Tι είναι οι διαταραχές του συναισθήματος;

Άγχος

1 Το άγχος συνιστά φόβο επί απουσίας φοβογόνων ερεθισμάτων. Η πυροδότηση του άγχους από εξωτερικά φοβογόνα ερεθίσματα συνιστά το φοβικό άγχος των απλών φοβιών, της κοινωνικής φοβίας ή της αγοραφοβίας. Το άγχος που υποκι­νεί επικείμενη έκθεση σε δυνητικά επικίνδυνες συνθήκες συνιστά το άγχος ανα­μονής. Το άγχος που βιώνεται εν είδει εκρηκτικών επεισοδίων μεγάλης έντασης και βραχείας συνήθως διάρκειας καλείταινπανικός και αντιδιαστέλλεται προς τογενικευμένο άγχος μικρής έντασης αλλά μακράς διάρκειας. Οι προηγούμενοι τύ­ποι άγχους προσιδιάζουν στις επιμέρους κατηγορίες αγχωδών διαταραχών, δίχως ωστόσο να περιορίζονται σε αυτές.

Θλίψη και κατάθλιψη

Η θλίψη, ως απλή ψυχική αντίδραση βραχείας διάρκειας σε αντίξοα βιοτικά μας συμβάντα, στερείται ψυχοπαθολογικής σπουδαιότητας. Ψυχοπαθολογική σπου- δαιότητα αποκτά ωστόσο η επί μακράν διατήρησή της και η ολική «διάβρωση» του ψυχισμού από αυτήν, ως καταθλιπτικό πλέονσυναίσθημα ποικίλων βαθμών βα­ρύτητας. Καταθλιπτικό συναίσθημα σημαντικής βαρύτητας απαντάται σε επεισό δια μείζονος κατάθλιψης, ενώ ίδιο συναίσθημα ήπιας βαρύτητας αλλά χρονίας συνεχούς πορείας χαρακτηρίζει τη δυ^Ουμική διαταραχή.

Ευφορία και μανία

Παρομοίως, η ευφορία αποκτά ψυχοπαθολογική σπουδαιότητα μόνο παρατει- νόμενη χρονικά καί γενικευόμενη συμπεριφορικά, διαβρώνοντας τη σκέψη όπως αυτό συμβαίνει σε επεισόδιαυπομανίας\ μανίας. Συχνά στη μανία η αρχική ευ­φορία μεταπίπτει σε δυσφορία των ασθενών, με αγχώδη υπερένταση και εκρήξεις θυμού ή οργής, που πυροδοτούν η άρνηση επιδοκιμασίας ή και η παρεμπόδιση πραγμάτωσης των μεγαλομανών σχεδίων τους από άτομα του περίγυρού τους.

Συναισθηματική απροσφορότητα

Η συναισθηματική απροσφορότητα συνίσταται στην κραυγαλέα αναντιστοιχία των συναισθημάτων με το εκφραζόμενο περιεχόμενο της σκέψης των ασθενών και/ή με το τρέχον διαπροσωπικό και ευρύτερα κοινωνικό πλαίσιό τους. Για πα­ράδειγμα, κάποιος ασθενής μιλώντας σοβαρά- υποστηρίζει γελώντας ότι πρό­κειται να πεθάνει ή κάποιος άλλος αναλύεται σε γέλωτες κατά την τέλεση κηδεί­ας προσφιλούς του προσώπου, εξίσου συχνά οι ασθενείς αναλύονται σε γέλωτες άνευ λόγου (αναίτιοι γέλωτες). Συναισθηματική απροσφορότητα επιδεικνύουν κατά κανόνα ασθενείς μεσχιζοφρενικές διαταραχές. Παρομοίως, οι ασθενείς της αυτής διαγνωστικής κατηγορίας επιδεικνύουν συχνά συρρίκνωση του εύρους διακύμανσης των συναισθημάτων τους(συναισθηματική άμβλυνση).

Άλλες διαταραχές του συναισθήματος

Η συναισθηματική ευμεταβλητότητα συνίσταται στη συχνή και αδόκητη αμοιβαία μετάπτωση πολικών συναισθημάτων (π.χ. από ευφορία σε θλίψη ή δυσφορία και αντιστρόφως). Τέλος, ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη ή διαταραχή stress μετά από ψυχοτραυματική εμπειρία νιώθουν ότι έχουν χάσει την ικανότητα  βίωσης συναισθημάτων παντός τύπου (feeling of loss of feeling).

ΠηγήΠηγή

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Scharfetter Chr. Klinische Psychopathologie. 3 Auflage, Stuttgart, Thieme, 1991

Ουλής Π. Στοιχεία Ψυχιατρικής Σημειολογίας. Αθήνα, Ιατρικές £κδόσεις ΖεβεΑεκάκη, 1996

Sims A. Symptoms in the mind. 3rd ed. Edinburgh, Saunders Elsevier, 2003

Ουλής Π. €γχεφίδιο Κλινικής Ψυχοπαθολογίας: σημεία, συμπτώματα, μηχανισμοί. Αθή­να, Ιατρικές £κδόοεις ΒΗΤΑ, 2006