Ένα νέο επιστημονικό πείραμα φαίνεται να ρίχνει φως στη μυστήρια φύση των «μαθηματικών μυαλών». Συγκεκριμένα υποδεικνύει πως αν κάποιος δεν είναι καλός στα μαθηματικά δεν φταίει απαραίτητα η ελλιπής γνώση του αλλά γεννήθηκε χωρίς αυτή την ιδιότητα.

Σύμφωνα με την έρευνα όμως, οι άνθρωποι χωρίς μαθηματική αντίληψη δεν έχουν λόγο να αισθάνονται μειονεκτικά καθώς αυτό δεν συνδέεται με το πόσο έξυπνοι είναι στην πραγματικότητα.

Μια ομάδα αμερικανών ερευνητών του πανεπιστημίου John Hopkins στη Βαλτιμόρη μελέτησε περιπτώσεις παιδιών που ήταν πολύ νέα για να έχουν διδαχτεί ακόμη κάτι σχετικό με τα μαθηματικά.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, 200 παιδιά ηλικίας τεσσάρων ετών παρακολούθησαν σε μια οθόνη υπολογιστή μια σειρά από στιγμιαίες εικόνες με μπλε και κίτρινες τελείες. Στη συνέχεια ρωτήθηκαν για το ποιο χρώμα πίστευαν πως εμφανίστηκε περισσότερο μπροστά τους.

Άλλα μέρη του πειράματος ήταν να μετρήσουν αντικείμενα σε μια σελίδα, να ορίσουν ποιος αριθμός ήταν μεγαλύτερος και ποιος μικρότερος, να διαβάσουν μερικούς αριθμούς και να πραγματοποιήσουν μερικές υπολογιστικές πράξεις όπως ο πολλαπλασιασμός.

Παράλληλα, οι γονείς των παιδιών καλούνταν να δώσουν πληροφορίες σε σχέση με το λεξιλόγιο και τις γλωσσολογικές ικανότητες του παιδιού τους. Αυτό συνέβη διότι οι ερευνητές ήθελαν να επιβεβαιώσουν το ότι η επιτυχία στα μαθηματικά δεν είναι απαραίτητα παράγωγο της γενικότερα καλής απόδοσης σε γνωστικές δοκιμασίες.

Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τις υποψίες των ερευνητών.

«Αντίθετα με προηγούμενες έρευνες, αυτή εδώ μας υποδεικνύει πως η έμφυτη αίσθηση των αριθμών που έχουν όλοι οι άνθρωποι από την αρχή και η απόδοσή τους στα μαθηματικά συνδέονται πριν ακόμα κάποιος λάβει επίσημες μαθηματικές γνώσεις», όπως δηλώνει η επικεφαλής της έρευνας, Melissa Libertus.