθυμία να ολοκληρώσει τα Άπαντα με την δημοσίευση ενός ιδιαίτερου τόμ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΛΑΘΟΣ

Το Καθεστώς είναι ο τέλειος μηχανισμός εξόντωσης του ανθρώπου. Όπλο του οι πράκτορες της Ασφάλειας, και η αμείλικτα τετράγωνη λογική τους. Όπλο του, επίσης, η επίμονη διάκριση μόνο ανάμεσα σε οπαδούς και εχθρούς. Ο πολίτης που είναι ύποπτος για συνωμοσία ενάντια στο Καθεστώς πρέπει να βγει από τη μέση. Κι αφού ο μόνος μάρτυρας κατηγορίας (ή υπεράσπισης) είναι δολοφονημένος από τους ίδιους τους πράκτορες, τίθεται σε εφαρμογή το Σχέδιο: ο πολίτης θα αντιμετωπιστεί με μια δήθεν φιλική ανθρώπινη συμπεριφορά για να σπάσει ή να αποδράσει κατά τη…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΟΙΗΜΑΤΑ (1945-1971)

«Η ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ»: Η πληγωμένη Άνοιξη τεντώνει τα λουλούδια της οι βραδινές καμπάνες την κραυγή τους κι η κάτασπρη κοπέλα μέσα στα γαρίφαλα συνάζει στάλα-στάλα το αίμα απ’ όλες τις σημαίες που πονέσανε από τα κυπαρίσσια που σφαχτήκαν για να χτιστεί ένας πύργος κατακόκκινος μ’ ένα ρολόγι και δυο μαύρους δείχτες κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα ‘ρχεται ένα σύννεφο κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα ‘ρχεται ένα ξίφος το σύννεφο θ’ ανάβει τα γαρίφαλα το ξίφος θα θερίζει το κορμί της (Από την έκδοση)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1980-1998

ΧΡΩΜΟΤΡΑΥΜΑΤΑ (1980) ΕΚΤΟΠΛΑΣΜΑΤΑ (1986) ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ (1990) ΕΚΤΟΤΕ (1996) ΑΝΑΠΟΔΑ ΓΥΡΙΣΑΝ ΤΑ ΡΟΛΟΓΙΑ (1998)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΠΟΙΗΜΑΤΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Η οριστική έκδοση των ποιημάτων του Γ. Σεφέρη. Περιλαμβάνει τις συλλογές Στροφή, Η Στέρνα, Μυθιστόρημα, Γυμνοπαιδιά, Τετράδιο Γυμνασμάτων, Ημερολόγιο Καταστρώματος Α΄, Ημερολόγιο Καταστρώματος Β΄, Ημερολόγιο Καταστρώματος Γ΄, Τρία κρυφά ποιήματα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Οι παρακάτου σελίδες γραφήκανε το χειμώνα του 1938 για να χρησιμέψουν σαν εισαγωγή στη μελετώμενη έκδοση του ως τότε συντελεσμένου λυρικού μου έργου, σε έξη τόμους με το γενικό τίτλο “Λυρικός Βίος”. Στο μεταξύ οι εκδοτικές συνθήκες δεν ευνοήσανε αυτό το τύπωμα, που κανείς σήμερα δεν ξέρει πότε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Επειδή όμως οι σελίδες τούτες (στη μορφή που πρωτογράφηκαν) παραμένουν σαν ένας γενικότερος προσανατολισμός στην ουσία του Λυρισμού, κι ανταποκρίνονται για μένα πάντα στο αίτημα μιας πλατιάς κατοπινής ανάπτυξης της Ποι…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Κορμί μου του ήλιου το ύψωμα, στ’ απάρθενα βουνά, σαν το έλατο το αθάνατο, κατάστηθα σε βρίσκει. Καθάρια σαν το κρούσταλλο, στη σάρκα μου ως ξυπνά η αυγή, απ’ τις άφταστες κορφές μου προβοδάει κανίσκι. Κυλάν πηδώντας άσωτα τα κρούσταλλα νερά. Κ’ εγώ γελώ στ’ αντίφωνο ψηλά του καταρράχτη βάνω το στόμα στον κρουνό σου, αστέρευτη χαρά! Όμοια ποια νιότη στις πηγές ελούστη ή εκοιτάχτη; Ω απάντεχο τ’ ανήφορου, σαν κρύβεται η κορφή κι όλο απομένει ν’ ανεβείς σ’ ευλογημένο αγώνα, σα χάνονται, στο μάκρεμα του κάμπου, οι αδερφοί κ’ εσέ χτυπάει σ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΜΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΜΟΥ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ ΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΣΜΑ ΤΡΙΤΟ ΑΣΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΑΣΜΑ ΠΕΜΠΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ι. ΚΑΘΑΡΜΟΙ ΙΙ. Ο ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΙΙΙ. ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ IV. ΠΕΜΠΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ V. Η ΦΥΓΗ VI. ΣΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ VII. Η ΓΕΝΝΗΣΗ VIII. Ο ΔΩΔΕΚΑΕΤΗΣ IX. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΤΗ ΒΗΘΑΝΙΑ X. ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΧΙ. ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΕΛΦΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Η ΑΦΙΕΡΩΣΗ ΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ ΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΣΜΑ ΤΡΙΤΟ ΑΣΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Στο μυστικόν ανήφορο τον ύστερο που επήρες ψηλά στον Ακροκόρινθο, να ξάστραψαν μπροστά Σου, ως στην κορφή της Άσκησης, σα να ‘ταν μια οι τρεις Μοίρες Α, πως εχτύπα δυνατά, την ώρ’ αυτή, η καρδιά Σου ! Κάτου στον κάμπο ταπεινές φωνές, πικρές και στείρες, στη χλαλοή τους έσμιγαν ανόσια τ’ όνομά Σου. Απάνω εκεί, σα ν’ άνοιγαν οι αιώνιες του Πηγάσου φτερούγες, του άνεμου γλυκά πως έπαιζαν οι λύρες! Κι α! πως θε να ‘ταν δυνατό, σα γύριζες και πάλι στον όχλο, για την άνιση που Σε καρτέραε πάλη, όλο Σου το αίμα μονομιά ξοπίσω να μη φύγ…
Διαβάστε περισσότερα…

ΛΥΡΙΚΟΣ ΒΙΟΣ (ΕΚΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Αν οι πέντε προηγούμενοι τόμοι τούτης της έκδοσης του Λυρικού Βίου ανταποκρίνονταν, σε μεγάλο βαθμό, στην εκδοτική βούληση του Άγγελου Σικελιανού, η σύνθεση του έκτου τόμου οφείλεται βασικά στην επιθυμία του εκδότη και του επιμελητή, να αρτιωθεί κατά το δυνατόν χρηστικά και φιλολογικά η νέα αυτή έκδοση την οποίαν αποφάσισε η στοργή της χήρας του ποιητή. Έτσι, στις σελίδες που ακολουθούν, συγκεντρώνονται, μεθοδικά καταταγμένα, όσα ποιήματα ο Σικελιανός, στα 1946 – 47, για τον ένα ή άλλο λόγο, δεν είχε περιλάβει στο κυρίως σώμα του ποιητικού…
Διαβάστε περισσότερα…

ΝΕΚΡΟΔΕΙΠΝΟΣ

Δεν τα κατάφερε να κοιμηθεί, ζέστη του κερατά, καιγότανε το μεσημέρι, η κάμαρα μια κόλαση, πλάγιασε πάλι, απέναντι η Φανή, το μάτι της Φανής ασάλευτο στο κάντρο, χρόνια δεκαεφτά που πέθανε, κι όξω απ’ την κάμαρα ο σταθμός, σακατεμένες μηχανές βουλιάζοντας στο σίδερο. […] [Από την έκδοση]…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΣΟΛΟ ΤΟΥ ΦΙΓΚΑΡΟ

