Υπάρχει στην ψυχιατρική μια διαταραχή της προσωπικότητας, η λεγόμενη ψυχοπαθητική. Οι άνθρωποι με αυτή τη διάγνωση επιζητούν διαρκώς την άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους, αδυνατώντας να συναισθανθούν συμπόνια για τη θέση των ανθρώπων γύρω τους ή ενοχές όταν τους προκαλούν πόνο. H κατάσταση γίνεται πιο πολύπλοκη όταν η κοινωνία σήμερα επιβραβεύει αυτές τις συμπεριφορές.

Ζούμε σε μια εποχή όπου αποφάσεις που λαμβάνονται από άτομα κύρους και παραβλέπουν το κοινό καλό στο βωμό του κέρδους και της εξουσίας θεωρούνται πια αποδεκτές και λογικές.

Eνώ κάτι τέτοιο δεν αποτελεί πρωτοτυπία στην ιστορία των ανθρώπων, η διαφορά είναι ότι σήμερα η συμπεριφορά αυτή είναι αναμενόμενη και εξαιρετικά διαδεδομένη. H αντικοινωνική συμπεριφορά δεν έχει πια ανάγκη να εκφραστεί μέσα από παραβάσεις του νόμου στο παρασκήνιο, γιατί μπορεί να θεωρηθεί πλεονέκτημα – για παράδειγμα, στην ανάδειξη ενός στελέχους σε μια ανταγωνιστική εταιρεία. Aν αυτό είναι το κλίμα της εποχής, είναι φανερό ότι πολύ συχνά επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίον αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τις έννοιες της φιλίας και της ηθικής. Aυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έχουμε γίνει όλοι ψυχοπαθείς, αλλά ότι συμπεριφορές που προηγουμένως ήταν ταμπού, όπως η επιδίωξη ενός στενά ατομικού συμφέροντος, σήμερα ενισχύονται.

Αμίνα Μοσκώφ, συμβουλευτική ψυχολόγος.