Ευτυχισμένα παιδιά. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το να μεγαλώνεις ένα παιδί αποτελεί μια μεγάλη πρόκληση για κάθε γονιό. Πρόκειται για μια δυνατή εμπειρία ζωής, τόσο μοναδική όσο το χαμόγελο ενός ευτυχισμένου παιδιού.
Για έναν νέο γονιό η μεγαλύτερη πρόκληση είναι “πώς να κάνω το παιδί μου ευτυχισμένο”. Κάθε γονιός θέλει να κάνει το καλύτερο και περισσότερο δυνατό για το παιδί του, φιλοδοξώντας να γίνει ο “τέλειος γονιός”.
Μπορούμε να πάψουμε να ανησυχούμε γι’ αυτό: τα καλά νέα είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τέλειος γονιός!
Ο τέλειος γονιός υπάρχει μόνο στις αμερικάνικες ταινίες!
Η ανησυχία μας ωστόσο, για το αν μεγαλώνουμε ένα ευτυχισμένο παιδί, παραμένει. Επιθυμούμε να μεγαλώσουμε ένα παιδί γεμάτο ζωή, αυτοπεποίθηση, ασφάλεια, ένα παιδί που θα ζει σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον. Όλες μας οι προσπάθειες επικεντρώνονται σ’ αυτόν τον στόχο.
Πώς όμως θα τον κατακτήσουμε; Πώς θα μεγαλώσουμε ευτυχισμένα το παιδί μας;
Το πλέον αυτονόητο, αλλά και συνάμα το πιο σημαντικό, είναι να εξασφαλίσουμε ώστε το παιδί μας να τρέφεται σωστά, να κοιμάται αρκετά, να ασκείται συχνά, να παίζει πολύ. Τα παιδιά που έχουν καλύψει επαρκώς τις βασικές αυτές ανάγκες είναι περισσότερο υγιή και ήρεμα.
Αναλογιστείτε πόσο σημαντικό είναι να νιώθει το παιδί μας επιθυμητό κάθε φορά που περνάει το κατώφλι του σπιτιού! Ένα ζεστό χαμόγελο, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα είναι τόσο σπουδαίο και και μεγάλο, μεγαλύτερο ακόμη και από το άκουσμα της λέξης “σ’ αγαπώ”.
Ας αποδείξουμε στο παιδί μας ότι είναι σημαντικότερο από τη δουλειά μας. Τα παιδιά μας χρειάζονται παρόντες στη ζωή τους, κι όχι κάπου εκεί γύρω. Ας αφήσουμε τα e-mails και τα επαγγελματικά τηλεφωνήματα κι ας παίξουμε με το παιδί μας. Ας επιδιώξουμε την επαφή μαζί του, ας περάσουμε χρόνο ρωτώντας το τι του αρέσει να κάνει, ας ακούσουμε τις απαντήσεις που έχει να μας δώσει, ας το μάθουμε καλύτερα, ουσιαστικότερα.
Ας φτιάξουμε τους κανόνες της οικογενειακή μας ζωής μαζί με το παιδί μας. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθει το παιδί μας ότι έχει ενεργό ρόλο στη δυναμική της οικογένειας και οι ιδέες του ακούγονται με σεβασμό. Στα παιδιά αρέσει να συμμετέχουν ενεργά στην οικογενειακή ζωή φτιάχνοντας μικρούς κανονισμούς που εμείς ως γονείς ακολουθούμε. Τα συναισθήματα της αυτοεκτίμησης και της υπευθυνότητας ενισχύονται.
Ας “διδάξουμε” στο παιδί μας καινούργια πράγματα. Η μάθηση είναι η πιο σημαντική δουλειά που οφείλουμε ως γονείς να κάνουμε με τα παιδιά μας. Όσο καλή και να είναι η εκπαίδευση που λαμβάνει το παιδί μας (καλός εκπαιδευτικός, ιδιωτικά μαθήματα, κλπ), η γνώση που προσφέρει ο γονέας στο παιδί του είναι πολύτιμη. Ο χρόνος με το παιδί μας μπορεί να αποβεί πραγματικό σχολείο, ένα ταξίδι γεμάτο καινούργιες εμπειρίες, συναισθήματα, πληροφορίες. Ας μαγειρέψουμε, ας πούμε ιστορίες, τραγούδια, ας παίξουμε μαζί, ας πάμε για ψώνια. Έχουμε ποτέ αναλογιστεί πόση καινούργια γνώση είναι κρυμμένη σε απλές και καθημερινές δραστηριότητες;
Ας βοηθήσουμε το παιδί μας να μάθει να επιλύει μόνο του τα προβλήματα. Κάθε νέο εμπόδιο, όσο μικρό και ασήμαντο να φαντάζει στα μάτια μας ως γονείς, είναι πηγή αναστάτωσης, άγχους, απογοήτευσης για τα περισσότερα παιδιά. Τα παιδιά γκρινιάζουν και παραπονιούνται όταν δεν γνωρίζουν τι να κάνουν. Ας ενισχύσουμε το παιδί μας ώστε να μην εγκαταλείπει τις προσπάθειές του, να δοκιμάζει νέες λύσεις, και να μην περιμένει από εμάς να το σώσουμε! Άλλωστε, εμείς δεν θα είμαστε για πάντα κοντά του!
Ας μάθουμε το παιδί μας να ρισκάρει και να ακολουθεί τα όνειρά του. Κάθε παιδί δικαιούται να κάνει όνειρα για αυτά που θέλει να αποκτήσει, να ζήσει, να γίνει. Το πιο σημαντικό είναι να δυναμώσουμε το παιδί μας να προσπαθεί και να μάχεται γι’ αυτά, να τα διεκδικεί με όποια προσπάθεια και κόστος.
Το να μεγαλώνεις ένα παιδί δεν είναι πάντοτε εύκολο. Το να μεγαλώνεις ένα ευτυχισμένο παιδί είναι ακόμη δυσκολότερο.
Η ευτυχία που οφείλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας δε χτίζεται μόνο με τα ωραία δώρα, τα ταξίδια, τις βόλτες.
Η ευτυχία ίσως να κρύβεται στο χρόνο που περνάμε με το παιδί μας, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια μαζί του.
Είναι η αφοσίωση που του δίνουμε, η εμπιστοσύνη που του δείχνουμε, η τρυφερότητα στο βλέμμα μας, η δυνατότητα που του προσφέρουμε να αναπτύξει τις δεξιότητές του ώστε να είναι κάθε στιγμή χαρούμενο, όταν είναι κοντά μας και όταν θα χρειαστεί να μην είναι πια.
Πηγές:
growinghappykids.com
psychologytoday.com
zenhabits.net
