Θέλουμε δεν θέλουμε, υπάρχουν πράγματα που ακονίζουν το μυαλό μας

Δεν χρειάζεται να λέμε απ’ έξω την προπαίδεια του 9 για να κάνουμε… γυμναστική στο μυαλό μας. Υπάρχει και πιο διασκεδαστικός τρόπος

Μαθαίνουμε ένα μουσικό όργανο

Δεν χρειάζεται να φτάσουμε τον Σεγκόβια στην κιθάρα. Και λίγα ακόρντα αρκούν. Και λίγη προσπάθεια κάθε μέρα. Αυτό το “λίγο – λίγο” με τις νότες και την πρακτική εφαρμογή, λέει μελέτη του Harvard του 2003 γύρω από τα πολλαπλά οφέλη του να παίζουμε ένα μουσικό όργανο, είναι ότι μεγιστοποιούμε τη μνήμη μας. Όσο μάλιστα περισσότερα τα χρόνια του χόμπι μας, τόσο καλύτερη η κατάσταση της μνήμης μας.

Διαβάζουμε (μανιωδώς)

Και οτιδήποτε. Δεν έχει σημασία αν είναι κόμικ, (αν και η λογοτεχνία κάνει θαύματα), ή αν ειναι το αγαπημένο μας best seller. Αρκεί να διαβάζουμε, λένε λογοθεραπευτές και επιστήμονες των διαταραχών λόγου. Ό,τι κι αν είναι το βιβλίο, οξύνεται η φαντασία. Και όπως κι αν γράφει κάποιος, αυτός που διαβάζει μπαίνει στη διαδικασία για λογικά άλματα, συμπεράσματα και χρήση δικών του διατυπώσεων. Με λίγα λόγια το μυαλό «δουλεύει» στο φουλ.

Διαλογιζόμαστε συχνά

Δεν διώχνουμε τις δύσκολες σκέψεις για άλλη ώρα. Τις φέρνουμε μπροστά και προσπαθούμε να τις αντιμετωπίσουμε σαν να μην ήταν δικές μας, σαν να είχαμε να κάνουμε με τα μικροπροβλήματα κάποιου άλλου. Δεν είναι απλώς ένα τέχνασμα για να βρούμε λύση. Είναι ένα μικρό τονωτικό για τον εγκέφαλο που αναγκάζεται να ακολουθήσει άλλα μονοπάτια για να εργαστεί πάνω σ’ ένα ζήτημα.

Γυμνάζουμε (ευχάριστα) το μυαλό μας

Δεν χρειάζεται να λέμε απ’ έξω την προπαίδεια του 9 για να κάνουμε… γυμναστική στο μυαλό μας. Υπάρχει και πιο διασκεδαστικός τρόπος, όπως ας πούμε το να προσπαθούμε να θυμηθούμε όλους τους στίχους από 10 αγαπημένα μας τραγούδια. Ή να βάζουμε κουίζ στον εαυτό μας, τύπου πόσες ταινίες του τάδε σκηνοθέτη έχω δει, πόσους τίλους βιβλίων του τάδε συγγραφέα έχω διαβάσει και πάει λέγοντας. Το θέμα είναι να μένει ο εγκέφαλος σε ήπια εγρήγορση.

Γυμναζόμαστε (κυριολεκτικά)

Παλιό, επιστημονικό και ελεγμένο: όταν κινούμαστε, αυξάνουμε την κυκλοφορία του αίματος προς τον εγκέφαλο, κάτι που σημαίνει επίσης αυξημένη εγκεφαλική λειτουργία. Έρευνες, τόσο σε ανθρώπους όσο και σε ζώα έχει αποδείξει ότι η άσκηση τονώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα και ως εκ τούτου την εγκεφαλική λειτουργία.

Μαθαίνουμε μια καινούρια γλώσσα

Και σε αυτή την περίπτωση ισχύει ό,τι και για το μουσικό όργανο. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε άπταιστα ισπανικά σε 2 μήνες. Λίγες λέξεις κάθε μέρα, ένα μικρό ποίημα, λίγη προσπάθεια με την προφορά, αυτό το λίγο από κάθε μέρα – και ειδικά το κομμάτι που αφορά τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου – λειτουργεί σαν βιταμίνη για το μυαλό.

Μαγειρεύουμε συνταγές από κουζίνες του κόσμου

Ακόμη κι αν δεν τα καταφέρουμε με την πρώτη (με τη δεύτερη, με την όγδοη) μπαίνουμε σε έναν ολοκαίνουργιο κόσμο γεμάτο νέες γνώσεις: νέα υλικά, νέα ονόματα, νέες μυρωδιές και ιδιότητες, όλα αυτά σοκάρουν ευχάριστα τον εγκέφαλο μας που θέλει κι άλλο και γι’ αυτό αναζητά όλο και περισσότερο υλικό. Βέβαια, αυτό ισχύει για όσους αγαπούν το φαγητό και τα μαγειρέματα.

Σημειώνουμε – μουτζουρώνουμε

Δεν κρατάμε σημειώσεις μόνο για να μην ξεχάσουμε κάτι. Στο χαρτί μπορούν να εκτονωθούν τα πάντα και κάποτε να αναδειχθούν ταλέντα που δεν τα γνωρίζαμε. Μπορεί να το “έχουμε” με τον στίχο. Μπορεί ένα μικρό μυθιστόρημα να αποδειχθεί εύκολη υπόθεση για κάποιον από εμάς. Ποτέ δεν θα το μάθουμε, αν δεν σημειώνουμε, μουτζουρώνουμε, σχεδιάζουμε κάτι. Ακόμη και τα σκίτσα του Burton πάνω σε μια χαρτοπετσέτα είναι σημάδι ευφυίας που εξασκείτο καιρό. Οπότε;

Με στοιχεία από το Lifehack και το National Geographic