Η απόκτηση αυτοελέγχου ήδη από την πιο τρυφερή ηλικία αποδεικνύεται πολύτιμο αντίδοτο όχι μόνο στην επιθετικότητα και τις εκρήξεις θυμού, αλλά και σε πολλούς τομείς της ζωής: στην αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης, στον καταναλωτισμό, ακόμα και στη λαιμαργία.
Ας δούμε, λοιπόν, πώς μπορούμε να διδάξουμε σε ένα παιδί την αυτοπειθαρχία.
1. Πρώτη και βασικότερη προϋπόθεση είναι να τηρείτε εσείς, ως γονείς, το μέτρο σε κάθε εκδήλωση της καθημερινής ζωής σας. Να ανακτάτε, δηλαδή, εύκολα και γρήγορα την ψυχραιμία σας και να αποφεύγετε τις έντονες ή ακραίες αντιδράσεις.
2. Εξίσου βασικό είναι και το να βλέπετε τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις και να μη δίνετε σε οποιοδήποτε γεγονός (διαφωνία, καυγάς, δική του ή δική σας αποτυχία κ.λπ.) δραματικές προεκτάσεις.
3. Οποιαδήποτε μη αποδεκτή συμπεριφορά είναι προτιμότερο να συζητιέται όταν το παιδί ηρεμήσει και όχι ενόσω είναι ακόμα θυμωμένο και ξεσπάει χωρίς έλεγχο. Τότε, όμως, θα πρέπει να του γίνει σαφές ότι θα τιμωρηθεί όποτε την επαναλάβει.
4. Οι εκδηλώσεις φόβου απαιτούν, επίσης, ασκήσεις αυτοπειθαρχίας. Θα χρειαστεί τη δική σας συνεχή ενθάρρυνση και υποστήριξη για να μάθει να κυριαρχεί σε ό,τι του προκαλεί ανασφάλεια ή το τρομάζει.
5. Όσον αφορά τα θέματα διατροφής, πρέπει να συνηθίσει εξ αρχής να αντιμετωπίζει το φαγητό ως μέσο ικανοποίησης της πείνας του και όχι μόνο ως απόλαυση, σε καμία περίπτωση δε σαν τρόπο εξαγοράς ή ανταμοιβής. Από τη δική σας μεριά, παρατηρήστε πότε ξεπερνά τα όρια: μήπως όταν είναι είναι εκνευρισμένο, όταν βαριέται, όταν βλέπει άλλους να τρώνε ή όταν αποζητά την προσοχή;
6. Η αυτοσυγκράτηση, τέλος, σε ζητήματα οικονομίας θα επιτευχθεί μόλις του γίνει συνείδηση ότι δεν μπορεί να έχει πάντα όλα όσα επιθυμεί. Αρχίστε να του δίνετε ήδη από την ηλικία των 5-6 ετών ένα εβδομαδιαίο χαρτζιλίκι και, ακόμα κι αν το ξοδέψει όλο σε μία μέρα, εσείς παραμείνετε σταθερή. Έτσι, σιγά σιγά θα μάθει να βάζει μέτρο στις αγορές που κάνει και θα γίνει σκεπτόμενος καταναλωτής.
Χρήσιμες Συμβουλές
Μια απόδειξη έλλειψης αυτοσυγκράτησης είναι η κλεψιά, στάδιο που περνούν τα περισσότερα παιδιά. Ιδιαίτερα όσα βρίσκονται στην προσχολική ηλικία, θεωρούν ότι ο κόσμος τους ανήκει και δεν κάνουν τον διαχωρισμό ανάμεσα στο τι θέλει κάποιος και στο τι μπορεί να αποκτήσει.
Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να τους μάθουμε: τη διαφορά μεταξύ δανεισμού και κλοπής, τις συνέπειες της κάθε πράξης μας. Βάλτε το, για παράδειγμα, να επιστρέψει και να πληρώσει κάτι που πήρε χωρίς άδεια, ή τιμωρήστε το ζητώντας του να αποχωριστεί κάτι δικό του που αγαπά πολύ. Στο μεταξύ, σκεφτείτε σοβαρά μήπως με την ενέργειά του προσπαθεί να αντισταθμίσει το γεγονός ότι δεν παίρνει αρκετή αγάπη, φροντίδα ή προσοχή.
