Στην ζωή μας πολλές φορές έχουμε προδοθεί και έχουμε προδώσει, τόσο στις ερωτικές όσο και στις φιλικές μας σχέσεις. Έτσι συχνά βρισκόμαστε στο δίλημμα αν αξίζει να δώσουμε ή να πάρουμε μία δεύτερη ευκαιρία. Πόσο αποτελεσματικές είναι όμως οι δεύτερες ευκαιρίες; Αξίζει να υπάρχουν; Πετυχαίνουν πάντα;
Στη πορεία μίας σχέσης όλοι κάνουμε λάθη, μικρά ή μεγάλα, σημαντικά ή λιγότερο σημαντικά. Σε μία σχέση το άτομο εναποθέτει όλες τις ελπίδες και τα όνειρά του. Βασίζεται πάνω σ’αυτήν. Γίνεται κομμάτι της ζωής του, ίσως και το σημαντικότερο. Μοιράζεται μαζί του την καθημερινότητα και μαζί χτίζουν χιλιάδες αναμνήσεις. Σε μία στιγμή όμως, όλα αυτά μπορούν να καταρρεύσουν.
Ο άνθρωπος που για σένα ήταν τα πάντα, είτε σύντροφος σου , είτε ο καλύτερος σου φίλος,σε απάτησε, σε πρόδωσε ,σου είπε ψέματα, σε απαρνήθηκε. Και όλα αυτά μέσα σε μία στιγμή. Ο πόνος σε κάτι τέτοιο είναι πολύ μεγάλος και η επανασύνδεση πολύ δύσκολη. Τι γίνεται όμως, όταν το άτομο που μας πρόδωσε ζητάει μία δεύτερη ευκαιρία από εμάς.
Για να δώσουμε την δεύτερη ευκαιρία πρέπει να εξετάσουμε πολλούς παράγοντες. Κάποιοι από αυτούς είναι η σχέση μας με το συγκεκριμένο άτομο, η αιτία της προδοσίας και το πόσο σημαντική ήταν αυτή για εμάς, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι το ίδιο το άτομο που μας πρόδωσε , ώστε να αντέξουμε να το απομακρύνουμε μια για πάντα από τη ζωή μας.
Συνταγές μαγικές και κανόνες τόσο στις σχέσεις όσο και στις δεύτερες ευκαιρίες δεν υπάρχουν. Ας σκεφτούμε, λοιπόν, αρχικά αν το συγκεκριμένο άτομο που μας πρόδωσε αξίζει την δεύτερη ευκαιρία.
Σημαντικό κομμάτι πριν δώσουμε την δεύτερη ευκαιρία είναι να προσπεράσουμε το λάθος του άλλου, όχι να το ξεχάσουμε, απλώς να το βάλουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας έτσι ώστε να μη μας ταλανίζει σε καθημερινή βάση.
Το σύνηθες λάθος που κάνουμε είναι να θυμίζουμε συνέχεια στον άλλον αυτό που μας έκανε (π.χ ‘’μη μιλάς, θυμάσαι τι ψέμα μου είχες πει εκείνη την βραδιά’’), με αποτέλεσμα να μη βρίσκουμε πότε ξανά την εμπιστοσύνη μέσα στην σχέση και να ζούμε ένα φαύλο κύκλο.
Αν ζούμε πάντα με το λάθος του άλλου στην μνήμη μας και αυτό γίνεται για εμάς η πλέον μόνιμη δικαιολογία στους καβγάδες και η πιο ενοχλητική σκέψη στο μυαλό μας, τότε δεν αξίζει να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία. Η δεύτερη ευκαιρία αφορά και τα δύο άτομα της σχέσης και πρέπει να οι δύο να ασκήσουν μεγάλη προσπάθεια για να γίνει αυτή όπως και πρώτα.
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι γεμάτες μικρά ή μεγάλα λάθη. Καλό είναι να μπορούμε να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία στον άλλον χωρίς να μας το ζητήσει ο ίδιος. Να θυμόμαστε ότι οι ευκαιρίες είναι για τους ανθρώπους και κάποια στιγμή όλοι βρισκόμαστε στη θέση να ζητήσουμε δεύτερη ευκαιρία και όχι μόνο να δώσουμε. Μη ξεχνάμε όμως ότι ένα ‘’μέτρημα’’ είναι πάντα απαραίτητο. Γιατί όπως και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια που ‘’τις τρεις ζωές πεθαίνεις’’, έτσι και στην πραγματική ζωή ‘’να δίνεις στους ανθρώπους μία δεύτερη ευκαιρία, αλλά ποτέ μία τρίτη.’’
Αν δεν είναι κάποιος σε θέση να εκμεταλλευτεί και να αξιοποιήσει την δεύτερη ευκαιρία, τότε στην τρίτη δεν έχει αποτύχει αυτός ,αλλά εμείς που του την δώσαμε!
Τελειώνοντας ας θυμηθούμε μία φράση του Βολταίρου: ‘’να αγαπάς την αλήθεια και να συγχωρείς το ψέμα’’. Και συμπληρώνω εγώ ‘’μία όμως φορά όχι αμέτρητες’’!!
