Το βιβλίο δεν αφηγείται απλώς μια γλυκιά, κοριτσίστικη ιστορία. Με φόντο την όμορφη Κέρκυρα, γνωρίζουμε όχι μόνο το νησί, αλλά και τους κατοίκους του, τη φιλοσοφία, την ανατροφή αλλά και τον τρόπο ζωής, συμπεριφοράς και σκέψης των ανθρώπων και μάλιστα, όχι μόνο στο σήμερα, αλλά και σε ένα μακρινό παρελθόν. Είναι ένα βιβλίο που σε κρατάει προσηλωμένο από την αρχή ως το τέλος. Δημιουργεί ιδιαίτερα τρυφερά συναισθήματα. Περιγράφει τον έρωτα σαν βροχή. Όχι σαν καταιγίδα. Σαν βροχή που έρχεται και φεύγει, δυναμώνει και χαμηλώνει, δροσίζει, αλλά και πνίγει. Όταν έχει πλέον τελειώσει το βιβλίο, αφήνει τον αναγνώστη συγκινημένο και χαμογελαστό
Μια ιστορία ρομαντική, όπως τα τρυφερά κοριτσίστικα όνειρα. Μια γυναίκα που αναδύεται από το σκοτεινό πέλαγος του έρωτα, για να αντικρίσει, ώριμη πια, τον εκτυφλωτικό ήλιο της αγάπης!
Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου, Κλαίλια, στο έργο του «Αναδυόμενη» και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομα αυτής. Μαζί όμως της δώρισε, χωρίς να το θέλει, και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας.
Ο πατέρας της την αγνοεί θεωρώντας την κατά βάθος υπαίτια του χαμού της γυναίκας του αφού εκείνη πέθανε στη γέννα… Παλεύει να τον κερδίσει και τα καταφέρνει… Μετά παλεύει ανάμεσα στη φιλία της για τον Παύλο και τον έρωτα της για τον Νικηφόρο. Μετά παλεύει να ξεχάσει το παρελθόν της, την αμαρτία της να αφήσει το παιδί της… Συνεχώς παλεύει.
Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος, βαθιά, απόλυτα ερωτευμένος, για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου.
Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες ανεκπλήρωτες. Μα ξαφνικά, ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και… τι παράξενο… έχουν το ίδιο όνομα!
Κι αυτή όμως βρίσκεται ανάμεσα σε δυο άντρες. Ευτυχώς όχι αδέρφια αυτή τη φορά… Ανάμεσα στον Παύλο και τον Νικηφόρο. Ο πρώτος αγαπημένος της φίλος και ο δεύτερος το πάθος της προσωποποιημένο. Διαλέγει τον δεύτερο, και τότε αρχίζει σιγά σιγά η κατηφόρα… Μαζί του ζει τον έρωτα,, την απόλυτη ηδονή, τη φωτιά της αγάπης. Μια φωτιά που τελικά θα κάψει ολόκληρη τη ζωή της. Μαθαίνει πως είναι παντρεμένος και πως έχει παιδιά, του ζητά να χωρίσει και εκείνος της υπόσχεται πως θα το κάνει… Την αφήνει έγκυο και εκείνη αναγκάζεται να δώσει το παιδί της για υιοθεσία μακριά από το νησί της. Κι όμως ακόμα τον αγαπάει… Ακόμα θέλει να είναι μαζί του. Εκείνος όμως τι κάνει για την Κλαίλια? Τίποτα… Συνεχίζει να είναι με τη γυναίκα του και να κάνει ακόμα παιδιά μαζί της.
Αρχικά, η ιστορία μοιάζει κοινότυπη, όμοια με όλες τις άλλες. Όμως, η Κλαίλια δε φέρει μόνο το όνομα της ηρωίδας του Ξενόπουλου, αλλά και την τραγικότητα που χαρακτηρίζει, τόσο αυτήν, όσο και την ιστορία της. Έχει στο πλευρό της έναν άντρα ολοκληρωτικά και αμετανόητα δοσμένο σ’ εκείνη, τον Παύλο. Προτιμά όμως το Νικηφόρο, που τελικά αποδείχθηκε το πιο μεγάλο λάθος στη ζωή της. Πάντα όμως θα υπάρχουν άνθρωποι που διαλέγουν λάθος δρόμο και πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που θα πληγώνονται, και ίσως να περιμένουν σιωπηλά μια ευκαιρία.
Η ίδια η Κλαίλια, μέσα από τις επιλογές της, προκάλεσε στον εαυτό της πολλά δεινά, και όταν εν τέλει έρχεται η λύτρωσή της, ο αναγνώστης αναρωτέται αν πραγματικά την άξιζε. Κατά βάθος, όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία, μόνο όμως όταν έχουμε πλέον συνειδητοποιήσει τα λάθη μας και έχουμε μάθει από αυτά. Τότε είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε και να αξιοποιήσουμε τη συγχώρεση που μας προσφέρει η μοίρα, και ίσως αυτό να είναι και το μήνυμα που θέλει να περάσει σε εμάς τους αναγνώστες η συγγραφέας, η Λένα Μαντά.
