Ξέρω τι θέλει η ψυχή σου. Ξέρω ότι είσαι ευαίσθητος και συναισθηματικός. Γνωρίζω ότι είσαι η ζωντανή ενσάρκωση της καλοσύνης και της φροντίδας. Κι αυτό το ξέρω επειδή οι άνθρωποι που μοιράζονται τέτοιες ποιότητες αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο.
Αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο. Ξεχωρίζω την απαλότητα της λάμψης που εκπέμπει η αύρα σου. Αλλά μπορώ επίσης να δω μια άλλη πλευρά της ψυχής σου, τα κόστη του να είσαι καλός• βλέπω τον αντίκτυπο αυτών των χαρακτηριστικών. Μπορώ να δω τις ουλές από τον πόνο και την απογοήτευση.
Αυτές οι ουλές στην ψυχή σου αποκαλύπτουν ένα θεμελιώδες μάθημα. Ότι δεν μπορείς να μάθεις τους ανθρώπους να σε αγαπούν. Δεν μπορείς να τους διδάξεις να ανταποδώσουν την ίδια καλοσύνη που εσύ μοιράζεσαι με τον κόσμο. Δεν μπορείς να τους διδάξεις να νοιάζονται όταν όλοι ξέρουν ότι είναι το συμφέρον καμουφλαρισμένο.
Πρέπει να καταλάβεις ότι είσαι άνθρωπος που προσφέρει. Είσαι η μειοψηφία σε αυτό τον κόσμο. Δίνεις απλόχερα και αλτρουιστικά. Θα σκάψεις μια βαθιά τρύπα και εκεί θα θάψεις τη δική σου ευεξία για όλους τους άλλους.
Και θα συνεχίσεις να μοιράζεσαι επειδή σ’ αυτό πιστεύεις με όλη σου την καρδιά. Το μότο σου είναι «πώς μπορώ να βοηθήσω;», ακόμα κι όταν δεν έχεις τίποτε άλλο να δώσεις από τον εαυτό σου.
Αλλά έχεις μάθει από εμπειρία τα κόστη του να δίνεις τόσο πολύ. Δυστυχώς, ο κόσμος αυτός είναι σημαδεμένος από αυτούς που παίρνουν. Αυτά τα εγωιστικά πλάσματα είναι ειδικοί της εκμετάλλευσης. Δεν υπάρχει πολλές φορές ίχνος ειλικρίνειας στις πράξεις τους.
Καθοδηγούνται από τον ναρκισσισμό τους, αλλά και το προσωπικό συμφέρον. Σε πολλές περιπτώσεις είναι δάσκαλοι στην απάτη. Κάθε προσπάθεια που κάνεις για να διορθώσεις την κατάσταση θα αποτύχει. Θα στρέψουν τους καλούς σου τρόπους εναντίον σου, αφήνοντάς σε θύμα των εγωιστικών πράξεών τους.
Αγαπητέ αναγνώστη, θυμήσου αυτό το μάθημα. Δεν μπορείς να διδάξεις στους ανθρώπους να σε αγαπούν. Δεν μπορείς στην πραγματικότητα να τους διδάξεις τίποτα, αν εκείνοι δεν το θέλουν.
Άλλωστε, δεν είσαι υπεύθυνος γι’ αυτούς. Μπορεί να θες να τους καθοδηγήσεις. Μπορεί να θες να μοιραστείς αυτή τη χαρά του να δίνεις. Οι προθέσεις σου είναι ειλικρινείς, αλλά για τη δική σου επιβίωση εδώ, θυμήσου τα τείχη και τα όρια.
Αγαπητέ αναγνώστη, η καλοσύνη σου είναι ανεκτίμητη, και ήρθε η ώρα να συμπεριφερθείς στον εαυτό όπως του αξίζει. Συνέχισε να αγαπάς, συνέχισε να δίνεις τρυφερότητα στον κόσμο, αλλά περισσότερο απ’ όλα, θυμήσου να είσαι επιλεκτικός ως προς το σε ποιους προσφέρεις απλόχερα όλα αυτά τα δώρα.
