Βλαστοκύτταρα: εκεί που τελειώνει και αρχίζει η ηθική

Τα Βλαστοκύτταρα είναι ένα είδος κυττάρων που ανατύσσεται στην φάση της βλαστοκυτταρικής ανάπτυξης του εμβρύου, δηλαδή  περίπου 5-7 ημέρες από την γονιμοποίηση του ωαρίου. Πολλά βλαστοκύτταρα υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα μετά την κύηση και στον νωτιαιο μυελό και σε μερικά σημεία του σώματος των ενηλίκων. Η βασική τους ιδιότητα είναι η “μη διαφοροποίησή τους” δηλαδή δεν είναι κύτταρα με “ειδικότητα”, όπως τα σκελετικά κύτταρα, τα μυϊκά κύτταρα κλπ. Αντίθετα μπορούν να μετατρέπονται σε “εξειδικευμένα” κύτταρα που κάνουν και “ειδικές” δουλειές. Άλλη ιδιότητα τους είναι ότι μπορούν να αυτο-διαιρούνται και αυτο-αναπαράγονται για πολλά χρόνια….

Γιατί λοιπόν τόση φασαρία για αυτά; Γιατί απλούστατα η έρευνα προσπαθεί σήμερα να αποδείξει ότι άμα πάρουμε βλαστοκύτταρα από ένα έμβρυο μπορούμε να παράξουμε νέα υγιή κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη, να τα μεταφέρουμε σε έναν διαβητικό και να τον γιατρέψουμε, ίσως και για πάντα!!! Το ίδιο για τους καρκίνους (ειδικά στο αίμα) και για την ασθένεια Πάρκινσον και ίσως και μια σειρά ακόμα ασθένειες.

Το ζήτημα όμως από την αρχή ήταν πως θα τα παίρνουμε για την έρευνα μας; Μια πρώτη προσέγγιση ήταν από τα έμβρυα των εκτρώσεων…ναι όσο κι αν ακούγεται βάρβαρο!!!! Το δεύτερο στην εξέλιξη ήταν από τον πλακούντα κατά την γέννηση. Αλλά αυτό που κανείς δεν θέλει να λέει είναι ότι από έμβρυα που έχουν “γεννηθεί” μόνο και μόνο για έρευνα. Φανταστείτε δηλαδή έμβρυα που “γεννιούνται” από τεχνητές γονιμοποιήσεις και αρκεί να ζήσουν έως και 8 ημέρες….Αρκετό διάστημα για να πάρουμε τα βλαστοκύτταρα που χρειαζόμαστε….

Αλλά μόνο αυτό είναι το πρόβλημα; Όχι βέβαια!!! Τι γίνεται όταν μέσω της καλλιέργειας των βλαστοκυττάρων “ανακαλύπτεται” μια γονιδιακή “σειρά”…ένας κλώνος δηλαδή. Ε στην Αμερική απλώς την “πατεντάρουν”…Με αλλά λόγια “πατεντάρουν” έμβιο ον…

Στην Ευρώπη όχι ότι είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα…Για αυτό και τώρα θα βάλω το σωστό ερώτημα :

Πιστεύετε ότι την φύλαξη βλαστοκυττάρων και την διάθεσή τους για έρευνα ή θεραπείες, πρέπει ή αισθάνεστε καλά να την έχει ιδιώτης; Ή το δημόσιο; Και όποιος κι αν την έχει, χρειάζεται ή όχι ένας ακόμα μεγαλύτερος και αυστηρότερος κοινωνικός έλεγχος;

Με όλα αυτά η τήρηση της δημόσιας τράπεζας Βλαστοκυττάρων στην Ακακδημία Αθηνών, είναι κατά τη γνώμη μου πάντα η πιο σοφή κίνηση. Δεν σας είναι προφανές γιατί;

blog του Σωτήρη Κούκιου