Ο φημισμένος και λαμπρός ψυχολόγος Carl Jung δημιούργησε το γνωστό σύστημα ελέγχου της προσωπικότητας του ατόμου με τις έννοιες εξωστρέφεια – εσωστρέφεια στη δεκαετία του 1920.
Κατά τα τέλη του 1900 προέκυψε μια παρανόηση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διαιώνισαν τη στερεότυπη πεποίθηση ότι όλοι οι εσωστρεφείς άνθρωποι είναι ντροπαλοί ενώ όλοι οι εξωστρεφείς είναι θορυβώδεις και τους αρέσει να βρίσκονται με πολύ κόσμο. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι άρχισαν να κατατάσσουν τον εαυτό τους είτε στη μία είτε στην άλλη ομάδα.
Το πρόβλημα με αυτές τις παρανοήσεις είναι ότι όλα τα παραπάνω βασίζονται σε λανθασμένες βασικές αρχές, που δεν έχουν σχέση με το αρχικό σύστημα ταξινόμησης του Carl Jung. Ο Jung ποτέ δεν προέτρεψε κανέναν να αποκαλεί τον εαυτό του μόνο εσωστρεφή ή μόνο εξωστρεφή.
Εξάλλου, στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος ποτέ δεν μπορεί να είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο αλλά και αν ήταν θα κατέληγε σε ψυχιατρικό άσυλο. Το 1999, οι νευροεπιστήμονες εξέτασαν τον εγκέφαλο εσωστρεφών και εξωστρεφών ανθρώπων για να ανακαλύψουν τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από αυτές τις ταξινομήσεις.
Χρησιμοποίησαν στους ασθενείς τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ scan), ενώ άφησαν το μυαλό τους να σκέφτεται ελεύθερα. Αυτό που ανακάλυψαν ήταν περίεργο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εσωστρεφείς στην πραγματικότητα παρουσίαζαν μεγαλύτερη νευρική δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονταν με τη μάθηση και τη συνείδηση ενώ ο προκινητικός φλοιός διεγείρονταν με ταχύτερο ρυθμό.
Αυτό σημαίνει ότι ο Jung είχε δίκιο όταν στην αρχική θεωρία του ισχυριζόταν ότι η προσοχή των εσωστρεφών εστιάζεται προς τα μέσα ενώ των εξωστρεφών προς τα έξω. Επίσης, οι εξωστρεφείς έχουν μικρότερη νευρωνική δραστηριότητα στον εγκέφαλό τους και αυτός είναι ο λόγος που ζητούν εξωτερικές απολαύσεις. Τώρα λοιπόν ξέρετε ότι όλα σχετίζονται με το πόσο ευαίσθητοι είστε στα ερεθίσματα και όχι με το αν είστε ντροπαλοί ή σας αρέσει να συναναστρέφεστε με άλλους ανθρώπους.
