Δεν αποτελεί έγκλημα η διακοπή της μηχανικής υποστήριξης των ζωτικών λειτουργιών ενός ασθενούς, αν αυτό είναι δική του θέληση, σύμφωνα με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Γερμανίας.

Η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Καρλσρούης δημιουργεί νομολογία, αποτελεί το επιστέγασμα πολυετούς δημοσίου διαλόγου για την ευθανασία στη Γερμανία και αθωώνει δικηγόρο που είχε καταδικασθεί για απόπειρα δολοφονίας, αφού συμβούλεψε μια γυναίκα να αφαιρέσει τον καθετήρα σίτισης που διατηρούσε τη μητέρα της στη ζωή επί πέντε χρόνια.

Η 71χρονη τότε ασθενής, Έρικα Κιούλμερ, είχε ζητήσει, πριν πέσει σε κώμα από εγκεφαλική αιμορραγία, να μην διατηρηθεί στη ζωή με τεχνητά μέσα.

Μεταφέρθηκε σε ίδρυμα και διατηρείτο στη ζωή χάρη σε έναν καθετήρα σίτισης, που της επέτρεπε να λαμβάνει τροφή και νερό.

Αν και η ασθενής είχε προφορικά δηλώσει προηγουμένως, ότι δεν θέλει να διατηρηθεί με τεχνητά μέσα στη ζωή, η διεύθυνση της κλινικής είχε αρνηθεί να ακολουθήσει τη γνώμη του γιατρού, που ζητούσε τη διακοπή της τεχνητής σίτισης, επικαλούμενη την ηθική υποχρέωση, να μην αφεθεί να πεθάνει από πείνα και δίψα.

Τελικά, το Δεκέμβριο 2007, η κόρη της και ο γιος της αποφάσισαν να αφαιρέσουν τον καθετήρα σίτισης.

Η γυναίκα πέθανε δεκαπέντε ημέρες αργότερα "από φυσικά αίτια", σύμφωνα με την νεκροψία, αφού μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο με απόφαση του ιδρύματος, όπου και της επανατοποθετήθηκε καθετήρας σίτισης.

Ο δικηγόρος είχε καταδικασθεί από γερμανικό δικαστήριο σε φυλάκιση 9 μηνών με αναστολή, αλλά η κόρη της ασθενούς είχε αθωωθεί, καθώς το δικαστήριο είχε κρίνει τότε ότι είχε οδηγηθεί σε σφάλμα από τον δικηγόρο της. Ο γιος της αυτοκτόνησε.

ΑΠΕ