Αν οι σκύλοι δείχνουν μερικές φορές να καταλαβαίνουν τα λόγια των αφεντικών τους και να τους νιώθουν πιο πολύ και από τους ανθρώπους, ίσως αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλός τους αντιδρά με πολύ όμοιο τρόπο με τον ανθρώπινο στα γέλια, στα κλάματα και γενικότερα στους συναισθηματικά φορτισμένους ήχους.

Το συναισθηματικό «δέσιμο» ανάμεσα στους σκύλους και τους ανθρώπους είναι ακόμη πιο στενό από όσο πιστεύαμε

Ερευνητές στην Ουγγαρία για πρώτη φορά στον κόσμο συνέκριναν άμεσα την εγκεφαλική λειτουργία των σκύλων και των ανθρώπων, αναδεικνύοντας τις δυνατότητες της «συναισθηματικής νοημοσύνης» των τετράποδων φίλων μας και τις ομοιότητές της με τη δική μας «συναισθηματική νοημοσύνη».

Και βρήκαν ότι ο εγκέφαλός τους αντιδρά με όμοιο τρόμο με τον δικό μας στη χαρά και τη λύπη.

Για πρώτη φορά, σκύλοι και άνθρωποι υποβλήθηκαν ακριβώς στο ίδιο πείραμα νευροαπεικόνισης ενώ άκουγαν τους ίδιους ήχους (κλάματα, χαρούμενα γαυγίσματα, γέλια, σφυρίγματα κ.α.).

Η μελέτη έδειξε ότι οι σκύλοι, ακριβώς όπως οι άνθρωποι, έχουν στον εγκέφαλό τους και συγκεκριμένα στον κροταφικό πόλο (το πρόσθιο τμήμα του κροταφικού λοβού) κάποιες περιοχές που είναι αφιερωμένες αποκλειστικά στην επεξεργασία της φωνής. Αυτή η εξειδικευμένη περιοχή επεξεργασίας της φωνής (που ανακαλύφθηκε στους ανθρώπους το 2000) είναι που επιτρέπει στους ανθρώπους να καταλαβαίνουν από τον τόνο της φωνής κάποιου άλλου ανθρώπου, ακόμα κι αν δεν τον βλέπουν, αν είναι χαρούμενος ή λυπημένος. Φαίνεται πως αυτό ακριβώς αυτό συμβαίνει και στους σκύλους.

Κοινή συναισθηματική νοημοσύνη

Ετσι, οι εγκέφαλοι των σκύλων, όπως των ανθρώπων, είναι εξίσου ευαίσθητοι στα ακουστικά ερεθίσματα που περιέχουν συναίσθημα. Γι’ αυτό, μπορούν να νιώθουν το συναισθηματικό μήνυμα που έχουν οι φωνές των ανθρώπων. Απλώς, η περιοχή επεξεργασίας της φωνής στον εγκέφαλο των σκύλων έχει εξελιχτεί για να ανταποκρίνεται πιο έντονα στους άλλους σκύλους, ενώ των ανθρώπων στους άλλους ανθρώπους.

Ο τρόπος που οι εγκέφαλοι τόσο των σκύλων, όσο και των ανθρώπων, επεξεργάζονται τους συναισθηματικά φορτισμένους ήχους, εμφανίζει εντυπωσιακές ομοιότητες. Για παράδειγμα, και στα δύο είδη μια περιοχή κοντά στον πρωτεύοντα ακουστικό φλοιό ενεργοποιείται περισσότερο με τους χαρούμενους ήχους από ό,τι με τους λυπητερούς.

Βήμα OnLine