Ο θυμός έχει χαρακτηριστεί ως ένα τοξικό ή καταστροφικό συναίσθημα. Όλοι μας έχουμε κατά καιρούς νιώσει θυμό και μπορούμε να κατανοήσουμε ότι είναι ένα συναίσθημα πολύ έντονο και που μας επηρεάζει τόσο, που συχνά βλέπουμε τη συμπεριφορά μας να μεταμορφώνεται- συχνά κάνοντας πράγματα που τα μετανιώνουμε. [...]

Παρά την αναμφισβήτητη γοητεία τους, ο Σωκράτης και ο Πλάτων μάς είναι ουσιαστικά ξένοι. Η απόσταση που χωρίζει τον σύγχρονο άνθρωπο από τα πολύπλοκα προβλήματα της αθηναϊκής κοινωνίας του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., από τα προβλήματα που διαμόρφωσαν τη σωκρατική και την πλατωνική φιλοσοφία, είναι τεράστια και αγεφύρωτη. Εξακολουθούμε ακόμη και σήμερα να διαβάζουμε με ενδιαφέρον τους πλατωνικούς διάλογους, τους διαβάζουμε όμως περισσότερο σαν μια μορφή λογοτεχνίας, σαν ψηφίδες στο μωσαϊκό μιας εξωτικής εποχής που έχει οριστικά παρέλθει. Η φιλοσοφία έχει γίνει για μας μια ατομική αναζήτηση, προϋποθέτει την απομόνωση μας από τα τρέχοντα ζητήματα και τις μέριμνες της καθημερινής ζωής, στηρίζεται στην επίπονη σχέση του μοναχικού αναγνώστη με το τυπωμένο κείμενο ενός βιβλίου. Η φιλοσοφία είναι πρωτίστως κατανόηση και γνώση – δεν είναι πλέον ούτε ζωντανός διάλογος ούτε τέχνη του βίου. [...]

Το διαζύγιο είναι ένα αγχωτικό γεγονός για ολόκληρη την οικογένεια. Το παιδί σας μπορεί να αισθανθεί ότι ο όλος του ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και καλά νέα. Μπορείτε να διευκολύνετε την προσαρμογή του παιδιού σας στη νέα αυτή κατάσταση, επιλέγοντας να επικοινωνείτε υπεύθυνα με τον/την σύζυγό σας. [...]

Οι σύζυγοι όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα ασφαλώς και μπορούν να σώσουν το γάμο τους ή αν δεν είναι αυτό δυνατόν μπορούν έστω να χωρίσουν λιγότερο επώδυνα. Με ποιό άραγε τρόπο; Αν αποφύγουν ορισμένα λάθη, που μπορεί να κάνουν κυρίως από άγνοια ή έλλειψη ψυχραιμίας. [...]

Ο θυμός είναι μια απόλυτα φυσική αντίδραση και μικρές εκρήξεις ορισμένες φορές βοηθούν να εκτονώνεται η πίεση. Τι γίνεται όμως όταν οι εκρήξεις θυμού και τα ξεσπάσματα γίνονται καθημερινό φαινόμενο; [...]

Πρώτον, ο Αριστοτέλης αποτελεί το θεμέλιο όλης της μεταγενέστερης φιλοσοφίας. Σύμφωνα με τη διατύπωση του Barnes, «κανένας πριν από αυτόν δεν είχε συνεισφέρει τόσο πολύ στη γνώση και κανένας ύστερα από αυτόν δεν μπορεί να φιλοδοξεί να συναγωνιστεί τα επιτεύγματα του». Μέχρι τον 17ο αιώνα η ιστορία της φιλοσοφίας ταυτίζεται ουσιαστικά με τη διάδοση, την ερμηνεία και την κριτική του αριστοτελισμού. Η εμβέλεια και η συστηματικότητα της αριστοτελικής σκέψης την έκαναν να λειτουργεί ως πρότυπο για τη φιλοσοφία της ύστερης ελληνικής αρχαιότητας, του Βυζαντίου, των Αράβων, και του δυτικού Μεσαίωνα. Θαυμαστή είναι επομένως η προσαρμοστικότητα της αριστοτελικής σκέψης σε κάθε εποχή και σε κάθε πολιτισμό. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι αναγνώριζαν πάντοτε θεμελιώδεις αλήθειες στο αριστοτελικό σύστημα σκέψης. [...]

Συχνά βάζουμε το συναίσθημα σε δεύτερη μοίρα, τα καταπιέζουμε και τα κρατάμε μέσα μας, με δραματικές συνέπειες για την υγεία μας, ψυχική και σωματική. Πώς μπορούμε να τα εκφράσουμε; Ποιός τρόπος είναι ο πιο ενδεδειγμένος και γιατί είναι τόσο σημαντική η εκτόνωση; [...]

Μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της καθημερινότητας, είναι ότι τις περισσότερες φορές, τα πράγματα λύνονται μόνα τους. Ακριβώς όπως αυτή, οι 42 αλήθειες που ακολουθούν είναι βγαλμένες από τη ζωή –και την καθημερινότητα. [...]

Τι είναι αυτό που σε αγχώνει ή ακόμη χειρότερα σε κάνει δυστυχή; Μήπως δεν εστιάζεις στα σημαντικά και δίνεις ιδιαίτερη σημασία στα ανούσια; [...]