Όσοι αγαπούν εστιάζουν πάντα στο θετικό, στην ομορφιά, καλοσύνη και τη χαρά. Αν και έχουν επίγνωση της σκοτεινής πλευράς της ζωής, αποφεύγουν να δίνουν βαρύτητα σ αυτό. Η εμμονή μας με ό,τι είναι στραβό στον κόσμο μάς κάνει να μη βλέπουμε το καλό και το σωστό. Από την άλλη πλευρά, οι λύσεις γίνονται πιο ορατές υπό το φως των υφιστάμενων δυνατοτήτων.

Η ομορφιά και η καλοσύνη είναι οι ισχυρότερες δυνάμεις που μπορούμε να αντιπαρατάξουμε στην ασχήμια και το κακό. Οι αρνητικοί άνθρωποι ψάχνουν (και πάντα βρίσκουν) το αρνητικό, όπως ακριβώς οι θετικοί άνθρωποι ψάχνουν και βρίσκουν τη φωτεινή πλευρά της ύπαρξης. Και τα δύο υπάρχουν. Και τα δύο είναι πραγματικά και πάντα δίπλα μας. Η διαφορά είναι τόσο θεμελιώδης όσο μια απόφαση και τόσο απλή όσο το άνοιγμα των ματιών μας.

Η κάθε είδους κοινωνική συμπεριφορά, του αλτρουισμού συμπεριλαμβανομένου είναι τόσο φυσική και αναμενόμενη, ώστε σχεδόν δεν την προσέχουμε, αλλά μας κάνει εντύπωση η απουσία της ή το αντίθετο της. Έτσι όπως τόνισε και ο Morton Hunt : Η σκληρότητα τραβάει την προσοχή, η καλοσύνη περνάει απαρατήρητη