The Leonardo Da Vinci Code: Δημιουργική Περιέργεια

Η  διάνοια του Leonardo Da Vinci δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια παράγραφο ή ένα άρθρο. Απλώνεται αέναη σαν ένα πέπλο μυστηρίου που καλύπτει τις εκπληκτικές επιπτώσεις που είχαν τα αποτελέσματα των μεγαλοφυών σκέψεων αυτής της μεγάλης προσωπικότητας. Γεννημένος το Σαββάτο της  15ης Απριλίου του 1452, υπήρξε φιλόσοφος, στοχαστής, καλλιτέχνης, εφευρέτης και κυρίως σημάδεψε όχι μόνο την δική του γενιά αλλά έθεσε και τα θεμέλια για την εξέλιξη ενός μέλλοντος που μπόρεσε μόνο να φανταστεί και να ζήσει μέσα από τις ξεχωριστές και αφάνταστα πολύπλοκες σκέψεις του.

the_Da_Vinci_Code

Η δημιουργική περιέργεια είναι κεντρική πηγή νοήματος στις ζωές μας για πολλούς λόγους. Ο πρώτος είναι πως τα πράγματα που είναι ενδιαφέρον, σημαντικά και ανθρώπινα, είναι αποτέλεσμα της δημιουργικότητας. Μοιραζόμαστε το 98% του γενετικού μας κώδικα με τους χιμπατζήδες. Αυτό που μας κάνει διαφορετικούς – η γλώσσα μας, οι αξίες μας, η καλλιτεχνική έκφραση, η επιστημονική κατανόηση και τεχνολογία- είναι αποτέλεσμα της ανεξάρτητης δημιουργικότητας  που αναγνωρίστηκε, επιβραβεύτηκε και μεταλαμπαδεύτηκε μέσω μάθησης. Χωρίς την δημιουργική περιέργεια μας, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να ξεχωρίζουμε από κάποια θηλαστικά!

Ο δεύτερος λόγος είναι πως η δημιουργική περιέργεια μας είναι τόσο ξεχωριστή, που όταν πλέουμε στα πελάγη της, αισθανόμαστε πως ζούμε πιο έντονα και με μια πολύχρωμη πληρότητα ύπαρξης και σκοπού.

Καθ’ όλη την διάρκεια ζωής και ύπαρξης του, το ανθρώπινο είδος, παλεύει να τιθασεύσει την ανάγκη του για αθανασία  με έργα και δημιουργίες που τείνουν να μετατρέψουν την φθορά σε αφθαρσία. Οι Θρησκείες σε όλο τον κόσμο είναι βασισμένες σε μύθους με έναν ή περισσότερους Θεούς, που σχηματίζουν τον Παράδεισο, την Γη και τα Νερά. Κάπου στο ενδιάμεσο της γραμμής δημιούργησαν και τον Άνθρωπο – μικρό και αβοήθητο στην Θεική δύναμη και Βούληση. Ήταν μόνο πολύ πρόσφατα στην Ιστορία όπου η ανθρώπινη φυλή έστρεψε το τραπέζι της ισχύος υπέρ της. Τώρα, οι άνθρωποι είναι οι Δημιουργοί και Θεοί της δικής τους φαντασίας. Είτε ξεκίνησε στην Αρχαία Ελλάδα, στην Κίνα ή Αίγυπτο, χιλιάδες χρόνια πριν, η ανεξαρτητοποίηση του ανθρώπινου είδους από την πλήρη εξάρτηση του από το Θεικό, συνέβη ελάχιστα χρόνια πριν σε σχέση με την δημιουργία του.

Και είτε Ανθρώπινη ή Θεική η πηγή της δημιουργικής στιγμής, το Σύμπαν ισορροπεί μεταξύ ελέους και οργής, δημιουργίας και καταστροφής, χάους και τάξης.

Δημιουργική Περιέργεια και ο Leonardo Da Vinci

Η περιέργεια του DaVinci ήταν ατελείωτη. Δεν έπαιρνε τίποτα ως δεδομένο και την κάθε επιστήμη την θεωρούσε ως βάση, μια μήτρα γνώσης και άγνοιας ώστε να ξεκινήσει τον δικό του αγώνα για μάθηση και συνεχή επαναπροσδιορισμό των πάντων γύρω του. Από την τελειότητα της MonaLisa, στα πρώτα σχέδια ελικοπτέρου και ιπτάμενων μηχανισμών, μέχρι την εφεύρεση πυροβόλων όπλων αλλά και πολυάριθμων καινοτομιών στην Βοτανολογία, Ανατομία, Γεωλογία και Φυσική, η περιέργεια του δεν γνώριζε όρια και φραγμούς.

  • 40 χρόνια πριν τον Κοπέρνικο θα υποστηρίξει στις χαμένες σημειώσεις του ότι ο Ήλιος είναι σταθερός.
  • 60 χρόνια πριν τον Γαλιλαίο θ’ αναφέρει για πρώτη φορά την ιδέα περί μαγνητικών πεδίων ανάμεσα στους Πλανήτες.
  • 200 χρόνια πριν τον Νεύτωνα θα γράψει: ‘’Every weight tends to fall towards the center by the shortest possible way  ’’.
  • 400 χρόνια πριν τον Δαρβίνο θα τοποθετήσει τον άνθρωπο και τον πίθηκο στην ίδια εξελικτική γραμμή.

Η περιέργεια στηρίζεται στην φυσική παρόρμηση να μάθουμε περισσότερα, και στην πρόκληση να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις γνώσεις και να τις αναπτύξουμε ως προς όφελος μας

Τα Κίνητρα Πίσω από την Μοναδική Περιέργεια του DaVinci

Ο διάσημος Νομπελίστας  Daniel Boorstin, στο βιβλίο του The Creator: A History of Heroes of the Imagination, αναφέρει:

Αντίθετα με τον Δάντη, Gioto ή Brunelleschi, τα κίνητρα του DaVinci δεν ήταν η γυναίκα, η Θρησκεία ή ο Χριστός. Η πίστη και το πάθος του Leonardo ήταν η αγνή ανάγκη για αλήθεια και ομορφιά

Όπως ο ίδιος ο DaVinci αναφέρει στο έργο του Treatise on Painting:

Ξέρουμε καλά ότι τα λάθη είναι πιο εύκολο ν’ ανιχνευθούν στα έργα των άλλων παρά στα δικά μας. Όταν ζωγραφίζεις πρέπει να πάρεις έναν επίπεδο καθρέφτη και συχνά να κοιτάς την δουλειά σου μέσα από αυτόν, και τότε κοιτάζοντας σε αντιστροφή, θα το δεις ως έργο κάποιου άλλου δημιουργού, και θα μπορέσεις να κάνεις καλύτερη κριτική των σφαλμάτων του με κάθε άλλο δυνατό τρόπο

Πηγή