Εάν πιστεύατε ότι τα χρήματα, η δόξα ή η καλή εμφάνιση φέρνουν την ευτυχία είστε (ως έναν βαθμό) γελασμένοι. Σύμφωνα με νέα μελέτη η ευτυχία και η χαρά της ζωής κρύβονται στο DNA μας και συγκεκριμένα σε ένα γονίδιο που ονομάζεται 5-ΗΤΤLPR.
Αυτό αναφέρουν ειδικοί της London School of Economics οι οποίοι μελέτησαν 2.754 εθελοντές στις ΗΠΑ οι οποίοι απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο «μέτρησης» της ευτυχίας αλλά και της δυστυχίας.
«Πρόκειται για το πρώτο επίσημο εύρημα σχετικά με ένα γονίδιο "ευτυχίας" αν και είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν και άλλα τέτοια γονίδια» ανέφερε ο Jan-Emmanuel De Neve από τη London School of Economics που ήταν ένας εκ των δύο κύριων συγγραφέων της μελέτης η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Human Genetics.
Η …μακριά ευτυχία
Σύμφωνα με τα καινούργια στοιχεία, οι πιο ευτυχισμένοι διέθεταν μια μακρύτερη εκδοχή του γονιδίου 5-ΗΤΤLPR το οποίο παράγει ένα μόριο -«όχημα» του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη. Η σεροτονίνη είναι ένα χημικό του εγκεφάλου το οποίο χρησιμοποιούν τα νευρικά κύτταρα προκειμένου να επικοινωνούν μεταξύ τους. Όσο μακρύτερη είναι η εκδοχή του γονιδίου που είναι υπεύθυνο για τη «μεταφορά» της σεροτονίνης, τόσο γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα κυκλοφορεί ο νευροδιαβιβαστής μέσα στον εγκέφαλο.
Ο De Neve και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν για τη διεξαγωγή της μελέτης τους στοιχεία από την αμερικανική Εθνική Μακροχρόνια Μελέτη Εφηβικής Υγείας. Στην αμερικανική μελέτη παρακολουθήθηκε η ίδια ομάδα εφήβων επί 13 χρόνια –από το 1995 ως το 2008. Οι γενετικές πληροφορίες που είχαν συλλεχθεί σχετικά με τους εφήβους επέτρεψαν στον De Neve να διαχωρίσει τους συμμετέχοντες που έφεραν δύο μακριά αντίγραφα του 5-ΗΤΤLPR από εκείνους που έφεραν δύο κοντά αντίγραφα του γονιδίου ή από όσους έφεραν μια μακριά και μια κοντή εκδοχή του.
Όπως προέκυψε από την ανάλυση διπλάσιοι εθελοντές με δύο μακριές εκδοχές του 5-ΗΤΤLPR απάντησαν ότι ήταν ικανοποιημένοι με τη ζωή τους σε σύγκριση με όσους είχαν δύο κοντές εκδοχές του γονιδίου.
Την ίδια στιγμή το 26% των εθελοντών με δύο κοντές εκδοχές του γονιδίου δήλωνε απογοητευμένο με τη ζωή του σε σύγκριση με ποσοστό 20% εκείνων που έφεραν δύο μακριές εκδοχές.
Ρυθμιστής η ταχύτητα
Ο Δρ De Neve σημειώνει ότι είναι ασαφές αυτή τη στιγμή με ποιον τρόπο η ταχύτητα ανακύκλωσης της σεροτονίνης στον εγκέφαλο επηρεάζει τη διάθεση. Προσθέτει όμως ότι σίγουρα την επηρεάζει.
Ο ερευνητής αναφέρει ότι έχει ήδη επιβεβαιώσει αυτά τα αποτελέσματα στο πλαίσιο μιας δεύτερης μεγάλης μελέτης η οποία βρίσκεται υπό δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Econometrica. Τα ευρήματά του συνάδουν επίσης με εκείνα προηγούμενης έρευνας από την οποία είχε προκύψει ότι τα άτομα που φέρουν δύο μακριά αντίγραφα του γονιδίου 5-ΗΤΤLPR είναι πιο αισιόδοξα.
«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυξάνονται τα επιστημονικά στοιχεία που μαρτυρούν ότι ο μεταφορέας της σεροτονίνης εμπλέκεται στη συναισθηματική κατάσταση του ατόμου» σχολίασε η Δρ Elaine Fox από το Πανεπιστήμιο του Έσσεξ η οποία ήταν επικεφαλής της μελέτης σχετικά με την αισιοδοξία.
Ο De Neve υπογραμμίζει ωστόσο ότι υπάρχουν και πολλοί άλλοι παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν το πόσο ευτυχισμένοι αισθανόμαστε. «Εάν κάποιος είναι πολύ άτυχος στη ζωή του, εάν έχει χάσει τη δουλειά του ή αγαπημένα του πρόσωπα, τότε έχει πολύ σημαντικότερες πηγές δυστυχίας από τα γονίδιά του» καταλήγει.
ΑΠΕ
