Ο κάθε γονέας έχει τον τρόπο του στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Όταν οι σύζυγοι χωρίζουν, δεν παύουν να είναι γονείς, αλλά πολλές φορές δύσκολα διατηρείται η κοινή γραμμή στο θέμα της ανατροφής των παιδιών.

Έτσι, ο καθένας συμπεριφέρεται στα παιδιά όπως πιστεύει και ανάλογα με τα προσωπικά του όρια και βιώματα.

Δυστυχώς, πολλές φορές οι πρώην σύζυγοι προσπαθούν μέσα από τα παιδιά τους να πονέσουν ο ένας τον άλλον.

Ο ανταγωνισμός για το ποιος θα έχει την εύνοια των παιδιών, ποιος δηλαδή θα είναι ο «καλός» γονέας, δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να το εκμεταλλευτούν για να γίνεται το δικό τους. Ακόμα περισσότερο όταν δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των συζύγων.

Είναι σημαντικό να παραμερίσουν, όσο γίνεται, τα προσωπικά τους θέματα και να υπάρχει επαφή ανάμεσα στο πρώην ζευγάρι σε ζητήματα που αφορούν τα παιδιά. Ίσως πάρει χρόνο, καθώς ο χωρισμός είναι πρόσφατος.

Πέρα απ’ αυτό, όμως, είναι απαραίτητο να παραμένεις σταθερός στους κανόνες που έχεις θέσει για τα παιδιά σου μέσα στο σπίτι και στο πρόγραμμα που θεωρείς ότι χρειάζεται να έχουν. Τα παιδιά, όσο και αν αντιδρούν, έχουν ανάγκη από σταθερότητα, συνέπεια, όρια και, βέβαια, συναίσθημα. Όσο υπάρχουν αυτά, έστω και από τη δική σου πλευρά, θα μειώνεται και η αντίδραση τους.

Σαφώς και χρειάζεται μια σχετική ευελιξία στα όρια που θέτεις, αλλά χωρίς γενικά μεγάλες αποκλίσεις ή συχνές εκπτώσεις. Δεν μπορείς να ελέγξεις ουσιαστικά τι κάνουν τα παιδιά στην μητέρα τους.

Όταν τα παιδιά δυσανασχετούν απόφυγε να αισθανθείς άσχημα ή ένοχα, αλλά και να κατηγορήσεις την μητέρα τους.

Ξεκαθάρισε με ψυχραιμία στα παιδιά ότι άλλοι είναι οι κανόνες σ’ αυτό το σπίτι και ότι αυτούς χρειάζεται να σέβονται και να ακολουθούν όσο μένουν μαζί σου.