Το “Σόλο του Φίγκαρω” είναι, ενδεχομένως, το πιο πρωτοποριακό και τολμηρό μυθιστόρημα της Γενιάς του Τριάντα και της εποχής του συγγραφέα. Παράλληλα, αποτελεί το πιο σημαντικό έργο της πεζογραφικής παραγωγής του Σκαρίμπα, διότι σ’ αυτό απαντούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του προσωπικού του ύφους, στην πιο δραστική τους εκδοχή. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε προς το τέλος μιας πολύ γόνιμης δεκαετίας, το 1939, οπότε η ανανέωση του ποιητικού πεζού λόγου έχει σχεδόν συντελεστεί: η Γενιά του Τριάντα έχει κάνει την εμφάνισή της με μερικά από τα δραστι…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΘΕΙΟ ΤΡΑΓΙ

Γραμμένο το 1931 και δημοσιευμένο στις αρχές του 1933 το “Θείο Τραγί” αποτελεί το σημείο εκκίνησης της νεωτερικής γραφής του Γιάννη Σκαρίμπα, αφού εμπεριέχει, προδρομικά, τα περισσότερα από τα στοιχεία εκείνα που θα εξελιχθούν και θα αποτελέσουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της γραφής του συγγραφέα. […] Σήμερα, εξήντα χρόνια μετά τη γέννησή του, το “Θείο Τραγί” εξακολουθεί να αποτελεί ένα νεωτερικό μυθιστόρημα, λόγω της αφηγηματικής του τεχνικής και της αναρχικής του γραφής, αλλά κυρίως λόγω του ιδιότυπου πρωταγωνιστή ο οποίος είναι κατά …
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΝΘΟΣ

[…] Όλο το έργο είναι παρουσιασμένο σαν αφήγηση από τον Διονύσιο τον ιερομόναχο σε πρώτο πρόσωπο και σε χαρακτήρα βιβλικό και προφητικό. Χαρακτηριστικό είναι πως ο ιερομόναχος είναι πάντοτε παρών στις σκηνές που περιγράφει. Ακόμα και σε σκηνές, όπως στο επεισόδιο με τις Μεσολογγίτισσες (4ο κεφ.), όπου δε φανερώνεται από την αρχή, παρουσιάζεται άξαφνα στο τέλος σα να ήταν παρών σε όλη τη σκηνή, έστω και αμέτοχος και αθέατος (4.35 Και σε λίγο έγινε μεγάλη σιωπή και άκουσα… Και έφυγα από την πέτρα του σκανδάλου εγώ Διονύσιος Ιερομόναχος)….
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΟΛΩΜΟΣ : ΑΠΑΝΤΑ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Στον πρώτον αυτόν τόμο των “Απάντων” δημοσιεύονται όλα τα ελληνικά ποιήματα, δηλαδή: α) Όσα δημοσίεψε ο Πολυλάς στην πρώτη έκδοση των “Ευρισκομένων” (Κέρκυρα 1859) – μαζί με τα Προλεγόμενα (κείμενο κλασσικό πια και αναπόσπαστο από το σολωμικό έργο) και όλες χωρίς εξαίρεση τις Σημειώσεις του Πολυλά (είτε μέσα σε εισαγωγικά κάτω από το κείμενο, είτε στο τέλος μαζί με τις υπόλοιπες σημειώσεις). β) Όσα από τότε έγιναν γνωστά και δημοσιεύτηκαν σποραδικά σε περιοδικά και εφημερίδες, και όσα συμπεριέλαβε στη έκδοσή του ο Σπ. Δεβιάζης (Άπαντα Διον…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΟΛΩΜΟΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Στον δεύτερο αυτόν τόμο χρησιμοποιήθηκαν τα χειρόγραφα του Σολωμού σε πολύ μεγαλύτερη έκταση απ’ ό,τι στον πρώτο. Μελετήθηκαν και οι τρεις συλλογές που συγκεντρώνουν σολωμικά χειρόγραφα (αυτόγραφα και αντίγραφα), της Ακαδημίας Αθηνών, της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Τεκτονικής Στοάς Ζακύνθου, και κατορθώθηκε έτσι ν’ αποκατασταθή το κείμενο φιλολογικά κι’ ακόμα να δημοσιευτούν αρκετά κείμενα που είχαν μείνει ως τώρα ανέκδοτα. […] (Από τον πρόλογο του Λίνου Πολίτη)…
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΟΛΩΜΟΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ-ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ)

