Ξεκινάτε με την καλύτερη διάθεση του κόσμου. Επιστρέφετε μουτρωμένοι, μαλωμένοι, απογοητευμένοι, και με τρία τουλάχιστον διαφορετικά σενάρια χωρισμού να παίζουν στο loop στο μυαλό σας. Οι διακοπές είναι η ιδανικότερη περίοδος για να ανακαλύψετε τα ελαττώματα του/της συντρόφου σας που αγνοούσατε, να διαπιστώσετε τις χαώδεις διαφορές στα γούστα και τους χαρακτήρες σας, να συνειδητοποιήσετε ότι θέλατε να χωρίσετε, απλά μένατε μαζί από την κεκτημένη ταχύτητα της πόλης που δε σας άφηνε να σκεφτείτε.

Δεν είναι, βέβαια, πάντα τόσο τραγικά τα πράγματα. Ενδέχεται απλά, επειδή στις διακοπές έχετε άπλετο ελεύθερο χρόνο τον οποίο περνάτε όλον μαζί, να δημιουργούνται μικρές παρεξηγήσεις και ανούσιες προστριβές οι οποίες θα περνούσαν απαρατήρητες στην πόλη. Για να σας βοηθήσουμε να τις προλάβετε πριν συμβούν ή να τις σώσετε όταν το κακό έχει γίνει, συγκεντρώσαμε και… αποδομήσαμε τα τέσσερα δημοφιλέστερα καταστροφικά σενάρια των «ζευγαρωμένων» διακοπών.

Καταστροφικό σενάριο #1: Βαριέστε (θανάσιμα)

Αποφασίσατε να πάρετε τον έρωτά σας και να τον πάτε σε κάποιο ερημονήσι της άγονης γραμμής, όπου θα τον γιορτάζατε ανενόχλητοι, εσείς και τα τζιτζίκια. Μόνο που μετά τη δεύτερη μέρα ζεν ρομαντζάδας, δημιουργικής σιωπής και απόλυτης χαλάρωσης με φόντο σιωπηλά τοπία ανακαλύψατε με τρόμο ότι δεν έχετε τίποτα άλλο να πείτε. Και δεν υπάρχει ψυχή σε ακτίνα δέκα χιλιομέτρων.

Προλάβετέ το: Τα ερημονήσια ενδείκνυνται είτε για πολύ φρέσκα ζευγάρια, είτε για όσους δεν καταφέρνουν να βρεθούν πολύ οι δυο τους, είτε για πολύ ρομαντικούς. Αν δεν εμπίπτετε σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες, προτιμήστε έναν προορισμό με ζωή –όχι απαραίτητα ξέφρενο clubbing, αλλά με δυο τρεις επιλογές σε μπαράκια, ορεινά χωριά και δραστηριότητες– ή κανονίστε διακοπές μαζί με ένα ή δύο φιλικά ζευγάρια και πάρτε μαζί σας πολλά επιτραπέζια. Αν επιμένετε στις διακοπές στα Ίμια, κλείστε τις τουλάχιστον για ένα long weekend: τέσσερις μέρες μάξιμουμ.

Σώστε το: Αυτοσχεδιάστε παιχνίδια που δεν χρειάζονται ταμπλό και πιόνια –Trivial με αυτοσχέδιες ερωτήσεις, κρεμάλα και "όνομα-ζώο-πράγμα" στη χειρότερη των περιπτώσεων. Διευρύνετε τους σεξουαλικούς σας ορίζοντες, διηγούμενοι φαντασιώσεις, δοκιμάζοντας νέα πράγματα, κάνοντας σεξ σε κάθε τετραγωνικό της βραχονησίδας. Αν όλα τα υπόλοιπα αποτύχουν, πάρτε το πλοίο της γραμμής για το κοντινότερο μεγάλο νησί: απέναντι από την Κίμωλο είναι η Μήλος, απέναντι από την Ηρακλειά η Αμοργός, απέναντι από τους Φούρνους η Ικαρία.

Καταστροφικό σενάριο #2: Διαφωνείτε (στα πάντα)

Εσείς θέλετε ξαπλώστρες και beach bar, εκείνος παραλία προσβάσιμη μόνο με σχεδία – ιδιοκατασκευή, στην απέναντι βραχονησίδα. Εσείς σκέφτεστε βραδινό μπάνιο και ρομαντζάδες στην αμμουδιά, εκείνη επιμένει για μαργαρίτες στο κεντρικότερο μπαρ της Χώρας. Ο ένας τρώει μόνο ψάρι, ο άλλος είναι αλλεργικός. Και πάει λέγοντας. Έπρεπε να πάτε διακοπές μαζί για να ανακαλύψετε ότι δεν ταιριάζετε σαν άνθρωποι.

