Όπως είπε ο Τολστόι, Μια μεγάλη καρδιά, καμία αγνωμοσύνη δε μπορεί να την κλείσει, καμιά αδιαφορία δε μπορεί να την κουράσει. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλές φορές μπορεί να αισθανθούμε ότι είμαστε μόνοι μας. Παρόλα αυτά πρέπει να γνωρίζουμε ότι το να ενεργεί κανείς με τιμιότητα έχει ένα τίμημα, και αν αυτό μπορεί να είναι ακόμη και η απογοήτευση, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε. Είναι πάντα προτιμότερο να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου παρά να νιώθεις ότι πηγαίνεις ενάντια στα «πιστεύω» σου.

Ωστόσο, για να καταφέρουμε να επιβιώσουμε σε αυτόν τον πολύπλοκο κόσμο και στις καθημερινές σχέσεις μας, είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε μια σειρά από συναισθηματικές και γνωστικές «άγκυρες», τις οποίες οφείλουμε να διατηρήσουμε για να αποφύγουμε τις περαιτέρω καταστροφικές συνέπειες.

Επειδή η καλοσύνη δεν είναι συνώνυμη της αφέλειας, αλλά του θάρρους να παραμείνουμε πιστοί στην καρδιά και τις αξίες μας:

• Δεν πρέπει να είμαστε διαρκώς εφησυχασμένοι. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πηγή πόνου από το να προσπαθεί κανείς να ευχαριστήσει ολόκληρο τον κόσμο.

• Προσπαθείστε να μην πηγαίνετε ενάντια στις δικές σας ανάγκες για να δράσετε βάσει «αυτού που πιστεύετε ότι οι άλλοι αναμένουν από εσάς». Η ζωή δεν είναι τόσο περίπλοκη.

• Δεν είναι χρήσιμο να παθαίνουμε εμμονή ότι πρέπει να ανταμοιβόμαστε για όσα κάνουμε. Η καλοσύνη δεν απαιτεί αποδείξεις, αρκεί να είναι σύντονη με τις αξίες μας.

• Να θυμάστε ότι η συνεχής προσφορά δεν ενισχύει την αυτοεκτίμηση. Μερικές φορές είμαστε υποχρεωμένοι να θάψουμε τις ψευδαισθήσεις μας. Μην διστάσετε να απομακρύνετε τον εαυτό σας από καταστάσεις που δύναται να σας βλάψουν. Θα κερδίσετε δύναμη και προσωπική ισορροπία.

• Τέλος, είναι σημαντικό να αντιληφθείτε ότι κάποιος που αγνοεί τις καθημερινές μικρές πράξεις αγάπης θα αδιαφορεί και για όλες τις υπόλοιπες, καθώς η πραγματική αγάπη δεν χρειάζεται σπουδαίες πράξεις για να αναγνωριστεί.

Άννα Αποστολίδου, Κλινική Ψυχολόγος Πηγή