Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού και της ενδοσχολικής βίας, 5 Μαρτίου, η πρόεδρος της Οργάνωσης Αποτροπής του Εκφοβισμού «ΔΙΕΞΟΔΟΣ», κ. Αγριππίνα Μαδυτινού, αναλύει διεξοδικά το φαινόμενο του bulling, κάνει λόγο για «φοβιστή» και όχι για θύτη κι αναφέρεται στον ρόλο των γονιών!
Ανέκαθεν τα παιδιά συγκρούονταν στο σχολείο, αλλά η σύγκρουση αυτή ήταν φυσιολογική & διδακτική και επομένως αναγκαία, εφόσον βρισκόταν μέσα σε σαφή όρια. Ο εκφοβισμός όμως δεν είναι μια απλή σύγκρουση. Το φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού είναι πολύπλοκο και στην έκφρασή του αλληλεπιδρούν ατομικοί, οικογενειακοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Συνήθως το παιδί «φοβιστής»,(δε συμφωνώ με την έκφραση θύτης/θύμα) παλεύει με τον ίδιο του τον εαυτό! Ενδεχομένως να πρόκειται για μια ηγετική προσωπικότητα που δεν μπορεί να βρει το δρόμο της ή για ένα άτομο με καταπιεσμένα συναισθήματα λόγω κακομεταχείρισης από το οικογενειακό περιβάλλον. Και στις δυο περιπτώσεις επειδή το παιδί δεν μπορεί να διαχειριστεί την εσωτερική του σύγκρουση και να δώσει λύση στο πρόβλημά του, τη μεταφέρει στο παιδί «στόχο». Με ποιόν τρόπο; Με τον εκφοβισμό!
Εκφοβισμός είναι η συνειδητή πρόκληση φόβου σε κάποιον ως κύριο μέσον ελέγχου. Πώς λειτουργούν όλοι οι εμπλεκόμενοι; Ο φοβιστής έχει την πρόθεση να ταπεινώσει να εξευτελίσει και να δημιουργήσει πόνο. Ο στόχος, αντίθετα, νιώθει τέτοια ντροπή, ώστε δεν θέλει να το πει ούτε στους γονείς του.
Οι γονείς του στόχου αντιδρούν σπασμωδικά επειδή δεν γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και από τους γονείς του φοβιστή άλλοι δεν θέλουν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και άλλοι είναι υπερήφανοι για τη «μαγκιά» του παιδιού τους, διότι θεωρούν ότι είναι ένας τρόπος επιβίωσης! Οι φίλοι συνήθως δεν παρεμβαίνουν και οι εκπαιδευτικοί συχνά αντιδρούν υποκειμενικά με το συναίσθημα και όχι τη λογική, αν και το αρμόδιο Υπουργείο έχει δώσει οδηγίες αντιμετώπισης του θέματος. Συμβουλές προς τους γονείς: Να παρατηρούν τη συμπεριφορά του παιδιού τους, ώστε μόλις επιβεβαιώσουν σημάδια μιας ή της άλλης συμπεριφοράς, να δράσουν άμεσα. ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΤΟΧΟΥ Έχει λίγους ή καθόλου φίλους και γενικά επιζητά τη μοναχικότητα.
Αμελεί τα μαθήματά του και συχνά δε θέλει να πάει στο σχολείο μένοντας στο σπίτι . Αν πιεστεί από τους γονείς να πάει εμφανίζει ψυχοσωματικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, στομαχόπονο, ανήσυχο και λίγο ύπνο. Είναι απαισιόδοξος και δεν διεκδικεί τίποτα ακόμα και αν του ανήκει. Βιώνει αισθήματα κατάθλιψης και σε ακραίες περιπτώσεις σκέφτεται το θάνατο ή αποπειράται να αυτοκτονήσει
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΦΟΒΙΣΤΗ Εκδηλώνει συχνά επιθετική συμπεριφορά και διατηρεί φιλίες με επιθετικά άτομα. Οικειοποιείται ή καταστρέφει τα πράγματα των άλλων. Αδυνατεί να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων Επιδιώκει με κάθε τρόπο την αποδοχή και τον θαυμασμό επιδεικνύοντας μια ευφυΐα και μια αυτοπεποίθηση που δεν δικαιολογούνται από τις πράξεις του. Απουσιάζει συχνά από το σχολείο μαζί με παρέες, καθώς αποφεύγει τη μοναξιά. Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς σε κάθε περίπτωση
ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ Ακούστε τα συναισθήματά του, ενισχύστε την αυτοεκτίμησή του ΜΗΝ το κατηγορήσετε, ΜΗΝ το εκφοβίσετε, εξηγήστε του ότι είσαστε δίπλα του και θα το στηρίξετε σε κάθε δυσκολία. Παροτρύνετέ το να δημιουργήσει φιλίες καθώς αποτελούν την καλύτερη προστασία του. Μιλήστε με τους εκπαιδευτικούς.
ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΙΣΤΗΣ Αντιμετωπίστε το σοβαρά καταπνίγοντας το θυμό σας. Μιλήστε του για την ενσυναίσθηση και στρέψτε την προσοχή του στην ευθύνη»!
Γιατί, γιατί, γιατί…
Μια βόλτα στον κόσμο τους τελευταίους μήνες και η καρδιά τσακίζει… Ενας 15χρονος στη Ν. Ουαλία βρέθηκε σε κρίσιμη κατάσταση με σπασμένο σαγόνι και σχίσιμο σε όλο το πρόσωπο. Ενας 17χρονος από το σχολείο του συνελήφθη και στη
συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση! Το θύμα αρνείται να πάει στο ίδιο σχολείο…
Στην Αγγλία ένα διαφυλικό Παιδί πυροβολήθηκε από συμμαθητές, με το σχολείο να μην έχει λάβει ποτέ μέτρα για την προστασία του παρά τις διαδοχικές επιθέσεις. Βρετανοί ψυχολόγοι τόνιζαν πως ο εκφοβισμός αποκτά τρομακτικές διαστάσεις στα σχολεία ανάλογα και με τη συμπεριφορά του Διευθυντή!
