Φανταστείτε ότι συναντάτε, κατά τη διάρκεια ενός περίπατου, ένα μαθητή της έκτης δημοτικού με τσιγάρο στο στόμα* σκεφτείτε τώρα ότι ακριβώς την ίδια εντύπωση δίνετε κι εσείς όταν καπνίζετε στα δεκάξι σας, σε οποιονδήποτε έχει περάσει τα είκοσι.
Μπορεί ακόμη να έχετε την εντύπωση ότι το κάπνισμα σας κάνει να χάνετε βάρος και να διατηρείτε τη γραμμή σας δείχνοντας περισσότερο σέξι. Ακόμη κι αν αυτό ίσχυε, λάβετε υπόψη σας και την άλλη όψη του νομίσματος: κίτρινα δόντια, λερωμένα δάχτυλα, αναπνοή που μυρίζει σαν σταχτοδοχείο, μόνιμα κομμένο πρόσωπο, καρβουνιασμένοι πνεύμονες και πιθανή καρδιοπάθεια.
Και δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που εξακολουθούν να δείχνουν σέξι όταν δυσκολεύονται να πάρουν ανάσα.
Μάθετε, επίσης, ότι δεν εδραιώνετε την ατομική σας ταυτότητα έχοντας το ίδιο με όλους τους άλλους δαχτυλίδι στη μύτη ή φορώντας τα ίδια ρούχα, ακούγοντας την ίδια μουσική και έχοντας την ίδια γνώμη για την- πολιτική. Αυτό ονομάζεται συμμόρφωση με το κατεστημένο .
Κι ακόμη – πιστέψτε με – τα τατουάζ δεν θα δείχνουν τόσο όμορφα πάνω σας όταν θα είστε πενήντα χρόνων. H αλήθευα είναι ότι πολλές από τις ιδέες που αυτή τη στιγμή μοιάζουνε να είναι καλές, στην πραγματικότητα… δεν είναι.
Τατουάζ και σκουλαρίκια
Ακόμη κι αν έχετε μία άνετη μάνα, έναν άτολμο διευθυντή στο σχολείο σας και ένα άβουλο συμβούλιο καθηγητών, ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από εσάς ούτε χρειάζεται να εξωτερικεύετε τα συναισθήματα σας φορώντας σκουλαρίκι στη μύτη.
Ακούστε μία αληθινή ιστορία: Ένα δεκατετράχρονο κορίτσι γκρινιάζει συνεχώς στη μητέρα του ζητώντας της την άδεια να τρυπήσει τη μύτη για να βάλει σκουλαρίκι. Στην αρχή, η μαμά αντιστέκεται. Στο κάτω-κάτω, σκέφτεται, η κόρη της είναι ακόμη μικρή για να αρχίσει τα σκουλαρίκια και τα τατουάζ. Αλλά η κόρη της παρακαλεί, την καλοπιάνει, κάνει γαλιφιές και διαπραγματεύσεις, και τελικά η μαμά -που σίγουρα θέλει να είναι η καλύτερη φίλη της κόρης της- συναινεί.
Δυστυχώς, το σκουλαρίκι στη μύτη είναι κάτι περισσότερο από μία κακόγουστη εφηβική μόδα. Στην πολιτεία που μένει το κορίτσι, είναι παράνομο για όποιον δεν έχει κλείσει Τα δεκάξι να τρυπήσει οτιδήποτε άλλο εκτός από τα αυτιά του* απαγορεύεται, επίσης, και από τον σχολικό κανονισμό Όταν οι υπεύθυνοι του σχολείου της υπενθυμίζουν τον κανονισμό και απαιτούν να αφαιρέσει το πρόσφατα αποκτημένο σκουλαρίκι από τη μύτη της, η κοπέλα αρνείται να το κάνει. Αψηφά το διευθυντή του γυμνασίου και παίρνει πέντε μέρες αποβολή.
Έχοντας μέχρι εκείνη τη στιγμή συνηθίσει να της κάνουν οι μεγάλοι τα χατίρια και να υποχωρούν μπροστά στις επιθυμίες της, η κοπέλα προσφεύγει σε ολόκληρο το σχολικό συμβούλιο, το οποίο αρπάζει την ευκαιρία για… να την κολακέψει!
Στο συμβούλιο που απολογήθηκε το προκλητικό κορίτσι εξήγησε: «Νιώθω πως είναι σημαντικό να εκφράζει κάποιος τον εαυτό του στον μικρόκοσμο της κοινωνίας που είναι το σχολείο. Αυτό που πάντοτε μάθαινα από τους γονείς, τους δασκάλους και τους συμμαθητές μου είναι πως το σχολείο είναι ο χώρος στον οποίο μπορείς να ανακαλύψεις ποιος αληθινά είσαι και πού βρίσκεσαι. Δεν κάνω τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόζω αυτά που έμαθα».
Και πράγματι, αυτό έκανε, καθώς η ίδια δεν ήταν πάρα το προϊόν μίας «θεραπευτικής» εκπαίδευσης που αποσκοπεί στην αυτοεπιβεβαίωση και την αυτοέκφραση. Είναι ξεκάθαρο: κανείς ποτέ δεν της δίδαξε να σέβεται κάποιες αρχές.
Της ήταν αδύνατον ακόμη και να σκεφτεί ότι θα έπρεπε κάποια στιγμή να δεχτεί ένα όχι σαν απάντηση. Ούτε της είχε ποτέ κάποιος διδάξει ότι σε κάποιες περιπτώσεις δεν θα μπορούσε να έχει αυτό που επιθυμεί. Ή ακόμη ότι θα έπρεπε να αναβάλει την ικανοποίηση της επιθυμίας έως τη στιγμή που θα έφτανε στη νόμιμη ηλικία για να τη δικαιούται.
Απ’ ό,τι φαίνεται, αν είναι κάποια στιγμή να διδαχτεί αυτά τα μαθήματα ζωής, κάποιος θα πρέπει να της αγοράσει αυτό το βιβλίο.
Από το βιβλίο 50 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ TA ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ του CHARLESJ. SYKES