Προλάβετέ το: Συζητήστε τις προτιμήσεις και τις συνήθειές σας πριν φύγετε για διακοπές μαζί. Δεν είναι ανάγκη να καταφύγετε στις ακραίες λύσεις των ωρολογίων προγραμμάτων, ως άλλοι μικροί κατασκηνωτές, αλλά καλό θα ήταν να έχετε στο μυαλό σας ορισμένα πράγματα που θέλετε να κάνετε ανά ημέρα –πχ να σηκωθείτε ένα απόγευμα από την παραλία για να εξερευνήσετε ένα ορεινό χωριό, να βγείτε ένα βράδυ κλπ. Επιλέξτε έναν προορισμό που να καλύπτει, λίγο – πολύ, τις ανάγκες και τις προτιμήσεις και των δύο.

Σώστε το: Μερικές υποχωρήσεις προς τα γούστα του άλλου δε φτιάχνουν μόνο το κάρμα σας, ενδέχεται και να σας αποκαλύψουν πράγματα που δε φανταζόσασταν ότι θα σας άρεσαν –τα extreme sports είναι διασκεδαστικά αν ξεπεράσετε τον φόβο σας, οι ερημικές παραλίες καθαρίζουν το μυαλό από την βουή της πόλης, οι νέες γεύσεις προσθέτουν ενδιαφέρον στο ταξίδι. Προβάλλετέ το σαν επιχείρημα στο έτερον ήμισυ, για να ακολουθήσει κι εκείνος/η με τη σειρά του στις δραστηριότητες που προτείνετε, αλλά μην επιμείνετε υπερβολικά: κανείς δεν πέρασε ποτέ καλά παρέα με κάποιον που χασμουριέται/ κάνει μούτρα/ τον τραβάει επάνω στο μισάωρο να φύγουν.

Καταστροφικό σενάριο #3: Ένας από τους δύο θέλει χώρια διακοπές

Δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να κάνει ένα ζευγάρι διακοπές χωριστά –ή και χωριστά, αφού έχει περάσει, για παράδειγμα, μία εβδομάδα μαζί, να φύγει ο καθένας για κάποιες μέρες με τους φίλους του. Εκτός αν ένας εκ των δύο δε συμφωνεί, οπότε ξεκινούν τα προβλήματα. Ατελείωτοι βάσιμοι κι αβάσιμοι καυγάδες, ανασφάλειες και ζήλιες που κρύβονταν τόσο καιρό κάτω από το χαλί και τώρα βγαίνουν στη φόρα, μούτρα κι από τις δύο πλευρές και φως στο τούνελ δε διαφαίνεται πουθενά.

Προλάβετέ το: Αν είστε εσείς που διαφωνείτε με την ιδέα, επιχειρήστε μια μίνι ψυχανάλυση με φίλους –ή μόνο με τον εαυτό σας– πριν προβείτε σε υστερικές αντιδράσεις τύπου «αν περάσεις την πόρτα τελειώσαμε». Φοβάστε ότι ο/η σύντροφός σας θα σας απατήσει, ή θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του για τον οποίο θα σας χωρίσει επιστρέφοντας από το νησί; Έχετε ενδείξεις για να φοβάστε το ασταθές του χαρακτήρα του, ή μήπως η ανησυχία σας βασίζεται αποκλειστικά σε αποκυήματα της φαντασίας σας και ιστορίες τρόμου που έχετε ακούσει για φίλους φίλων, που χώρισαν μετά τις χωριστές τους διακοπές; Και, τελικά, διατηρείτε μία σχέση που δε βασίζεται στην εμπιστοσύνη, αλλά στον αποκλεισμό των πιθανοτήτων ο/ η σύντροφός σας να γνωρίσει κάποιον άλλον, επειδή δεν πηγαίνει πουθενά χωρίς εσάς; Και πιστεύετε ότι αυτή είναι μια στρατηγική που θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα;

