Τι κρύβεται μέσα στο μυαλό όσων μπορούν να διαχειριστούν τα όσα συμβαίνουν γύρω τους με απόλυτη ηρεμία; Πώς γίνεται και δεν κινδυνεύουν από κρίσεις πανικού; Ή ακόμα πιο εντυπωσιακό, οι άνθρωποι αυτοί θυμώνουν σπάνια. Όχι, δεν μιλάμε για «αναίσθητους ανθρώπους» αλλά για ανθρώπους με έντονη αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμό και φυσικά αυτοέλεγχο. Εύλογα μπορεί να ρωτήσει κανείς «Μα πώς γίνεται και δεν έχουν άγχος ζώντας σε μία συνεχώς εξελισσόμενη κοινωνία με χιλιάδες πληροφορίες και ερεθίσματα;»
Το άγχος είναι ωφέλιμο καθώς μας κινητοποιεί να δράσουμε και να βρούμε λύσεις. «Fight or flight» λένε οι ειδικοί για το ένστικτο που έχουν οι άνθρωποι να αντιδρούν μπροστά στο κίνδυνο.
Όταν όμως στο μυαλό κυριαρχούν τα χειρότερα σενάρια, τότε ξεκινούν τα προβλήματα. «Και αν συμβεί εκείνο…», «Και δεν τα καταφέρω», «Και αν πάθω αυτό…», «Και αν πάθω το άλλο…», «Τότε τι…;».
Η υπερβολική ανησυχία, που συνδυάζεται με μπόλικα στοιχεία αβεβαιότητας και καταστροφολογίας, σπανίως ωφελεί. Για την ακρίβεια ακινητοποιεί.
Υπάρχει όμως εναλλακτική; Γίνεται να σπάσει κανείς το φαύλο κύκλο των παράλογων φόβων και του έντονου στρες;
Η «φιλοσοφία» του Ζεν και όσων την ακολουθούν έρχεται να μας διδάξει πολλά. Αρχικά, το Ζεν δεν είναι κάποια θρησκεία ή κάτι μεταφυσικό. Είναι προσωπικό βίωμα, καθαρή εμπειρία της ζωής και του εαυτού μας.
Δεν βρίσκεται μέσα σε βιβλία ή σε ιερά κείμενα. Δεν βρίσκεται μόνο σε μοναστήρια και κέντρα εκπαίδευσης. Το Ζεν στην ουσία του είναι αγνό, αυθεντικό, ελεύθερο από πεποιθήσεις και δόγματα. Μέσα από την εξάσκησή του βιώνει κανείς την ελευθερία και τη χαρά του να είναι απλά πλήρης, να είναι αληθινά ο εαυτός του. Με απλά λόγια Ζεν είναι η αφύπνιση στον αληθινό μας εαυτό και η συμπόνια που γεννά η αφύπνιση αυτή.
Παρατηρώντας λοιπόν του «Ζεν» ανθρώπους διαπιστώσαμε τα εξής:
Ζουν στο εδώ και τώρα. Είναι το μεγαλύτερο μυστικό και ειδοποιός διαφορά όσων αγχώνονται υπερβολικά και όσων δεν αφήνουν το άγχος να επηρεάσει της ζωή τους.
Ξέρουν να παίρνουν αποστάσεις από ένα πρόβλημα, γεγονός που τους επιτρέπει να δουν την κατάσταση πιο αντικειμενικά και με τη συναισθηματική αποστασιοποίηση που είναι απαραίτητη για να βρουν λύσεις.
Έχουν το σωστό timing για να ανησυχήσουν. Μπορεί να ακουστεί περίεργο ή υπερβολικό όμως είναι η αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι ανησυχούν και αγχώνονται. Δεν σπέρνουν όμως τον πανικό με καταστροφικά σενάρια.
Δεν κάνουν αρνητικές σκέψεις.
Η αδυναμία να αποδεχθεί κανείς την αβεβαιότητα βρίσκεται στη ρίζα των παράλογων φόβων. Όσοι ανησυχούν υπερβολικά έχουν μια έντονη ανάγκη να γνωρίσουν και να ελέγξουν ό,τι θα τους συμβεί στο μέλλον. Ανησυχώντας για κάθε πιθανό καταστροφικό σενάριο, πιστεύουν ότι μπορούν να προβλέψουν και να αντιμετωπίσουν ό,τι τους επιφυλάσσει το μέλλον και να αποφύγουν τα δυσάρεστα. Κάτι τέτοιο φυσικά είναι αδύνατο.
Είναι καλά με τον εαυτό τους και έχουν αποδεχτεί πως σ΄αυτή τη ζωή τίποτα δεν μπορεί να είναι τέλειο. Προσπαθούν για το καλύτερο άλλα χωρίς να αναζητούν την τελειότητα. Γιατί απλά δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι άπειρες δυνατότητες για συνεχή αλλαγή και βελτίωση.
Φυσικά, αποφεύγουν τα άτομα που έχουν αρνητική ενέργεια και φαντάζονται συνεχώς πώς όλα θα πάνε στραβά στο τέλος.
Σαν γενικό κανόνα πάντως κρατήστε το εξής:
Στη ζωή δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν απλώς μπερδεμένα μυαλά που δεν μπορούν να δουν καθαρά επειδή δεν έχουν πάρει απόσταση από τα προβλήματα. Η ζωή, ο έρωτας, η αγάπη είναι υπέροχα. Το θέμα είναι να το καταλάβετε και να ξεκινήσετε από τον εαυτό σας. Αν δεν ζείτε, δεν αγαπάτε και δεν είστε ερωτευμένες με τον εαυτό σας, δεν μπορείτε να το κάνετε για τους άλλους.
Και δεν τίθεται λόγος για ναρκισσισμό εδώ ή για εγωισμό. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιον να μάθει τον εαυτό του και να συνειδητοποιήσει ποιος πραγματικά είναι. Πρέπει όμως να επιμείνετε και στο τέλος σίγουρα θα αμειφθείτε για τον «κόπο» σας.