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τις μεταφράσεις των ιταλικών ποιημάτων και των πεζών του τόμου “Πεζά και Ιταλικά”….
Διαβάστε περισσότερα…

ΣΟΛΩΜΟΣ: ΑΠΑΝΤΑ (ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ: ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΙΣΜΕΝΟΙ

Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευσή τους οι Ελεύθεροι πολιορκισμένοι του Σολωμού εξακολουθούν να αναγνωρίζονται ως το κορυφαίο έργο του σημαντικότερου ποιητή της Νεότερης Ελλάδας. Το παράδοξο είναι ότι ένα έργο τέτοιας σημασίας εξακολουθεί να παρουσιάζει σήμερα ορισμένα δισεπίλυτα προβλήματα, που μπορούν να διακριθούν σχηματικά σε δύο κατηγορίες: στα φιλολογικά-εκδοτικά και στα ερμηνευτικά. Η παρούσα έκδοση λαμβάνει υπόψη της τα πλέον πρόσφατα δεδομένα και πορίσματα της έρευνας, με στόχο να δώσει λύσεις στα προβλήματα αυτά. Από…
Διαβάστε περισσότερα…

ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ (ΧΑΡΤΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

“Πόλεμοι και ξανά πόλεμοι! Τι στο καλό θα βγάλει η μαγκούφα η εποχή μας και κοιλοπονάει τόσο άγρια;” Μπήκε το κακό με τους Βαλκανικούς Πολέμους και άργησε να βγει. Χρόνια σπαρμένα με θυσίες, πολέμους και νεκρούς. Η Μικρασιατική εκστρατεία και η καταστροφή. Η ιστορία του Μανώλη Αξιώτη, Μικρασιάτη αγρότη από τον Κιρκιντζέ. Άνθρωπος του μόχθου, δεμένος με τον τόπο του, το πατρικό του σπίτι, τους χωριανούς του. Ο άντρας που πάλεψε με κορμί και με ψυχή. Στο Αμελέ Ταμπουρού, τα Τάγματα Εργασίας της Άγκυρας, το 1915. Στο μέτωπο του Αφιόν Καραχισά…
Διαβάστε περισσότερα…

ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ

Έχοντας στα νιάτα του ταξιδέψει πολύ, κυρίως στην Αυστραλία και την Αμερική, και έχοντας μετέλθει ένα πλήθος βιοποριστικές δουλειές, μπορεί να δει καθαρότερα τα συμβαίνοντα στην Ελλάδα των αστικών κέντρων, της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Μέσα από έναν κλαυσίγελο αφηγείται πράγματα σοβαρά ακόμα και τραγικά με όπλο το πανταχού παρόν χιούμορ. Έχοντας λοιπόν ζήσει έξω, έχει αφομοιώσει τους κώδικες της αγγλοσαξονικής πεζογραφίας, κυρίως της αμερικάνικης του 20ου αιώνα και τους εφαρμόζει με επιδεξιότητα στο ελληνικό περιβάλλον και πραγματικότητ…
Διαβάστε περισσότερα…

Η ΛΕΣΧΗ