Το αρχαίο ρητό «τα αγαθά κόποις κτώνται» δεν έχει ισχύ μόνο στην υλική ευημερία, αλλά και στην ευτυχία ενός ανθρώπου, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Η έρευνα διαπιστώνει, ότι οι άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν σκληρά να μάθουν μια δεξιότητα ή να βελτιώσουν μια ικανότητά τους, όπως να μάθουν να οδηγούν ή να λύνουν ένα μαθηματικό πρόβλημα, μπορεί στην αρχή να νιώθουν αυξημένο στρες, όμως στη συνέχεια, όταν τα καταφέρουν, όχι μόνο νιώθουν άμεση ευχαρίστηση, αλλά επιπλέον αυξάνουν το επίπεδο ικανοποίησης και ευτυχίας που αισθάνονται καθημερινά σε μακροχρόνια βάση.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι συχνά οι άνθρωποι εγκαταλείπουν στα μισά την προσπάθεια να κάνουν ή να μάθουν κάτι, επειδή δεν αντέχουν την ψυχική πίεση, όμως αν επιμείνουν, θα ανταμειφθούν ανάλογα, νιώθοντας πιο σίγουροι για τον εαυτό τους και πιο ευτυχισμένοι.

Το συμπέρασμα αυτό ισχύει για μια πλειάδα δραστηριοτήτων: ενός μαθητή στο σχολείο, ενός αθλητή ή απλώς ασκούμενου στο γυμναστήριο, ενός εργαζόμενου στη δουλειά του κ.α.

Σε κάθε περίπτωση, όσο διαρκεί η εκμάθηση και η προσπάθεια, οι άνθρωποι βιώνουν μικρότερη ικανοποίηση και υψηλότερο άγχος, στο τέλος της μέρας όμως οι ίδιοι πλημμυρίζουν από ευχαρίστηση γι’ αυτό που πέτυχαν.

Η έρευνα τονίζει, πως είναι μάλλον αναπόφευκτο ότι κάποιος θα πρέπει να περάσει προσωρινά μέσα από μια δύσκολη φάση μέχρι να δρέψει τους καρπούς των κόπων του.

Κάνοντας διάφορα πειράματα και παρακολουθώντας τη συμπεριφορά και τα συναισθήματα πολλών εθελοντών, χωρισμένων σε ομάδες, οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι οι άνθρωποι, για να νιώσουν καλά τη στιγμή που κάνουν κάτι, πρέπει να αισθάνονται ότι το έχουν διαλέξει οι ίδιοι και ότι τους εξυπηρετεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Όταν, αντίθετα, νιώθουν ότι κάτι οφείλουν να το κάνουν είτε τους αρέσει είτε όχι (όπως συχνά συμβαίνει σε μαθητές, εργαζόμενους κλπ.), τότε οι άνθρωποι νιώθουν ψυχική πίεση και μείωση της ικανοποίησής τους.

Για να νιώσουν καλύτερα οι άνθρωποι, πρέπει είτε να περάσουν την δύσκολη φάση της εκμάθησης και να ικανοποιηθούν με τα αποτελέσματα των κόπων τους (π.χ. όταν πια κανείς μαθαίνει να οδηγεί μόνος του) ή πρέπει να βιώσουν μεγαλύτερη αυτονομία στην επιλογή των δραστηριοτήτων τους, ώστε να αισθανθούν πιο «δικό τους» αυτό που έχουν να κάνουν.

Το τελευταίο, κατά τους ερευνητές, ισχύει ιδιαίτερα για το επάγγελμα και το εργασιακό περιβάλλον κάποιου.

ΑΠΕ