Θέλω να ξέρεις ότι σ’ αγαπώ πολύ…

Όχι όπως θέλεις εσύ.

Όπως μου βγαίνει εμένα.

Πιο πολύ όμως, αγαπώ τον εαυτό μου.

Έχουμε μια βασική διαφορά εμείς οι δυο.

Εσύ αγαπάς τη ζωή, αλλά δεν αγαπάς τον εαυτό σου.

Είναι σαν να θέλεις να τον τιμωρείς.

Δεν ξέρω το γιατί. Δεν είμαι ψυχαναλυτής.

Μοιάζει σαν να στέλνεις στη ζωή ανώνυμα ερωτικά γράμματα.

Κι αυτή, αφού δεν βάζεις αποστολέα, δεν ξέρει ποτέ πού να σε βρει…

Πήγαινε να συναντήσεις τη ζωή σου. Να της συστηθείς…

Αλκυόνη Παπαδάκη