Το να ενδίδεις σε υπερβολική υπερηφάνεια για τις δικές σου γνώσεις, ικανότητες, ή εμπειρίες και να προσπαθείς να αποκτήσεις περισσότερη δύναμη ή εξουσία απ’ ό,τι σου ανήκει, είναι θανάσιμο.

Τέτοια θριαμβολογία όχι μόνο αποξενώνει τους άλλους, γιατί ασφυκτιά κάποιος όταν βρίσκεται γύρω του τέτοιος άξεστος αλαζόνας, αλλά οδηγεί επίσης σε ματαιοδοξία που εμποδίζει την αλλαγή προς μια υγιή κατεύθυνση. Εξακολουθείς να περιστρέφεσαι γύρω από τους γνωστούς κύκλους. Πιάνεσαι στα ίδια γλοιώδη δίκτυα. Ποτέ δεν συμβαίνει κάτι το καινούργιο ή το εύθυμο.

Σταμάτα να φλυαρείς σαν τη γαλιάντρα. Σημείωσε τι πραγματικά συμβαίνει, όχι απλά τι νομίζεις πως συμβαίνει ή τι εύχεσαι να συνέβαινε. Να παρατηρείς και να ακούς.

Για να κάνεις οποιοδήποτε πράγμα καλά, πρέπει να έχεις την ταπεινοφροσύνη να το κάνεις αδέξια στην αρχή, να ακολουθήσεις “τα ρουθούνια σου” [τα ένστικτά σου], να χαθείς, να κάνεις λάθη και απροσεξίες. 

Έχε το θάρρος να αναλάβεις κάτι κι ας το κάνεις ακόμη κι αδέξια. Η σημαντική γνώση και η προσωπική καθοδήγηση κατοικούν σε απροσδόκητα μέρη.

*Από το βιβλίο “Επίκτητος – Η Τέχνη του Ζην” Σάρον Λέμπελ, Εκδ. Πύρινος Κόσμος