Ο διάσημος ψυχίατρος Σίγκμουντ Φρόιντ δήλωσε ότι οι λόγοι που μας ωθούν να αγαπάμε ένα ζώο με τέτοια ένταση, κατανοούνται όταν βλέπουμε ότι η αγάπη τους είναι άνευ όρων. Δίνουν αγάπη χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση. Είναι εκεί όταν τα χρειάζεσαι και όταν έχεις ανάγκη από λίγη συντροφιά. Αυτό είναι πραγματική αγάπη. Είναι ένας δεσμός, που αν χτιστεί σωστά, μπορεί να κρατήσει για πάντα. Εξάλλου μπορείς να καταλάβεις πολλά πράγματα για τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ζώα.
Τα ζώα δίνουν νόημα στη ζωή μας και την κάνουν λίγο καλύτερη με την αγάπη τους. Όμως εμείς τους την ανταποδίδουμε πάντα;
Η σχέση που έχουμε με τα ζώα μας απελευθερώνεται από τις αφόρητες συγκρούσεις του πολιτισμού. Ο Freud είχε δίκιο όταν είπε ότι «τα σκυλιά δεν έχουν ούτε τη διαιρεμένη προσωπικότητα, ούτε τη σκληρότητα του πολιτισμένου ανθρώπου, ούτε το πνεύμα εκδίκησης του τελευταίου ενάντια στους περιορισμούς που του επιβάλλει η κοινωνία».
Ορθώς υποστήριξε ότι ένα σκυλί περιέχει την ομορφιά μιας πλήρους ύπαρξης. Και αυτό το αίσθημα της στενής συγγένειας, της αδιαμφισβήτητης αλληλεγγύης, υπάρχει πολύ καθαρά.
«Τα απλά και άμεσα συναισθήματα ενός σκύλου, όταν κουνάει την ουρά του για να εκφράσει τη χαρά του ή για να δείξει τη δυσαρέσκειά του, είναι πολύ πιο ευχάριστα. Τα σκυλιά μας θυμίζουν τους ήρωες της ιστορίας και ίσως γι ‘αυτό συχνά τους δίνουμε τα ονόματά τους.”
Ένα σκυλί ζει κατά μέσο όρο 12 χρόνια … Γιατί είναι τόσο άδικο;
Όταν αγαπάμε ένα ζώο, ο χρόνος που περνάμε με αυτό δεν αρκεί. Μα πάνω από αυτό, η συνειδητοποίηση της άπειρης, άνευ όρων, αγάπης του, αρκεί για να δεθούμε για πάντα μαζί του. Να γίνει μέλος της οικογένειας μας. Της ύπαρξης μας της ίδιας.
Οι υπερδυνάμεις τους, όπλα μαζικής καλοσύνης
Όταν αγαπάμε ένα ζώο, πολλά πράγματα μας εκπλήσσουν και μας αγγίζουν. Η ικανότητά του να “διαισθάνεται” το μέλλον, ή να «αισθάνεται» και να εναρμονίζονται με τη συναισθηματική μας κατάσταση, το παιχνιδιάρικο βλέμμα του, η ζητιανιά της αγκαλιάς και της αγάπης … Όλα αυτά και πολλά άλλα μάς γεμίζουν κάθε κενό.
Κάθε φορά που πρέπει να αφήσουμε τα ζώα μας μόνα στο σπίτι, το κάνουμε με βαριά καρδιά. Και πραγματικά υπάρχουν φορές που σκεφτήκαμε να βρούμε μια δικαιολογία για να ακυρώσουμε την έξοδο μας, να βάλουμε πιτζάμες και αγκαλιά με τον αγαπημένο, χνουδωτό μας φίλο, να δούμε μια ταινία… Τα παραπονιάρικα μάτια τους όταν είναι να φύγουμε, μας γεμίζουν με θλίψη. Αλλά η χαρά τους, όταν μας βλέπουν πάλι, μας πλημμυρίζει με ευτυχία, (κι ας πρέπει να σφουγγαρίσουμε τα τσίσα της χαράς τους).
Τα ζώα είναι χωρίς αμφιβολία οι καλύτεροι θεραπευτές για πολλούς ανθρώπους. Η ευγένειά τους και η καλοσύνη τους δεν έχουν όρια. Αν δεν έχουμε κανένα ζώο να αγαπάμε, ένα κομμάτι της ψυχής μας κοιμάται. Ωστόσο, έχει κρατήσει ένα χώρο για αυτά σε αναμονή…
Η δήλωση “κανείς δεν θα σε αγαπάει ποτέ περισσότερο από τον εαυτό του” χάνει το νόημά της. Επειδή τα ζώα είναι αληθινοί δάσκαλοι στην τέχνη της αγάπης. Κάθε δευτερόλεπτο που περνάει κάποιος δίπλα τους είναι ένα δώρο. Η αγάπη ενός ζώου είναι μια από τις πιο όμορφες εμπειρίες που υπάρχουν. Όσοι το έχουν βιώσει γνωρίζουν.
