Η Μαρινέλλα (Κυριακή Παπαδοπούλου) γεννήθηκε σαν σήμερα 20 Μαίου του 1938 στη Θεσσαλονίκη . Οι γονείς της ήταν Έλληνες πρόσφυγες της Κων/πολης, που έφεραν μαζί τους την παράδοση και το ήθος μιας άλλης Ελλάδας. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί μιας μεγάλης οικογένειας που παρόλη την φτώχεια της, ήταν πλούσια σε αγάπη αλλά και σε καλλιτεχνική φλέβα. Ολόκληρη η οικογένεια της μαζεύονταν γύρω από το γραμμόφωνο και τραγουδούσε, ενώ ο πατέρας της προσπαθούσε να μάθει στα παιδιά τα βήματα του βαλς και του ταγκό….
Η Μαρινέλλα πρωτοστατούσε στο χορό αλλά και στο τραγούδι! Από 4-5 χρονών τραγουδούσε στο ραδιόφωνο στην εκπομπή «παιδική ώρα» ενώ αργότερα έκανε διαφημίσεις για τα καταστήματα «Μέλκα» στην Θεσσαλονίκη, βγάζοντας το πρώτο της χαρτζιλίκι. Πήρε μέρος σε πολλές παραστάσεις του παιδικού θεάτρου. Όταν έγινε 15 χρονών τα παράτησε για να τελειώσει το σχολείο.Όμως στα δεκαεφτά της φουντώνει το πάθος της για το θέατρο και γίνεται μέλος του θιάσου της Μ.Λωράνς, ενός «μπουλουκιού»( έτσι λέγονταν τότε οι θίασοι που «όργωναν» την Ελλάδα από άκρη σε άκρη) και παίζει ρόλους επιθεωρησιακούς. Πολλές φορές χορεύει κιόλας. Εκεί γνωρίζει μια σπουδαία χορεύτρια, την Ντέπυ Φιλοσόφου και μαγεύεται από τα χέρια της και τις καταπληκτικές της κινήσεις… Πολλές φορές κάθεται στην κουΐντα του θεάτρου και την παρακολουθεί να χορεύει και να κινείται. Αργότερα όταν η Μαρινέλλα έγινε μεγάλη τραγουδίστρια και μάγεψε με τις καταπληκτικές κινήσεις των χεριών της-στο πείσμα αυτών που ισχυρίζονταν πως πήγε στο εξωτερικό για να τις μάθει, εκείνη απάντησε πως αυτά είναι η «προίκα» της από τα «μπουλούκια» και τα μαγικά χέρια της Ν.Φιλοσόφου.
Στον θίασο που η Μαρινέλλα ήταν μέλος υπήρχαν ηθοποιοί που αργότερα έλαμψαν στο σανίδι και στον κινηματογράφο όπως ο Κ.Βουτσάς, η Μ.Καραγιάννη και άλλοι.Μια μέρα που η τραγουδίστρια του θιάσου αρρώστησε και ζητήθηκε αντικαταστάτριά της, η Μαρινέλλα προθυμοποιήθηκε να πάρει την θέση της. Εκείνη η στιγμή που η Μαρινέλλα τραγούδησε, ήταν η στιγμή που το ελληνικό τραγούδι κέρδιζε την μεγαλύτερη σε αξία εκπρόσωπό του.Η Μαρινέλλα έγινε η βασική τραγουδίστρια του θιάσου. Αργότερα μπήκε στο στρατιωτικό θέατρο γιατί της έδιναν καλύτερη αμοιβή. Παράλληλα ξεκινά την καριέρα της το 1956 ως τραγουδίστρια στο κέντρο «Πανόραμα» της Θεσσαλονίκης τραγουδώντας το «Ο άνθρωπός μου» της Σ.Βέμπο αλλά και άλλα ελαφρά κυρίως τραγούδια της Κ.Μπελίντα και της Σ.Βέμπο, που ήταν οι αγαπημένες της τραγουδίστριες. Eκει ο Τ.Χάρμας θα την «βαφτίσει» καλλιτεχνικά με το όνομα «Μαρινέλλα» εμπνευσμένος από ένα ομώνυμο τραγούδι.
