Τι μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα και να χαμογελάμε και μάλιστα δωρεάν. Τελικά φαίνεται να είναι πολλά και διάφορα γεγονότα ή στιγμές και μάλιστα ο καθένας μας μπορεί να προσθέσει κι άλλα στην παρακάτω λίστα.

Ο ήχος της βροχής έξω από το παράθυρο, λίγο πριν σας πάρει ο ύπνος.

Η χιονόπτωση στην αυλή σας.

Το τζάκι καθώς ανάβει.

Όταν τρώμε δίπλα στην αμμουδιά – ειδικά μαζί με αυτόν/τήν που αγαπάμε.   

Το αγαπημένο σας τραγούδι στο repeat, και δυνατά στα ηχεία του αυτοκινήτου, την ώρα που τρέχετε με 120 χιλιόμετρα. 

Η μυρωδιά έξω από τα καφεκοπτεία.

Η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού.

Η φωτισμένη Ακρόπολη, την στιγμή που την βλέπετε από τον Λυκαβηττό.

Η φωτισμένη Ακρόπολη, την στιγμή που την βλέπετε από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ένα βράδυ με φεγγάρι.

Τα ημιφωτισμένα καλντερίμια με παλιά αρχοντικά. Σαν αυτά της Πλάκας.

Το φως της ανατολής μετά από μια βραδιά που δεν ξέρετε πώς πέρασε. Από εκείνες τις όμορφες βραδιές.

Ο ήχος του κινητού σας, μετά από ώρες αναμονής ενός κάποιου τηλεφωνήματος.

Η στιγμή που διαπιστώνετε ότι κάποιος σας εκτιμάει/ συμπαθεί/ σκέφτεται/ αγαπάει πολύ.

Η φράση «ασ’ το πάνω μου» συνοδευόμενη από βλέμμα σιγουριάς, όταν ακούγεται από τα χείλη κάποιου που εμπιστεύεστε πολύ.

Οι θάλασσες με τιρκουάζ νερά.

Μια βαρκάδα με τον αγαπημένο/η μας

Οι έρωτες και η εξιστόρησή τους.

Η στιγμή που πέφτετε πολύ κουρασμένοι στο κρεβάτι, ξέροντας ότι μπορείτε να κοιμηθείτε όσες ώρες θέλετε – γιατί αύριο είναι αργία.

Οι μεθυσμένες αγκαλιές στα πάρτι γενεθλίων. Και Πρωτοχρονιάς. Οι μεθυσμένες αγκαλιές, γενικώς.

Ο ήλιος, μια χειμωνιάτικη μέρα. Ή μια ανοιξιάτικη μέρα. Ή ο καλοκαιρινός ήλιος γενικώς σε ένα νησί των Κυκλάδων.

Το πρόσωπο κάποιου που φωτίζεται όταν σας βλέπει.

Η μυρωδιά του βρεγμένου χώματος.

Η χαρά της ανακάλυψης όταν επιτέλους, μετά από ώρες, ή μέρες ή χρόνια, καταλαβαίνετε κάτι –τα μαθηματικά, τη θεωρία της σχετικότητας, ένα γρίφο, το πώς σκέφτεται το άλλο φύλο.

Ο ουρανός γεμάτος αστέρια.

Τα φρεσκοπλυμένα σεντόνια με ένα άρωμα λεβάντας.

Το κυριακάτικο χουζούρι κάτω από τις κουβέρτες.

Το κουδούνι της εξώπορτας, όταν περιμένετε κάποιον.

Το βλέμμα κάποιου την πρώτη φορά που συνειδητοποιείτε ότι είναι ερωτευμένος μαζί σας κι αρχίζετε να σκέφτεστε διαδοχικά «μπα ιδέα μου θα ήταν» – «ή μήπως;» – «μπα όχι ιδέα μου» – «αλλά μήπως;» – «έλα, ξεκόλλα, καρφώνεσαι».

Η στιγμή που τελειώνετε μια δουλειά που σας πήρε πολλές μέρες, πολύ κόπο και πολύ άγχος, και κάποιος σας λέει ότι είναι καταπληκτική.

Οι βόλτες τις ώρες που όλη η υπόλοιπη πόλη κοιμάται.

Το χουνγιάρ μπεγεντί στο κυριακάτικο οικογενειακό τραπέζι.

Οι περιπέτειες με καλό τέλος.

Το happy-end στις ταινίες.

Από μια ιδέα της Ηρώς Κουνάδη