Είναι γεγονός, τα ζευγάρια κάνουν πια λιγότερο σεξ έως και καθόλου σε κάποιες περιπτώσεις. Χωρίς να ανήκουν σε κάποια πουριτανική αίρεση, χωρίς να αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, χωρίς να το έχουν χορτάσει, απέχουν από το κρεβάτι, το κατεξοχήν σημείο συνάντησης του ζευγαριού.

Είναι κοινό μυστικό ότι μετά από κάποια χρόνια σχέσης – τα οποία διαφέρουν ανάλογα με τη φύση της σχέσης αυτής – ένα ζευγάρι παύει να κάνει σεξ με την ίδια συχνότητα που έκανε στην αρχή

Οι αιτίες για τις οποίες μπορεί να υπάρξει αραίωση των ερωτικών επαφών ενός ζευγαριού είναι αρκετές. Το εργασιακό άγχος και ο φόρτος εργασίας, σε συνδυασμό με τους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας και τις πολλαπλές υποχρεώσεις των ανθρώπων είναι ορισμένες από αυτές. Πολλές φορές η δημιουργία οικογένειας και η γέννηση ενός παιδιού, το οποίο μονοπωλεί το ενδιαφέρον των γονιών, μπορεί να αποστραγγίξει το ζευγάρι από την ενέργεια και τη διάθεση να συνευρεθεί ερωτικά. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τις σεξουαλικές δυσλειτουργίες του άνδρα ή και της γυναίκας που μπορεί να εμφανιστούν «παγώνοντας» τη σεξουαλική σχέση στο ζευγάρι, ενώ και τα προβλήματα υγείας μπορεί να αποτελέσουν ακόμα μια παράμετρο που θα λειτουργήσει ανασταλτικά στην κατεύθυνση αυτή.

Είναι συχνό φαινόμενο, αν και το σεξ αποτελεί μια κυρίαρχη εμπειρία στη ζωή μιας σχέσης ή ενός γάμου, μέσα στα χρόνια όλο και να μικραίνει, να γίνεται πιο αχνή και σταδιακά να σβήνει. Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι όσο έντονο σεξ κάνουν πριν από το γάμο και όσο κι αν έχουν αισθανθεί επιθυμία και πόθο, μόλις παντρευτούν εγκλωβίζονται σε ντροπές και ρόλους ενός σεξ που πρέπει να γίνει, χωρίς όμως να υπάρχουν όλα αυτά που έδωσαν, παλαιότερα, το σεξουαλικό πάθος στο ζευγάρι. Το σεξ επομένως αθόρυβα και συνήθως απογοητευτικά και ματαιωτικά, «αφήνει» το ζευγάρι στα κρύα του λουτρού, με τους δύο συντρόφους να καταλήγουν σταδιακά στην «αδελφοποίηση» και στην συμβιωτική λογική των στερεότυπων συμπεριφορών που η καθημερινότητα επιβάλλει.

Η «αδελφοποίηση» και η άχρωμη συμβίωση, υφίστανται μέσα σε μια σχέση η οποία έχει χάσει με την πάροδο του χρόνου τον σεξουαλικό της χαρακτήρα. Οι σύντροφοι έχουν πάψει επί της ουσίας να είναι δύο άνθρωποι που εμπλέκονται σε μια σεξουαλική σχέση και περνούν τον κοινό τους χρόνο σαν να είναι δύο αδέρφια, εκφράζοντας την πλήρη απομυθοποίηση του ερωτισμού τους, τον οποίο αντικαθιστούν με παιδισμό και λεκτικό μηνυματικό αίσθημα ασεξουαλικής συνύπαρξης.

Η αγάπη, η στοργή και το ενδιαφέρον δεν παύουν να υπάρχουν, ειδικά στα ζευγάρια που έχουν πολλά χρόνια κοινής ζωής. Η σεξουαλική διάσταση όμως της σχέσης τους έχει εξαφανιστεί, κάνοντάς τους να παραμελούν την εμφάνισή τους και να μην ενδιαφέρονται για την εικόνα που έχει ο σύντροφος γι’ αυτούς. Πολλές φορές ένα ζευγάρι μπορεί να συνειδητοποιεί τις αλλαγές στην σχέση, ωστόσο επιλέγει να αποσιωπά και να συγκαλύπτει την κατάσταση, δεδομένου ότι ανακινεί συναισθήματα άγχους ή θυμού. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να φτάσει να θεωρείται και αναμενόμενη ή φυσιολογική αυτή η εξαφάνιση της ερωτικής επιθυμίας και έλξης, λόγω της ηλικίας ή της οικογενειακής κατάστασης.

