Οι περισσότεροι «εχθροί» στη ζωή μας προέρχονται από μέσα μας. Αυτοί οι εχθροί σχηματίζονται από σκέψεις και συναισθήματα. Ο αρνητισμός μέσα μας, παίρνει πολλές μορφές. Άλλοτε είναι η οργή και ο θυμός, άλλοτε η στεναχώρια. Δεν μπορούμε όμως να αφήσουμε έξω τα συναισθήματα εκείνα που προκαλεί το άγχος. Η έντονη αγωνία και η ανυπομονησία είναι ιδιαίτερα βλαβερές για μας, κυρίως στη δουλειά μας. Ας δούμε 5 τρόπους που βοηθούν να αντιμετωπίσουμε την ανυπομονησία μας.

1. Δίνουμε σημασία στο παρόν.

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, όμως, το υποσυνείδητό μας τρέχει πολλές φορές στο παρελθόν. Άλλες τόσες, τρέχει στο μέλλον. Προσπαθούμε να «σύρουμε» το μέλλον και να το φέρουμε στο παρόν. Θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα να «εγκλωβίσουμε» τον εαυτό μας στις στιγμές που ζούμε στο παρόν. Ας μην προτρέχουμε και μη βιαζόμαστε να φτάσουμε στο τέλος κάποιας διαδρομής, είτε αυτή έχει τη μορφή ενός στόχου, είτε έχει τη μορφή μιας υποχρέωσης στην οποία πρέπει να βρισκόμαστε.

2. Βαθιές αναπνοές.

Αναμφίβολα, μας έρχεται γέλιο! Κι όμως! Η αναπνοή μας ρυθμίζει το άγχος αλλά και τη λειτουργία του εγκεφάλου μας. Ο εγκέφαλός μας έχει ανάγκη τη σωστή οξυγόνωση. Δεν είναι τυχαίο που όταν πιεζόμαστε έχουμε την ανάγκη να ξεφυσήξουμε. Οι βαθιές εισπνοές και εκπνοές μάς κάνουν να νιώθουμε πιο άνετα μέσα μας. Ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει αυτήν την δραστηριότητα ως ελάφρυνση. Μηδενίζουμε το χρόνο και επανερχόμαστε στο παρόν. Ας πάρουμε λοιπόν μερικές ανάσες!

3. Εστιάζουμε στα όμορφα πράγματα που ζούμε εκείνη τη στιγμή.

Ένας από τους σημαντικούς λόγους που η ανυπομονησία μάς τυλίγει, είναι γιατί θεωρούμε πως το παρόν στο οποίο βρισκόμαστε, είναι πολύ «λίγο» για μας. Θα το περιμέναμε περισσότερο εντυπωσιακό, θα θέλαμε να μας προσφέρει κάτι σημαντικό! Σίγουρα συμβαίνει κάτι τέτοιο και απλώς, δεν το έχουμε παρατηρήσει! Ας εστιάσουμε στα καλά πράγματα που μας προσφέρει κάποια στιγμή. Για παράδειγμα, μπορεί να βρισκόμαστε σε κάποια συγκέντρωση στην οποία δε θέλαμε να πάμε. Αυτή όμως η συγκέντρωση μπορεί να σταθεί αφορμή να γνωρίσουμε κάποιον άνθρωπο ή πολύ απλά, να περάσουμε όμορφα σε ένα ωραίο μέρος. Ας αφεθούμε λοιπόν στα όσα όμορφα υπάρχουν γύρω μας, αφού πρώτα τα παρατηρήσουμε!

4. Ελέγχουμε τις προσδοκίες μας.

Βασική αιτία για την οποία…την «κοπανάμε» από το παρόν και γινόμαστε ανυπόμονοι, είναι οι υψηλές προσδοκίες που έχουμε για κάτι, από πριν. Η ανυπομονησία συχνά, φοράει το ένδυμα του ενθουσιασμού μέχρι να αλλάξει ρούχα και να τυλιχθεί με μανδύα απογοήτευσης. Όπου πάμε και ό,τι κάνουμε, ας το φυλάμε στον εαυτό μας για έκπληξη. Μην βιαζόμαστε να ζήσουμε κάτι. Ό,τι είναι να έρθει, (καλό ή κακό) θα έρθει! Με τον έλεγχο των προσδοκιών μας, γινόμαστε πιο υπομονετικοί και έτσι η γαλήνη μπορεί να προσεγγιστεί από μας, ευκολότερα.

5. Στρέφουμε την προσοχή μας αλλού.

Σίγουρα θα σας έχει τύχει να είστε πάνω από ένα ακουστικό, πάνω από έναν υπολογιστή, περιμένοντας ένα τηλέφωνο, ένα μήνυμα-mail κτλ. Κάτι σημαντικό περιμένουμε και έχουμε γεμίσει με ανυπομονησία. Το χαρακτηριστικό του αισθήματος της ανυπομονησίας, είναι πως ο χρόνος διπλασιάζεται και τριπλασιάζεται. Νιώθουμε πως μια ώρα μοιάζει με ένα τρίωρο γεμάτο. Όσο δύσκολο και αν είναι, όσο σημαντικά και αν είναι τα νέα που περιμένουμε, (αποτελέσματα εξετάσεων από διαγωνισμούς, ιατρικές εξετάσεις κτλ) καλό είναι, αυτόματα να στρέψουμε την προσοχή μας κάπου αλλού. Σε κάτι ευχάριστο. Η καλύτερη επιλογή, μπορεί να είναι μια βόλτα! Περπάτημα χωρίς κινητό τηλέφωνο, έτσι ώστε να ξεχαστούμε και να ηρεμήσουμε!

Πηγή