Σώστε το: Αν είναι ο/η σύντροφός σας που διαφωνεί με την ιδέα, και οι καυγάδες έχουν ήδη ξεσπάσει, μην καταφύγετε σε φωνές, εκβιασμούς και διακηρύξεις ανεξαρτησίας τύπου «εγώ θα πάω κι αν δε σ’ αρέσει χωρίζουμε». Επιστρατεύστε λογικά επιχειρήματα –οι ερωτήσεις της προηγούμενης παραγράφου μπορεί να σας φανούν χρήσιμες– και διαβεβαιώστε τον πως αν θέλατε να τον/την απατήσετε δε θα περιμένατε τις διακοπές για να το κάνετε, και αν η σχέση δε σας κάλυπτε θα είχατε χωρίσει, δε θα αναζητούσατε τον υποψήφιο αντικαταστάτη σε ένα πενθήμερο στα νησιά του Αιγαίου με τους φίλους σας για κριτική επιτροπή. Μην επιμένετε να πάρετε απάντηση εκείνη τη στιγμή, δώστε του λίγες μέρες χρόνο να σκεφτεί τα λογικά σας επιχειρήματα –και ιδανικά να τα συζητήσει με κάποιον λογικότερο του ιδίου φίλο/φίλη– και αν εξακολουθείτε να μη βλέπετε φως αναρωτηθείτε κατά πόσο είστε βέβαιοι ότι θέλετε να συνεχίσετε να διατηρείτε μια όχι ακριβώς υγιή σχέση.

Καταστροφικό σενάριο #4: Το νησί είναι χάλια

Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υπάρχουν χάλια νησιά. Υπάρχουν, όμως, νησιά που δεν ανταποκρίνονται στα γούστα, τις απαιτήσεις ή τη διάθεσή μας τη δεδομένη χρονική περίοδο των διακοπών μας. Εκείνα που ήταν πολύ κοσμοπολίτικα όταν εμείς ονειρευόμασταν ρομαντικές ερημιές, πολύ freestyle όταν εμείς θέλαμε ένα στοιχειώδες σέρβις για να ξεκουραστούμε, πολύ ερημικά όταν εμείς αναζητούσαμε δράση. Τότε, όμως, δε σου φταίει το νησί. Σου φταίει, κατά κανόνα, εκείνος/η που βρίσκεται δίπλα σου, και στον οποίο ξεσπάς αδιαλείπτως τα νεύρα για την καφετέρια που δε σερβίρει freddoccino, την πολυκοσμία που σου χαλάει τις φωτογραφίες, και τον ήλιο που καίει πολύ.

Προλάβετέ το: Αν δεν είστε αυτό που λέμε ο περιπετειώδης τύπος που βολεύεται παντού, η μέθοδος «διαλέγω προορισμό πετώντας βελάκι στο χάρτη με κλειστά τα μάτια» δεν είναι για εσάς. Ενημερωθείτε εκ των προτέρων για τους προορισμούς που έχετε στο μυαλό σας, διαβάζοντας ταξιδιωτικά αφιερώματα και το καλοκαιρινό ένθετο του in2life, ζητώντας τη γνώμη φίλων που εμπιστεύεστε και οι οποίοι έχουν επισκεφθεί το μέρος, βλέποντας φωτογραφίες στο internet, ρωτώντας ντόπιους –τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου στο οποίο θα μείνετε, για παράδειγμα– ποια είναι η καλύτερη εποχή για να το επισκεφθείτε, αν έχει πολύ κόσμο τον Αύγουστο κλπ. Γενικά, αποκλείστε τις πιθανότητες να βρεθείτε σε ένα μέρος το οποίο θα βρείτε χάλια.

Σώστε το: Επειδή, όμως, ο νόμος των πιθανοτήτων δεν είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος –κι ο άλλος νόμος, εκείνος του Μέρφι, λατρεύει να βρίσκει εφαρμογή ακριβώς σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις– αν παρ’ ελπίδα συμβεί το απευκταίο, προσπαθήστε να το διασκεδάσετε. Δοκιμάστε ένα στυλ διακοπών που δε συμβαδίζει με τις μέχρι τώρα συνήθειές σας, μπορεί να σας αρέσει. Διακωμωδήστε τις καταστάσεις που σας εκνευρίζουν και γελάστε μέχρι δακρύων με τις ουρές στο beach bar και τον κόσμο που δέχεται να πληρώσει 20 ευρώ την ξαπλώστρα. Αν το κέφι σας δε φτιάχνει με τίποτα, η λύση είναι πάντα το πλοίο της γραμμής και το απέναντι νησί.

Ηρώ Κουνάδη www.in2life.gr