Στο Μάντσεστερ ένα 11χρονο κορίτσι επιχείρησε να αυτοκτονήσει, αφού δεν άντεχε άλλο τις απειλές και την κοροϊδία των συμμαθητών της. «Την χτυπούσαν, έριχναν αναψυκτικά πάνω της, την έφτυναν, αλλά το σχολείο ποτέ δεν κάλεσε την αστυνομία. Βρεθήκαμε στο νοσοκομείο κι έλαβα απλά μια συγγνώμη από το σχολείο» θα πει η μητέρα της.
«Έπρεπε να δείτε το μωρό μου πώς υπέφερε 22 μήνες έπειτα τους εκφοβισμούς και τον ομαδικό βιασμό. Δεν μπορεί να ηρεμήσει παρά το γεγονός πως αλλάξαμε δυο σχολεία. Εφιάλτες, αϋπνία, άγχος αποχωρισμού, κρίσεις πανικού, επιδείνωση της ψυχικής ασθένειας. Τι να κάνω…» φωνάζει η πληγωμένη μητέρα, Λίντα Τρέβαν από τη Μελβούρνη βλέποντας τη 15χρονη κόρη της κλεισμένη σε ένα δωμάτιο.
Ενας 13χρονος αυτοκτόνησε στο Μπρίσμπεϊν, αφού το Bullying που δεχόταν από τους συμμαθητές του τον είχε διαλύσει ψυχολογικά. Ο νεαρός Tyrone Unsworth έβαλε τέλος στη ζωή του λόγω των επιθέσεων για τη σεξουαλικότητά του…
Η 11χρονη Bethany Thompson από το Οχάιο αυτοκτόνησε στο σπίτι της στις 19 Oκτωβρίου. Κι όμως αυτή η όμορφη ψυχή νίκησε τον καρκίνο (όγκο στο κεφάλι) όχι όμως το Bullying, αποτέλεσμα των παρενεργειών από τις θεραπείες…
Χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στην κηδεία του 11χρονου Ασάμ Καμ από το Μπράντφορντ που κρεμάστηκε σπίτι του. Ο μικρός επέμενε να μην πάει σχολείο, αφού ο εκφοβισμός ήταν καθημερινό φαινόμενο. Λίγες ώρες πριν μια επίθεση εναντίον του τον είχε συγκλονίσει. «RIP little man Asad» είχαν τυπώσει στις μπλούζες τους εκατοντάδες παιδιά…
Εφιαλτικές ιστορίες υπάρχουν κι εντός συνόρων. Αλλωστε, το bullying έγινε λέξη… ελληνική! Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης απασχόλησε την κοινή γνώμη στις 6 Φεβρουαρίου του 2015 όταν είχε χαθεί από τη σχολή του στα Ιωάννινα. Όσο κυλούσαν οι μέρες τα στόματα άνοιγαν και άγνωστες πτυχές της ζωής του 20χρονου από την Κρήτη, έρχονταν στην δημοσιότητα. Υστερα από 40 ημέρες ερευνών, ο άτυχος νεαρός εντοπίζεται νεκρός σε κατάσταση προχωρημένης σήψης σε βαλτώδη περιοχή 800 μόλις μέτρα μακριά από την γαλακτοκομική σχολή. Ο Βαγγέλης Γιακουμάκης ήταν μια ευαίσθητη ψυχή και ο εκφοβισμός τον λύγισε, ενώ η οικογένειά του συνεχίζει να φωνάζει για δολοφονία. Πως μπορούσε να σταθεί όρθιος σε ένα μέρος που το έβλεπε ως εκτελεστικό απόσπασμα…Στην σχολή του όλοι γνώριζαν αλλά κανείς δεν μιλούσε… Μην το κρατάς μέσα σου. ΜΙΛΗΣΕ.
«Καλύτερα να φτιάχνουμε ευτυχισμένους σκουπιδιάρηδες παρά νευρωτικούς σοφούς» -Αλεξάντερ Νηλ Σκοτσέζος ψυχολόγος.
Η πράξη αυτοχειρίας της μαθήτριας που έπεσε θύμα εκφοβισμού από συμμαθητές της ή η σωματική βία που δέχτηκε μαθητής στο Λύκειο Παλαιού Φαλήρου, είναι κάποια από τα εκατοντάδες περιστατικά που λαμβάνουν χώρα καθημερινά σε κάθε σχολείο της χώρας. Ποιος είναι ο ρόλος του σύγχρονου σχολείου για το κατά πόσο ασφαλή είναι τα παιδιά μας;
Ποιος είναι ο ρόλος των εκπαιδευτικών; Να διαχειρίζονται τη διαφορετικότητα κάθε παιδιού, να μάθουν στα παιδιά να πιστεύουν στον εαυτό τους, να τα βοηθήσουν να καταλάβουν πως αποτελούν ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα και να μην επιτρέπουν σε κανέναν να τους την προσβάλει και να την τσακίζει. Μην το κρατάς μέσα σου. ΜΙΛΗΣΕ.
Πριν μιλήσεις, ΑΚΟΥ!
Πριν γράψεις, ΣΚΕΨΟΥ!
Πριν πληγώσεις, ΝΙΩΣΕ!
Πριν μισήσεις, ΑΓΑΠΗΣΕ!
Πριν τα παρατήσεις, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ!
Μα…πριν γεράσεις, ΖΗΣΕ!
