Άραγε ποιός ήταν ο μεγαλύτερος έρωτας στη ζωή σου. Αυτός που σε παράτησε στο πρώτο έτος της σχολής και σ’ έκανε να κλαις συνέχεια ή μήπως αυτός που παράτησες εσύ κάποια στιγμή, γιατί κάτι δεν προχωρούσε στη σχέση σας, παρότι ήσουν πολύ ερωτευμένη μαζί του; Αυτός με τον οποίο φτάσατε στα πρόθυρα του γάμου, αλλά χωρίσατε για λόγους που ακόμα να αντιληφθείς πλήρως;
Μάλλον κανένας από αυτούς. Ο μεγαλύτερος έρωτας που έζησες ποτέ, ήταν ο ανεκπλήρωτος.
1. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας δεν πεθαίνει ποτέ. Μπορεί να κρύβεται, να καταπιέζεται, να στριμώχνεται σε ξεχασμένες γωνιές για καιρό, αλλά δεν ξεψυχάει ποτέ, καθώς τροφοδοτείται τόσο από εμάς, όσο και από τις εκάστοτε συνθήκες. Δεν έχει σημασία αν είσαι ευτυχισμένος στην καθημερινή σου ζωή, αν ζεις έναν άλλο έρωτα, αν έχεις φτιάξει τη δική σου οικογένεια κι έχεις προχωρήσει τη ζωή σου. Πάντα ένα τμήμα σου θα σκέφτεται εκείνον ή εκείνη και ό,τι δε συνέβη ποτέ μεταξύ σας. Είναι η νομοτέλεια της ανθρώπινης φύσης, που δε μπορεί να αλλάξει.
2. Το συναίσθημα του ανεκπλήρωτου έρωτα κρύβει μια κινητήρια δύναμη μοναδικής ποιότητας. Η δύναμη αυτή εκφράζεται είτε με τη μορφή παρακίνησης, με σκοπό να αναζητήσεις έμπρακτα στη ζωή σου ό,τι στερήθηκες στο πλαίσιο του ανεκπλήρωτου έρωτά σου, είτε με τη μορφή καλλιτεχνικής έμπνευσης, που σου δίνει τα συναισθήματα, τις λέξεις και τα χρώματα, για να εκφράσεις όσα δεν έζησες με όποιο μέσο επιλέξεις εσύ.
3. Ακόμα και στην – εξαιρετικά πιθανή – περίπτωση που η δύναμη του ανεκπλήρωτου έρωτα καταστεί πικρία και άρνηση, έχεις τη δυνατότητα να αντιστρέψεις την κατάσταση, δουλεύοντας με τον εαυτό σου και μαθαίνοντας ένα ακόμα πολύτιμο μάθημα ζωής. Το πρόσωπο μπορεί να έφυγε, ο αντίκτυπός του, όμως, είναι ακόμα εδώ, και σου μαθαίνει την προσαρμοστικότητα.
4. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας δεν αλλοιώνεται από την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της. Περιβάλλεται από ένα προστατευτικό πέπλο απέναντι σε όλες τις, φυσιολογικές μεν, δυσάρεστες δε, μικρές καθημερινές απομυθοποιήσεις του συντρόφου σου και της σχέσης σας. Με απλά λόγια, ο ανεκπλήρωτος έρωτας δεν αφήνει τις κάλτσες του στο σαλόνι. Δεν ξεχνάει να φέρει γάλα στο σπίτι. Δε βαριέται να ασχοληθεί με τα προβλήματα της σχέσης.
5. Εφόσον κάτι δεν άρχισε ποτέ, δεν χρειάζεται να φοβάσαι ότι θα τελειώσει. Κρατάς τα μαθήματα ζωής που σου έδωσε, και, αξιοποιώντας τα, συνεχίζεις τη ζωή σου.
6. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας σε μαθαίνει να αγαπάς από απόσταση, με ανιδιοτέλεια. Η διαρκής άσκηση του εαυτού σου στην αγάπη που δεν περιμένει αντάλλαγμα ενέχει έναν πόνο που μετατρέπεται σε μεγαλοψυχία, η οποία, με τη σειρά της, τροφοδοτεί τον ανεκπλήρωτο έρωτα με τρόπο συνειδητό. Αγαπάς γνωρίζοντας καλύτερα τον εαυτό σου κι έτσι ο ανεκπλήρωτος έρωτας γίνεται ένα ακόμα μέσο αυτογνωσίας, πιο μεγάλο και πιο δυνατό από τα συνηθισμένα.
7. Μόνο εσύ γνωρίζεις τι σημαίνει για σένα ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Είναι τμήμα της μυστικής σου ζωής, που διαχωρίζεται με σαφήνεια από την ιδιωτική σου ζωή. Είναι το μυστικό σου, που μπορεί να μην έχει αξία για κανέναν άλλο στον κόσμο, είναι, όμως, πολύτιμο για σένα. Όχι με την έννοια του «όσα δεν πρόλαβα να ζήσω, ήταν όλη μου η ζωή». Ξαναλέω ότι η ζωή σου συνεχίζεται και γεμίζει με ό,τι κάνεις. Το δικαίωμά σου, όμως, στο συγκεκριμένο μυστικό αντικατοπτρίζει τη σημασία της απόλυτης ιδιωτικότητάς σου.
8. Την πορεία σου την καθορίζεις εσύ, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ως προς αυτό. Ωστόσο, μέσα στη διαδικασία αυτή, υπεισέρχονται ορισμένα γεγονότα που ήταν, ας πούμε, «γραφτό» να συμβούν. Είναι ανθρώπινη ανάγκη η αναζήτηση του «αδύνατου», του «ανέφικτου». Η σειρά Doctor Who προσεγγίζει (και) μια παρόμοια πτυχή του «impossibility» με το μυστήριο του «Impossible Girl”. Άνθρωποι που είναι “impossible” για σένα περιμένουν εκεί έξω να ανακαλυφθούν από εσένα, για εσένα. Για να ζεις το “impossibility” όπως το οφείλεις στον εαυτό σου.
9. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας είναι ο μόνος που θα σου θυμίσει «εκείνο» το χαζό συναίσθημα που συμπυκνώνεται στην πρόταση «πετάχτηκα στο περίπτερο με το ξεσκονόπανο στο χέρι και τον/ την είδα μπροστά μου και μου κόπηκαν τα πόδια». Διότι, προφανώς, θα τον/ την δεις μπροστά σου όταν είσαι απεριποίητη, άβαφτη, πρόχειρα ντυμένη ή, σε κάθε περίπτωση, περιβεβλημένη από όλες σου τις ανασφάλειες. Ένα διαρκές συναίσθημα «βάζω για πρώτη φορά σιδεράκια», που σου θυμίζει τα εφηβικά χρόνια της αισθηματικής σου ζωής.
10. Στα σύγχρονα «Χρόνια της Χολέρας», υπάρχει πάντα η περίπτωση o (σύγχρονος) Florentino να καταλήξει με την (εξίσου σύγχρονη) Fermina. Η ύπαρξη ενός ανεκπλήρωτου έρωτα στη ζωή σου μπορεί, σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να σου δώσει μια τέτοια εμπειρία, που θα “λύσει τα μάγια του”.
Της Νάταλι Σαϊτάκη Πηγή
