Χρήμα και έρωτας. Τα δύο μεγάλα πάθη στις ζωές μας είναι στην πραγματικότητα συγκοινωνούντα δοχεία, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν Αμερικανοί μελετητές που έβαλαν κάτω από το μικροσκόπιο χιλιάδες ζευγάρια, με σκοπό να μελετήσουν τις συνέπειες του υλισμού στις συζυγικές σχέσεις.

Το αποτέλεσμα; Όσοι αυτοχαρακτηρίζονται ως υλιστές –αυτοί δηλαδή που θεωρούν σημαντικό παράγοντα της ευτυχίας τους τα χρήματα και την υλική ιδιοκτησία- οδηγούνται σε λιγότερο ευτυχισμένους γάμους σε σχέση με όσους εντοπίζουν αλλού το νόημα της ζωής. Τα ζευγάρια που δήλωσαν ότι ο πλούτος δεν είναι σημαντικός γι’ αυτούς, πέτυχαν κατά 10-15% καλύτερο «σκορ» στην συζυγική σταθερότητα και σε άλλες παραμέτρους που ορίζουν μια ποιοτική σχέση.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Young του Brigham και του Πανεπιστημίου William Patterson μελέτησαν τις απαντήσεις 1.700 ζευγαριών, τα οποία ερωτήθηκαν μεταξύ άλλων σε τι ποσοστό τους αντιπροσωπεύει η πρόταση «Το χρήμα και τα υλικά αγαθά ποτέ δεν υπήρξαν σημαντικά για μένα». Αφού διαχώρισαν τους συμμετέχοντες σε υλιστές και μη, με βάση τις απαντήσεις τους στο παραπάνω ερώτημα, διαπίστωσαν ότι οι πρώτοι πέτυχαν χαμηλότερο σκορ σε ερωτήσεις που έλεγχαν την συναισθηματική τους ωριμότητα και την ευαισθησία τους απέναντι στους συντρόφους τους.

«Ο υλισμός συνδέθηκε επίσης με λιγότερο αποτελεσματικές ικανότητες επικοινωνίας, περισσότερες αρνητικές «τριβές» και λιγότερη ικανοποίηση και σταθερότητα στις συζυγικές σχέσεις», δήλωσε ο Jason Carroll, επικεφαλής της μελέτης.

Τι σημαίνουν λοιπόν τα παραπάνω συμπεράσματα; Είναι όλοι οι φιλοχρήματοι άνθρωποι κακοί σύντροφοι ή όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι το να παραδέχεσαι την αγάπη σου για την ύλη είναι υπερβολικά ανάρμοστο ώστε να γίνεις καλός σύζυγος; Ο επικεφαλής της έρευνας δεν πιστεύει ότι πρόκειται για λάθος: «Μπορεί η δημόσια παραδοχή της σημασίας των υλικών αγαθών να είναι γενικά κατακριτέα, αλλά η έρευνά μας ήταν ιδιωτική και επομένως δεν εμπνέει πολλούς λόγους για να κρυφτούν τα πραγματικά κίνητρα κάποιου», λέει.

Άλλωστε, όπως επισημαίνει, οι καβγάδες περί χρημάτων είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες διαζυγίων. Ωστόσο, δεν φταίνε τα χρήματα από μόνα τους, αλλά η αγάπη των συζύγων για αυτά: «Συμπεραίνουμε ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν τα ζευγάρια που εστιάζουν εξίσου στα χρήματα. Αν ο ένας σύντροφος θεωρεί τα λεφτά λιγότερο σημαντικά από τον άλλο, τότε ο γάμος τείνει να είναι πιο ευτυχισμένος απ’ ό,τι αν και οι δύο σύζυγοι είναι εξίσου υλιστές», υπογραμμίζει.

Πόσοι όμως είναι τελικά οι υλιστές; Η έρευνα υποδεικνύει πως το 20% των γάμων κρύβουν μεγάλα επίπεδα υλισμού και για τους δύο συζύγους, ενώ υπάρχει άλλο ένα 25% γάμων που κρύβει τουλάχιστον έναν υλιστή. Ο Caroll επιχειρεί μία ερμηνεία του μεγάλου αυτού ποσοστού: Η επιθυμία για υλικά αγαθά μπορεί να προκαλέσει υπέρμετρες σπατάλες από μεριάς υλιστών, προκαλώντας έτσι ένταση στον γάμο. Από την άλλη, η συνεχής ενασχόληση με την ύλη κλέβει τόσο χρόνο, προσπάθεια και ενδιαφέρον από μια σχέση, που η τελευταία καταλήγει «φτωχότερη». «Οι υλιστές αναζητούν την ευτυχία στα αγαθά, όχι στους ανθρώπους. Αυτό σημαίνει ότι παρέχουν λιγότερη ενέργεια για την επιτυχία του γάμου τους», καταλήγει ο ερευνητής.

Πηγή: Time