Δεν χρειάζεται να είσαι ιδιοφυΐα, το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι ο εαυτός σου. Αυτό είναι το μήνυμα του Austin Kleon, ενός νεαρού συγγραφέα και καλλιτέχνη που γνωρίζει πως η δημιουργικότητα είναι παντού, η δημιουργικότητα είναι για όλους. 
Όταν ζητήθηκε από τον Austin Kleon να κάνει μια ομιλία στους μαθητές ενός κολεγίου στη Νέα Υόρκη, την προσάρμοσε γύρω από τα δέκα πράγματα που ευχόταν κάποιος να του είχε πει όταν ξεκινούσε.
Η ομιλία διαδόθηκε σαν ιός και ο συγγραφέας σκάλισε ακόμα πιο βαθειά τις ιδέες του για να δημιουργήσει το βιβλίο “Κλέψε σαν Καλλιτέχνης».
Το αποτέλεσμα είναι εμπνευσμένο, εμψυχωτικό, αυθεντικό, πρακτικό και διασκεδαστικό. Και γεμάτο με νέες αλήθειες σχετικά με την δημιουργικότητα: Τίποτα δεν είναι πρωτότυπο, γι’ αυτό αγάπησε τις επιρροές σου, μάζεψε ιδέες, κάνε το ρεμίξ και άφησε πάλι τη φαντασία σου ελεύθερη προκειμένου να ανακαλύψεις το δικό σου μονοπάτι.
Ακολούθησε τα ενδιαφέροντα σου όπου κι αν σε πηγαίνουν. Φέρσου έξυπνα, μείνε μακριά από χρέη, ρίσκαρε να είσαι βαρετός: ο δημιουργικός εαυτός σου χρειάζεται χώρο, τρέλα και τόλμη για να εκφραστεί.
Όλες οι συμβουλές είναι αυτοβιογραφικές. «Μία από τις θεωρίες μου είναι πως όταν οι άνθρωποι σου προσφέρουν συμβουλές, στην ουσία απλώς μιλάνε για τον εαυτό τους στο παρελθόν. Σε αυτό το βιβλίο, εγώ, μιλάω σε μια παλιότερη εκδοχή του εαυτού μου». Με αυτό τον τρόπο προλογίζει το «Κλέψε σαν καλλιτέχνης» ο συγγραφέας, ενώ λίγες σελίδες αργότερα ξεκαθαρίζει με μεγάλα κεφαλαία γράμματα πως «τίποτα δεν είναι πρωτότυπο». Οσο ο αναγνώστης ξεφυλλίζει τις σελίδες, μάλιστα, παίρνει και τις πιο απρόσμενες συμβουλές, αφού ο συγγραφέας τον παροτρύνει να αντλήσει γνώση από το οικογενειακό του δέντρο, να googlάρει ασταμάτητα και να φυλά τις κλεψιές του σε περίπτωση που χρειαστεί να αντλήσει έμπνευση από αυτές. Το καλύτερο; Το βιβλίο δεν διστάζει να συμβουλέψει τον ενδιαφερόμενο να παριστάνει τον σπουδαίο μέχρι να καταφέρει να γίνει. «Πρέπει να ντυθείς για τη δουλειά που θέλεις, όχι γι’ αυτή που έχεις. Και πρέπει να ξεκινήσεις να κάνεις τη δουλειά που θέλεις να κάνεις», γράφει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας στο κεφάλαιο που παρομοιάζει ολόκληρο τον κόσμο με μία θεατρική σκηνή.
Πηγή: Βήμα
