Ένα «κλειδί» για την προσωπική ευτυχία στη ζωή είναι να βγάζει κάποιος περισσότερα χρήματα από το γείτονα, το συνάδελφο και το συγγενή του, άσχετα με το ύψος του δικού του εισοδήματος, δηλαδή αρκεί να βρίσκεται κανείς σε συγκριτικά καλύτερη οικονομική κατάσταση, σύμφωνα με μια νέα βρετανική έρευνα από επιστήμονες των Πανεπιστημίων Γουόργουικ και Κάρντιφ. Ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν πολύ καλά πόσο δυστυχισμένα γίνονται ξαφνικά αν το παιχνίδι του διπλανού συνομηλίκου τους είναι πιο λαμπερό. Η νέα μελέτη ενισχύει αυτό που και άλλες έρευνες έχουν λίγο-πολύ δείξει στο παρελθόν: η ευτυχία εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό όχι από το απόλυτο επίπεδο του εισοδήματος αλλά από το σχετικό.
«Τείνουμε να είμαστε ευτυχισμένοι εφόσον έχουμε περισσότερα από τους ανθρώπους γύρω μας», σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Κρίστοφερ Μπόις, του τμήματος ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Γουόργουικ. «Μπορεί μόλις να έχεις αγοράσει ένα καινούργιο αυτοκίνητο, αν όμως ο γείτονάς σου μόλις αγόρασε ακριβώς το ίδιο, το νέο σου αυτοκίνητο δεν φαίνεται στα μάτια σου το ίδιο καλό, όπως θα συνέβαινε αν μόνο εσύ είχες αυτό το αυτοκίνητο» πρόσθεσε.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Psychological Science», εξηγεί γιατί παρ’ όλο που το ΑΕΠ και η ευημερία μιας χώρας μπορεί να αυξάνονται, όπως επίσης να αυξάνεται διαχρονικά και το ατομικό εισόδημα κάποιου, το μέσο επίπεδο ευτυχίας και προσωπικής ικανοποίησης όμως δεν αυξάνεται εξίσου στις σύγχρονες κοινωνίες. Η μελέτη επίσης έδειξε ότι ο βαθμός ικανοποίησης κάποιου εξαρτάται περισσότερο από το συγκριτικό παρά από το απόλυτο εισόδημά του. Μάλιστα, διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι είναι 1,75 φορές πιθανότερο να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με όσους βγάζουν περισσότερα (και άρα να ζηλεύουν), παρά να συγκρίνονται με όσους βγάζουν λιγότερα (οπότε νιώθουν καλά γιατί υπερτερούν).
Κατά τον Μπόις, «βιολογικά οι άνθρωποι έλκονται από τους ανθρώπους που βρίσκονται στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας». Αυτό εξηγείται εξελικτικά, γιατί οι άνθρωποι προσπαθούν συνεχώς να βελτιώσουν τη θέση τους και συνεχώς κοιτάζουν τους από πάνω για να φτάσουν κι εκείνοι εκεί. Το πρόβλημα είναι ότι, στο μεταξύ, τείνουν να μένουν μόνιμα ανικανοποίητοι με αυτά που έχουν αυτήν τη στιγμή.
Της Μαρίας Προκοπίου από την www.citypress.gr
