Ψάχνω το κινητό του για μηνύματα», «Παίρνω τηλέφωνο για να τσεκάρω αν είναι εκεί που μου είπε», «Αιφνιδιαστικά πηγαίνω σπίτι του, όταν μου έχει πει ότι δεν θα βγούμε επειδή είναι άρρωστος». Παρά τα όσα ακούγονται, η ζήλια μπορεί και να μην είναι ένα άσχημο ελάττωμα αλλά μια ευκαιρία για να μάθετε περισσότερα για σας.
Διαβάστε τις οδηγίες χρήσης της αν θέλετε να μην υποφέρετε άλλο απ’ αυτήν, αντίθετα να έχετε οφέλη. Στην εποχή του ο Φρόιντ είχε ξεχωρίσει τρία είδη ζήλιας:
1. Τη φυσιολογική ή «ανταγωνιστική» ζήλια, η οποία είναι αποτέλεσμα του αισθήματος της ιδιοκτησίας που κάποιος μπορεί να αισθάνεται για το σύντροφο του.
2. Την «προβαλλόμενη» ζήλια, στην οποία ο ένας σύντροφος προβάλλει πάνω στον άλλο τα δικά του συναισθήματα «απιστίας».
3. Την παράλογη ή παρανοϊκή ζήλια, η οποία είναι νοητικό/παραληρηματικό κατασκεύασμα και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Αν επιλέξατε τη 2η ή την 3η περίπτωση αρχίστε να ανησυχείτε, γιατί η ζήλια γίνεται παθολογική όταν αρχίσετε εσείς να γίνεστε καχύποπτοι, να κάνετε σενάρια εξωπραγματικά, στιλ επιστημονικής φαντασίας, και να οδηγείστε σε απαράδεκτες συμπεριφορές.
Ψάξτε την αιτία και διορθώστε τις εμμονές. Γνωριστείτε περισσότερο με τον εαυτό σας, ιδιαιτέρως με όλες εκείνες τις κρυφές, διπλωμένες πτυχές του που συχνά αποφεύγετε να τις δείτε, δηλαδή τις συναισθηματικές εξαρτήσεις, τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, την άσχημη εικόνα που έχετε για τον εαυτό σας, την ανασφάλεια σας, τις συγκρίσεις που κάνετε και βγάζετε πάντα τον εαυτό σας μείον.
Ευτυχώς υπάρχουν λύσεις:
-
H συμπεριφοριστική και η γνωσιακή θεραπεία μικρής διάρκειας, ατομική ή ομαδική, ανάλογα με την προτίμηση σας, μπορεί να σας αποκαλύψει περισσότερα για το τι φταίει γι’ αυτές τις επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές που έχετε και τα συναισθήματα ζήλιας, με τις τεχνικές της παρατήρησης και «το παίξιμο ρόλων».
-
H ψυχανάλυση θα εξερευνήσει τα παιδικά ψυχολογικά τραύματα και τα ασυνείδητα σοκ της παιδικής ηλικίας, τους γονεϊκοΰς ρόλους κ.ά.
-
Αγαπήστε τον εαυτό σας!
Της Χαράς Γ. Νομικού – Ελευθεροτυπία
