Είναι γνωστό ότι ένας γάμος δεν είναι εύκολο να είναι πετυχημένος. Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι αρκετά και διάφορα στην καθημερινότητα του ζευγαριού. Ακολουθούν μερικά από αυτά:
* Όταν το ζευγάρι είναι εθισμένο σε συγκρούσεις, εντάσεις και αντιπαραθέσεις.
* Όταν είναι απονεκρωμένος. Η ασφάλεια και η προστασία που παρέχει πολλές φορές η σιωπή, προτιμάται από την ανοιχτή αντιπαράθεση και τον διάλογο μεταξύ των συντρόφων. Η σιωπή και η απάθεια αντικαθιστούν τον ειλικρινή διάλογο και την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην επικοινωνία.
*Όταν το ζευγάρι δεν μοιράζεται ενδιαφέροντα και δραστηριότητες, δεν αφιερώνει κοινό χρόνο. Κυριαρχεί μία δυσαρμονία μεταξύ της εικόνας του παρελθόντος, όπου η σχέση ήταν ζεστή και ζωντανή, και του παρόντος, όπου υπάρχει το συναισθηματικό κενό, και πολλές φορές η απογοήτευση από την αίσθηση της μη αναστρέψιμης κατάστασης.
* Όταν υπάρχει ζηλοτυπία μέσα στον γάμο.
Αν η μικρή ζήλια δείχνει θαυμασμό και ενδιαφέρον για τον σύντροφο, αυτή είναι καλοδεχούμενη για τη ζωή του ζευγαριού. Μας θυμίζει ότι «οφείλω να τον προσέχω και να του δείχνω ότι τον θέλω», ενώ παράλληλα «είμαι και εγώ επιθυμητός από αυτόν». Προσοχή η ζήλια δεν πρέπει να συγχέεται με τη ζηλοτυπία που είναι μια παθολογική κατάσταση ζήλιας, δημιουργώντας παρανοϊκά σενάρια απιστίας και απάτης, οδηγώντας το ζευγάρι πολλές φορές σε ακραίες και βίαιες καταστάσεις.
* Όταν υπάρχει κατάθλιψη και παθητικότητα στον γάμο.
Αν ο/η σύντροφος εμφανίζει δυσκολία έκφρασης συναισθημάτων και επιλέγει τη σιωπή ως μέσο επικοινωνίας, αυτό σηματοδοτεί την παραίτηση και την αδιαφορία, ή την εσωτερική αίσθηση ενός ανείπωτου θυμού. Ο/η σύντροφος με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορεί να δέχεται άκριτα και αδιαμαρτύρητα προσβολές, απορρίψεις και ματαιώσεις από τον σύντροφο.
* Όταν υπάρχει εξάρτηση στον γάμο.
Η εξάρτηση μπορεί να δηλώνει έλλειψη αυτοπεποίθησης, αίσθηση ανικανότητας και ανεπάρκειας. Έτσι ο/η σύντροφος αναζητά από τον άλλο σύντροφο να είναι ενεργητικός, δυναμικός, προστατευτικός και κυριαρχικός. Πολλές φορές όμως η έκδηλη και συνεχής ανάγκη για εξάρτηση μπορεί να μεγιστοποιήσει το αίσθημα κατωτερότητας και να επιφέρει με τη σειρά του περαιτέρω αίσθημα αναξιότητας και κατάθλιψης, αλλά ακόμη και επιθετικότητα και θυμό προς τον σύντροφο που θεωρείται κυριαρχικός, χωρίς τελικά να μπορεί να καλύψει τα συναισθηματικά κενά του/της εξαρτητικού συντρόφου.
Θάνος Ασκητής
