Ο Αλεξανδρινός ποιητής, και ένας από τους σημαντικότερους του περασμένου αιώνα, μας έμαθε πολλά. Μας χάρισε ταξίδια στην Ιστορία, στη φιλοσοφία αλλά και στον άκρατο αισθησιασμό της γλώσσας του. Μας συγκίνησε με τον ιδιαίτερο λόγο του, και τους ακόμα πιο ιδιαίτερους στίχους που ενίοτε «βασάνιζε» για χρόνια ολόκληρα μέχρι να γίνει αντάξιά του κάθε αράδα. Μας μίλησε για την Ιθάκη και τους Κύκλωπες που μπορούμε να αποφύγουμε. Μας θύμισε πόσο (δεν) χρειαζόμαστε βαρβάρους στη ζωή μας. Αλλά δεν είναι τα μόνο τα οποία μάθαμε από αυτόν. Ιδού δέκα μεγάλα λόγια από τον μεγάλο Κωνσταντίνο Καβάφη:
Για τις παγίδες της γνώσης:
«Ίσως το φως να ‘ναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.»
Για τη βια(σύνη):
«Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία.»
Για τη φύση της Τέχνης:
«Και τι άλλο είναι η τέχνη παρά λεπτομέρειες»
Για την αξιοπρέπεια στη ζωή:
«Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,
Μες στες πολλές κινήσεις και ομιλίες.»
Για τη σημασία της προσπάθειας:
«Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.»
Για την ανάγκη του ανθρώπου να ‘χει «βαρβάρους»:
«Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.»
Για το γιατρικό του γήρατος:
«το γήρασμα του σώματος και της μορφής
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι
εις σε προστρέχω τέχνη της ποιήσεως
που κάπως ξέρεις από φάρμακα…»
Για την πίστη του ανθρώπου:
«Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.»
Για τη φύση της αλήθειας:
«Υπάρχουν Αλήθεια και Ψεύδος άρα γε; ή υπάρχει μόνον Νέον και Παλαιόν, και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αληθείας;»
Για τον λόγο που έγραψε τα υπέροχα ποιήματά του:
