Μέχρι πρότινος κυριαρχούσε η αντίληψη ότι όταν τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν από το σπίτι για σπουδές, για να ζήσουν μόνα τους ή να παντρευτούν, οι γονείς βίωναν το «σύνδρομο της άδειας φωλιάς»: ένιωθαν μόνοι και λυπημένοι και φοβούνταν ότι έπαυαν να είναι χρήσιμοι. Πολυάριθμες μελέτες έχουν γίνει με σκοπό να προετοιμάσουν τους γονείς για την ημέρα που το «πουλάκι» τους θα ανοίξει τα φτερά του.
Σύμφωνα όμως με νέα βρετανική έρευνα, αφότου περάσουν οι πρώτες δύσκολες εβδομάδες το ζευγάρι μάλλον αρχίζει να πανηγυρίζει για τη νέα του ζωή. Βλέπει τα οικονομικά του να βελτιώνονται, νιώθει περισσότερη ανεξαρτησία και διάθεση για ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις σημειώνεται και αναζωπύρωση της ερωτικής έλξης μεταξύ των δύο συζύγων που ξαφνικά αρχίζουν να ζουν χωρίς την καθημερινή έγνοια των «βλασταριών» τους.
Όπως απέδειξε η δημοσκόπηση για λογαριασμό της βρετανικής εταιρείας εύρεσης κατοικίας για φοιτητές «Unite» το 84% των γονέων δηλώνει ότι η ζωή του βελτιώθηκε και πήρε… παράταση από τότε που τα παιδιά έφυγαν από το σπίτι. Οι σύζυγοι διέθεταν πλέον περισσότερο προσωπικό χρόνο ο ένας για τον άλλο διότι, για παράδειγμα, δεν ήταν πλέον αναγκασμένοι να μαγειρεύουν, να καθαρίζουν τα δωμάτια των παιδιών τους ή να ασχολούνται με τα ρούχα τους. Πολλοί γονείς ανακάλυψαν πάλι τη σχέση τους και δήλωσαν ότι από τότε που έμειναν μόνοι νιώθουν δέκα χρόνια νεότεροι, ενώ όσοι δεν χρειάστηκε να συνεχίζουν να συντηρούν οικονομικά τα παιδιά τους έγιναν κατά μέσον όρο 720 ευρώ πλουσιότεροι.
Κουνώντας το μαντίλι στα παιδιά τους φαίνεται ότι δημιούργησαν περισσότερο χώρο στη ζωή τους για φίλους και όπως αποκαλύπτει η έρευνα διεύρυναν τον κύκλο των γνωριμιών κατά περίπου πέντε άτομα.
Ο επιπλέον χρόνος και τα επιπλέον χρήματα αύξησαν τις κοινωνικές τους εξόδους κάνοντάς τες τρεις φορές πιο συχνές ανά εβδομάδα.
Επίσης μένοντας μόνοι απέκτησαν την τάση να αναζητούν νέες εμπειρίες. Μάλιστα για τους μισούς από τους συμμετέχοντες στην έρευνα το «ξανάνιωμα» ήταν τέτοιο που δήλωσαν ότι θα επιθυμούσαν να ασχοληθούν με κάποιο ριψοκίνδυνο χόμπι, όπως σνόουμπορντ, ράφτινγκ ή μπάντζι τζάμπινγκ.
Παρ΄ όλα αυτά οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η αποχώρηση των παιδιών από την πατρική εστία δεν είναι για όλους τόσο ευχάριστη εμπειρία και είναι πολλοί εκείνοι που υποφέρουν όταν αποχωρίζονται τα τέκνα τους. Το «σύνδρομο της άδειας φωλιάς» είναι ευρέως αναγνωρισμένο από ψυχολόγους. Αν το ζευγάρι δεν έχει μια σταθερή, ουσιαστική σχέση που δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην κοινή έγνοια των δύο συζύγων για το μεγάλωμα και την ευτυχία των παιδιών τους, μπορεί να οδηγήσει στο διαζύγιο, στην κατάθλιψη και στον αλκοολισμό.
Οι ψυχολόγοι συνιστούν την προετοιμασία των γονιών για την ημέρα που θα κοπεί οριστικά ο ομφάλιος λώρος και αντί για το τέλος μιας εποχής όπου θεωρούσαν τον εαυτό τους χρήσιμο και απαραίτητο να τη δουν ως ευκαιρία για νέα ξεκινήματα.
Βήμα
