Είναι πολλές χιλιάδες και γίνονται κάθε μέρα περισσότερες: ο λόγος για τις μητέρες που ζουν μόνες με τα παιδιά τους μετά από το διαζύγιο. Παρόλα αυτά μιλάμε λίγο και ξέρουμε ακόμη λιγότερα για την ιδιωτική ζωή αυτών των γυναικών (που συχνά είναι φίλες, γνωστές, συγγενείς μας) που προσπαθούν να κρατήσουν την ισορροπία ανάμεσα σε αμέτρητες υποχρεώσεις παραμελώντας, άλλοτε ηθελημένα και άλλοτε γιατί δεν γίνεται αλλιώς, την προσωπική τους ευχαρίστηση. [...]

Για την πιο δύσκολη και παράλληλα πιο ευχάριστη δουλειά του κόσμου – την ανατροφή ενός παιδιού – μιλάει το βιβλίο «Ρίζες και φτερά- γράμματα σε γονείς», που κυκλοφόρησε η ψυχοθεραπεύτρια Ανθή Δοξιάδη από τις εκδόσεις Ποταμός. [...]

Η εικόνα της μητέρας μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε μικρά παιδιά, είναι ταυτόσημη με τη φροντίδα, την αγάπη και τη στοργή. Ο δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσά μας είναι ισχυρός και θεωρείται η σχέση με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή μας. Η μητέρα είναι το «θηλυκό» μας πρότυπο. [...]

Η αύξηση των περιστατικών κακοποίησης και αμέλειας ανηλίκων, τοποθέτησης μεγάλου αριθμού παιδιών σε κρατική φροντίδα και απόπειρας αυτοκτονιών εφήβων, έχει τη ρίζα του στην αύξηση του αριθμού των μονογονεϊκών οικογενειών, των άγαμων ζευγαριών ή χωρισμένων γονιών, σύμφωνα με πρόσφατη αυστραλιανή έρευνα. [...]