Το άρρεν είναι αδικημένο θηλαστικό. Γονιδιακά προγραμματισμένος αγαθός-μαχητής. Αγωνίζεται ισόβια ανησυχώντας για τον άρτο της επαύριον. Το θηλυκό ζει απολαμβάνοντας τη μοναδική χαρά της μητρότητας. Ευτυχία που τη χαρίζει ένα παιδικό χαμόγελο. Χαμόγελο που σπάνια χαίρεται ο ολημερίς απών από την οικογένεια «κασκαντέρ» της βιοπάλης
O αθώος κασκαντέρ είναι το απόλυτο θύμα. Η παρουσία του κατέστη αναγκαία λόγω της τεχνικής ανεπάρκειας της φύσης να διαθέτει έτοιμο προς χρήση φρέσκο ζωηρό σπέρμα την ώρα που το χρειάζεται (ωορρηξία), στην πρέπουσα θέση (πλησίον της μήτρας). Αν κατά τον χρόνο συναρμολόγησης του γυναικείου σώματος ο Πλάστης είχε την πρόνοια να τοποθετήσει ένα επιπλέον μικρό όργανο (όρχεις) σύνεγγυς του λοιπού αναπαραγωγικού συστήματος του θήλεως, το άρρεν θα καθίστατο το πλέον άχρηστο ζώο της φύσεως. Το άρρεν προσπαθεί δια βίου να καλύπτει τη διαμαρτυρία αυτή περί της διάπλασης της γυναίκας, περιφερόμενος επί δεκαετίες για 1-2 «θελήματα» αφού γεννά (η γυνή τίκτει) 1-2 παιδιά.
Ο άνδρας, ο «βασιλιάς» της οικογένειας, στερείται λοιπόν θρόνου. Αν απολαμβάνει τιμών, αυτές είναι ευγενική προσφορά της βασίλισσας.
H φύση γνωρίζει το αδόκιμο της παρουσίας του, στην περαιτέρω ζωή του τέκνου, παραμελεί εμφανώς το κατασκευαστικό του prospectus. Του στερεί γονίδια ικανά να επιμελούνται λειτουργίες αυτοπροστασίας. Τον συντηρεί για μία και μοναδική υπηρεσία. Η διατροφή και η διαπαιδαγώγηση του παιδιού έχει διατεθεί γονιδιακά στη μητέρα, προικοδοτημένη ικανοτήτων και αρετών.
Tο αρσενικό υπάκουο στις γονιδιακές εντολές ασχολείται ολημερίς μόνο με το σεξ. Η σκόπιμα προγραμματισμένη επιθυμία του καλύπτει τη λειτουργική αδυναμία των γυναικών, όπου γονιμοποιούνται μόνο κάθε 28 ημέρες και εντός 24ώρου. Αν ο σύζυγος παραμείνει πιστός, υποχρεούται εις 18 μηνών άδεια, μετά αποδοχών, καθώς τρέφεται «άνεργος» αυτή τη περίοδο.
Άνεργους η φύση δεν διατρέφει. Τον καθιστά έρμαιο ενστίκτων καθοδηγώντας τον σε επικίνδυνες αποστολές για να «εισχωρήσει» σε κάποιο άλλο «θωρηκτό της κοσμογονίας » (ωάριο) πυροδοτώντας το Big Bang της ζωής ενός νέου ανθρώπου. Το σεξ είναι το όπιον των αντρών, ευγενής προσφορά της φύσης στο άβουλο, μη ένοχο πλάσμα της.
O γάμος είναι κοινωνικό συμβόλαιο προσφοράς υπηρεσιών στο θήλυ. Νομική «δέσμευση διά τροφή» ενάντια του γονιδιακού προγραμματισμού του άρρενος. Δεδομένου ότι αυτός εντελλείται από τη φύση να παρέχει υπηρεσίες εις πάσα αιτούσα, που εκφράζει ανάλογο αίτημα, σύμφωνα με τη φυσική αποστολή του, μάλιστα πλειστάκις ημερησίως.
H ειρωνεία της φύσης στον αγαθό μαχητή είναι εμφανής όταν αυτός εκδηλώνει τη φιλοδοξία του να συμμετάσχει στη φυσική και κοινωνική γαλουχία του τέκνου του. Ο ρόλος του παραμένει θλιβερά δευτεραγωνιστικός. Πρόσφατες έρευνες αναδεικνύουν ότι παιδιά που μεγάλωσαν σε μονογονεϊκές οικογένειες, δίπλα στη μητέρα τους, επειδή ο πατέρας τα εγκατέλειψε, αναπτύσσονται σε πιο ώριμες και συνετές προσωπικότητες συγκριτικά με τα παιδιά που υποχρεούνται ως άμοιροι θεατές να παρακολουθούν διαφωνίες μεταξύ των γονέων τους.
του Στέφανου Kαραγιαννόπουλο, Ιατρού του Kυανού Σταυρού
