Μόνο που δεν τη ζουν όλοι: όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί, μόνο ένα στα δέκα ζευγάρια βιώνει έπειτα από είκοσι χρόνια σχέσης το ίδιο πάθος που οι περισσότεροι άνθρωποι δοκιμάζουν στην αρχή του έρωτά τους. Τα ευρήματα ανατρέπουν την κοινή πεποίθηση ότι η αγάπη και η ερωτική επιθυμία κορυφώνονται στην αρχή της σχέσης κι έπειτα μειώνονται με το πέρασμα των χρόνων.
Για να καταλήξει στο συμπέρασμά της, επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Stony Βrook της Νέας Υόρκης μελέτησε τους εγκεφάλους ζευγαριών που συνδέονταν επί 20 χρόνια και στη συνέχεια τους συνέκρινε με τους εγκεφάλους νέων εραστών.
Όπως διαπίστωσε, περίπου ένα στα δέκα ζευγάρια είχε τις ίδιες χημικές αντιδράσεις όταν έβλεπε τη φωτογραφία του αγαπημένου του προσώπου, που οι περισσότεροι άνθρωποι παρουσιάζουν στα πρώτα στάδια της σχέσης.
Η πρώτη επιστημονική απόδειξη της αιώνιας αγάπης ανατρέπει προηγούμενες έρευνες, σύμφωνα με τις οποίες το έντονο πάθος και η ανασφάλεια που χαρακτηρίζουν τον έρωτα, αρχίζουν να ξεθωριάζουν μετά τους πρώτους δεκαπέντε μήνες και μάλιστα, έπειτα από δέκα χρόνια έχουν εξαφανιστεί εντελώς.
Ντοπαμίνη
Οι Αμερικανοί επιστήμονες ονόμασαν τα ζευγάρια της αιώνιας αγάπης «κύκνους», καθώς παρουσιάζουν ανάλογους νοητικούς «χάρτες αγάπης» με μονογαμικά ζώα που διατηρούν τον σύντροφό τους σε όλη τους τη ζωή, όπως οι κύκνοι ή και οι γκρι αλεπούδες.
Στη θέα των αγαπημένων τους, ο εγκέφαλος των «κύκνων» εξέκρινε ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που προσδίδει ένα αίσθημα ευχαρίστησης και συνήθως εντοπίζεται σε ζεύγη που βιώνουν τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτά τους. 
«Τα ευρήματα έρχονται σε αντίθεση με την παραδοσιακή άποψη για την αγάπη, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι η έρευνά μας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», τόνισε ο Άρθουρ Έιρον, καθηγητής Ψυχολογίας στο Stony Βrook.
Ο Αμερικανός καθηγητής ομολογεί ότι όταν άκουσε τα πρώτα ζευγάρια να του λένε πως ήταν ακόμη ερωτευμένα έπειτα από 20 χρόνια σχέσης, πίστεψε ότι κορόιδευαν τον εαυτό τους. «Η μελέτη της εγκεφαλικής τους λειτουργίας είναι αδιάψευστος μάρτυρας και δεν μπορεί να μας παραπλανήσει».