Την ίδια χρονιά γνώρισε τον Στέλιο Καζαντζίδη ο οποίος εντυπωσιάστηκε από τη φωνή της και την κράτησε δίπλα του με αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια να διαπρέψουν μαζί κυρίως με τις εμφανίσεις τους στο εξωτερικό, Αμερική, Αυστραλία, Κωνσταντινούπολη και αλλού. Το 1960 οι δυο τους εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο και την επόμενη στο Θέατρο Κεντρικόν όπου ερμήνευσαν τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκη και του Μίκη Θεοδωράκη. Με τον τελευταίο συνεχίζουν τα επόμενα χρόνια να συνεργάζονται θεατρικά γράφοντας χρυσές σελίδες της μουσικής και θεατρικής ιστορίας του τόπου μας.
Παντρεύτηκαν με τον Στέλιο το 1964 και συνέχισαν καλλιτεχνικά με περιοδείες στο εξωτερικό και δισκογραφικές συνυπάρξεις.
Από το 1966 η Μαρινέλλα ξεκινάει την προσωπική δισκογραφική καριέρα με συμπαραστάτες – δημιουργούς τους Γιώργο Κατσαρό, Γιώργο Ζαμπέτα, Γιάννη Μαρκόπουλο, Μίμη Πλέσσα, Μάνο Λοίζο και άλλους. Ο Γιάννης Δαλιανίδης την επαναφέρει στον κινηματογράφο και από τα τέλη της δεκαετίας κυκλοφορεί ένα δίσκο σχεδόν σε ετήσια βάση. Η δεκαετία του 70 που ακολουθεί είναι γεμάτη με προσωπικές πλέον επιτυχίες για την τραγουδίστρια που καταξιώνεται πλέον και αναγνωρίζεται από τον κόσμο το μεγαλείο της φωνής της.
Τη δεκαετία του 80 η Μαρινέλλα έκανε πολλές επιτυχίες, οι κυριότερες εκ των οποίων είναι: »Για σένανε μπορώ», »Η αγάπη μας», »Τηλεφωνώ», »Τολμώ», »Και να που γύρισες», »Η Μαλάμω», »Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα» και αμέτρητες άλλες.
Τη δεκαετία του 90 τραγουδάει »Ένας φίλος», »Θέλω να τ’ ακούω», συνεργάζεται με τον Τάκη Μουσαφίρη, τον Αντώνη Καλογιάννη, το Γιάννη Πάριο τη Σοφία Βόσσου, το Μανώλη Μητσιά. Το 1993 ο Σταμάτης Φασουλής σκηνοθετεί το τηλεοπτικό show »Μαρινέλλα και χθες και σήμερα και αύριο», με τη συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα και του Κώστα Χατζή. Έρχεται έπειτα ο δίσκος »Ξημέρωμα του Έρωτα», σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και Χρήστου Νικολόπουλου.
Το 1995 θα παίξει στο θέατρο και μάλιστα την κορυφαία του χορού σε παραστάσεις του Ευρυπίδη υπό τις οδηγίες του Χρήστου Λεοντή, Σταμάτη Κραουνάκη και άλλων, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και μετά σε όλη την Ελλάδα. Ο κορυφαίος θεατρολόγος Κώστας Γεωργουσόπουλος θα την υμνήσει γι αυτές τις ερμηνείες της: Ήταν ο καλύτερος χορός των τελευταίων 20 χρόνων.
Το 2000 η Μαρινέλλα πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική μεταφορά του βιβλίου »Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες» σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτσομύτη και μουσική Σταμάτη Κραουνάκη. Δυο χρόνια μετά επιστρέφει στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού για το αφιέρωμα στο Μίμη Πλέσσα μαζί με το Δημήτρη Μητροπάνο και την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
