Κάτι πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους μας: δεν πρέπει να μπερδεύουμε την ταπεινοφροσύνη με την ψεύτικη μετριοφροσύνη ή με τη δουλοπρέπεια. Όπως λέει ο Καστανιέντα, ένας πολεμιστής δεν σκύβει το κεφάλι του μπροστά σε κανέναν ούτε, όμως, επιτρέπει σε κανέναν να ταπεινωθεί μπροστά του.

Γιατί άφησε τον άνθρωπο για την έκτη ημέρα

Μια ομάδα σοφών συναντήθηκε σε ένα κάστρο στο Ακμπάρ, για να σχολιάσει το έργο του Θεού: ήθελε να μάθει γιατί είχε αφήσει τη δημιουργία τού ανθρώπου για την έκτη ημέρα.

– Σκεφτόταν να διοργανώσει καλά το Σύμπαν, ώστε να έχουμε όλα τα θαυμαστά στη διάθεσή μας – είπε ο ένας.

– Ήθελε να κάνει μερικές δοκιμές με ζώα, για να μη διαπράξει τα ίδια λάθη σ’ εμάς – ήταν το επιχείρημα ενός άλλου.

‘Ένας Εβραίος σοφός ήρθε για τη συνάντηση. Του ανακοίνωσαν το θέμα της συζήτησης:  «Κατά τη γνώμη σας, γιατί άφησε ο θεός τη δημιουργία τού ανθρώπου για την τελευταία ημέρα;».

– Πολύ απλό – σχολίασε ο σοφός. – Για να σκεφτόμαστε, όταν μας κυριεύει η υπερηφάνεια: ακόμη κι ένα κουνούπι είχε προτεραιότητα στο θείο έργο.

Ο λίθος που λείπει

Ένα από τα μεγάλα μνημεία της πόλης Κιότο είναι ένας ζεν κήπος, μια αμμώδης έκταση με δεκαπέντε λίθους.

Ο αρχικός κήπος είχε δεκαέξι λίθους. Σύμφωνα με τον μύθο, μόλις ο κηπουρός τελείωσε τη δουλειά του κάλεσε τον αυτοκράτορα να την θαυμάσει.

– Έξοχα! – είπε ο αυτοκράτορα. – Ο πιο ωραίος της Ιαπωνίας. Κι αυτός εδώ, ο πιο ωραίος λίθος του κήπου. Αμέσου ο κηπουροί έβγαλε  από τον κήπο τον λίθο που τόσο είχε θαυμάσει ο αυτοκράτορας και τον πέταξε.

– Τώρα ο κήπος είναι τέλειος- είπε του αυτοκράτορα. – Τίποτε δεν εξέχει και μπορεί να θαυμαστεί μ’ όλη του την αρμονία.

«’Ένας κήπος, όπως η ζωή, πρέπει να εκτιμηθεί σαν σύνολο. Αν πιαστούμε από την ομορφιά με τις  λεπτομέρειες όλα τα υπόλοιπα θα μα5 φανούν άσχημα».

Ο παράδεισος και η κόλαση

‘Ένας βίαιος σαμουράι, γνωστός ως ταραχοποιός, έφτασε στις πύλες ενός μοναστηριού και παρακάλεσε να μιλήσει με τον ηγούμενο. Χωρίς καθυστέρηση ο Ρυόκαν ήρθε να τον συναντήσει.

– Λένε ότι η ευφυΐα είναι πιο ισχυρή από τη δύναμη -σχολίασε ο σαμουράι. – Μήπως μπορείτε να μου εξηγήσετε τι είναι παράδεισος και τι είναι κόλαση; Ο Ρυόκαν έμεινε σιωπηλός.

– Είδατε; – φώναξε ο σαμουράι. – Εγώ θα μπορούσα πολύ εύκολα να τα εξηγήσω: για να δείξω τι είναι η κόλαση, φτάνει να ξυλοκοπήσω κάποιον. Για να δείξω τι είναι ο παράδεισος φτάνει να αφήσω κάποιον να φύγει ελεύθερος, αφού πρώτα τον απειλήσω πολύ.

– Δεν συζητάω με ανόητους σαν εσάς – σχολίασε ο ηγούμενος.

Του σαμουράι του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι, θόλωσε ο νους του από το μίσος.

– Να η κόλαση – είπε ο Ρυόκαν χαμογελαστός.

– Το να δίνεις σημασία σε ανοησίες Ο πολεμιστής ξαφνιάστηκε με το θάρρος του μοναχού και ηρέμησε.

– Να και ο παράδεισος – κατέληξε ο Ρυόκαν, καλώντας να περάσει μέσα. Το να μη δεχθείς  ανόητες προκλήσεις .