Τι συμβαίνει στ’ αλήθεια και σταματούν κάποια στιγμή τα ζευγάρια να κάνουν σεξ;
Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα σε 1000 άντρες και γυναίκες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, μπορεί να σε εκπλήξει.  

• Το 71.5% των ζευγαριών υποστήριξε πως ο βασικός λόγος που δεν κάνουν σεξ είναι ότι είναι πολύ κουρασμένα.

• Περίπου οι μισοί εκ των ερωτηθέντων είπαν ότι η δουλειά ή το ότι είναι γενικά πολύ απασχολημένοι είναι ένας καλός λόγος που δεν ανακατεύουν συχνά τα σεντόνια.

• Ένα 12.8% είπε πως αποφεύγει το σεξ εξαιτίας κάποιου είδους πόνου. Αυτό μπορεί να σημαίνει πόνο από τη διείσδυση, ή άλλα είδη δυσφορίας, όπως κάποιο πιάσιμο στην πλάτη ή τη μέση, ή αρθρίτιδα. Όταν ξέρουν ότι το σεξ θα τους πονέσει, δεν το θέλουν και τόσο.

• Το 9.1% των ζευγαριών, δεν κάνουν σεξ επειδή ο ένας ή και οι δύο προτιμούν τον αυνανισμό.

Τίθεται, επομένως, το ερώτημα: μπορεί ένα ζευγάρι να επαναφέρει τη σεξουαλική του ζωή; Η απάντηση είναι, ναι.

Τα κλειδιά του παραδείσου

Πολλές φορές το σεξ παγιδεύεται σε αριθμούς, που το ζευγάρι χρειάζεται για να αισθανθεί την ασφάλεια του «όλα πάνε καλά» (Πόσες φορές την εβδομάδα ή τον μήνα πρέπει να κάνουμε σεξ; Για πόση ώρα; Με πόσες διαφορετικές στάσεις;). Στην πραγματικότητα όμως το σεξ δεν μπορεί να μετρηθεί με αριθμούς και τα όρια αυτά μόνο αγχώνουν και πανικοβάλλουν τους συντρόφους χωρίς να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό.

Ωστόσο, δεν είναι φυσικό επακόλουθο ή προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα το να χαθεί το σεξ μέσα στα χρόνια μιας σχέσης ή ενός γάμου. Είναι όμως πολύ εύκολο να «παγώσει» γιατί πλέον οι δύο σύντροφοι σεξουαλικά δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, δεν «παίζουν», δεν είναι τολμηροί, δεν προκαλούν τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους, βιώνοντας έτσι το σεξ ως κάτι μηχανιστικό και «ξενέρωτο» που οι φαντασιώσεις και οι επιθυμίες της σωματικής ηδονής απουσιάζουν.

Για τη σύγχρονη γυναίκα, που είναι πράγματι φορτωμένη με πολλούς ρόλους, χάνει το μεγάλο της όπλο που είναι το σεξ και που ο άνδρας πολλές φορές το θέλει αλλά δεν το ζητάει, γιατί εκείνη δυστυχώς του «θυμίζει» ότι είναι μάνα -ακόμη και του ίδιου! Πρέπει να του δείχνει ότι είναι επιθυμητή και από άλλους άνδρες αλλά ότι αυτή θέλει μόνο εκείνον! Η γυναίκα είναι μια «εικόνα» που δεν πρέπει να αμελείται. Όταν όμως του γκρινιάζει και τον φορτώνει με δυσαρέσκεια και θυμό, τότε και το σεξ πάει στον πάτο!

Ο άνδρας από την πλευρά του, πρέπει να είναι προκλητικός, κυνηγός και γοητευτικός σε εκείνην, μπαίνοντας μέσα στο μυαλό της, και όχι να βολεύεται στην ευκολία της παθητικότητας και της σιγουριάς που τον γκρεμίζει στα μάτια της, τον κάνει αδύναμο και μη ελκυστικό. Πρέπει η στάση του να δείχνει το θαυμασμό του για την εικόνα της, να της μιλάει τολμηρά και να την κάνει να αισθάνεται επιθυμητή και σαρκικά ποθητή σε αυτόν.

Θάνος Ασκητής, Νευρολόγος, Ψυχίατρος, είναι πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας.

Πηγή