Ο δεσμός ανάμεσα στο νονό και το βαφτιστήρι, είναι μοναδικός. Είναι μια σχέση ζωής και μια σχέση εμπιστοσύνης, την οποία μπορούμε και εμείς οι γονείς να την καλλιεργήσουμε με το δικό μας τρόπο. Νονός δεν σημαίνει μόνο δώρα. Έτσι για να συμβάλουμε στο δεσμό νονού-βαφτιστηριού φροντίζουμε:
1. Επιλέγουμε για νονό του παιδιού μας έναν άνθρωπο απ’ το στενό φιλικό ή οικογενειακό μας περιβάλλον, που είναι πολύ πιθανό να μην απομακρυνθεί απ’ τη ζωή της οικογένειάς μας.
2. Επιτρέπουμε στη νονά να χτίσει σιγά σιγά μια καλή σχέση με το παιδί. Της έχουμε εμπιστοσύνη κι αν δεν είναι έμπειρη με παιδιά τη βοηθάμε να εξοικειωθεί, ώστε να μπορεί να ασχολείται με το παιδί μας απ’ τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
3. Ενισχύουμε το δεσμό απ’ την πλευρά του παιδιού, μιλώντας του συχνά για τη νονά και το νονό του. Αν οι νονοί του είναι φίλοι μας από παλιά, του δείχνουμε φωτογραφίες από κοινές εμπειρίες ώστε να αισθανθεί πως είναι "δικοί μας" άνθρωποι.
4. Δεν κατακρίνουμε και δεν κατηγορούμε τη νονά του παιδιού για τυχόν λάθη, παραλείψεις ή υπερβολές στη σχέση της με το παιδί – ποτέ, τουλάχιστον, μπροστά στο παιδί. Αν η νονά αμελεί τις συναισθηματικές της υποχρεώσεις προς το βαφτιστήρι της, αν δεν εμφανίζεται στις γιορτές και τα γενέθλια, τότε προσπαθούμε να αποκαταστήσουμε τη σχέση μαζί της.
5. Προσπαθούμε να περνάμε κάποιες μέρες μαζί ώστε να δεθεί το παιδί μαζί της: να πηγαίνουμε κοινές διακοπές οι δύο οικογένειες, να πηγαίνουμε μια εκδρομή, να συναντιόμαστε τουλάχιστον μια φορά το μήνα στο σπίτι μας ή στο δικό της.
6. Μαθαίνουμε στο παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του για τη νονά του. Ένα τηλεφώνημα, ένα μικρό δωράκι για χρόνια πολλά στις γιορτές είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να μάθει πως πρέπει να δείχνουμε και να ανταποδίδουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον.
7. Τέλος, προσπαθούμε να κάνουμε μια ψύχραιμη επιλογή της νονάς του παιδιού. Αυτό που ψάχνουμε είναι ένας άνθρωπος που θα έχει αίσθηση της ευθύνης και την ικανότητα να δημιουργεί συναισθηματικό δεσμό με τους άλλους.
